1quadratum ex FG ad quadratum ex IH vt quadratocubus
ex FK ad quadratocubum ex IK, fuit equidem in hyperbolą
quadratoquadratocubus ex DC quadratoquadratocubum
ex AB ſicut quadratocubus ex AE ad ſimilem poteſtatem ex
DE, ſcilicet inuariata poteſtate abſerſarum in ambabus au
uerſis. Quare ex poteſtatibus notis vnius auuerſarum fa
cilè inoteſcent poteſtates alterius, atque etiam illius magnitu
do. Nunc redeamus ad motus, nouamque adhuc methodum,
quam hoc loco reſeruauimus, afferamus.
ex FK ad quadratocubum ex IK, fuit equidem in hyperbolą
quadratoquadratocubus ex DC quadratoquadratocubum
ex AB ſicut quadratocubus ex AE ad ſimilem poteſtatem ex
DE, ſcilicet inuariata poteſtate abſerſarum in ambabus au
uerſis. Quare ex poteſtatibus notis vnius auuerſarum fa
cilè inoteſcent poteſtates alterius, atque etiam illius magnitu
do. Nunc redeamus ad motus, nouamque adhuc methodum,
quam hoc loco reſeruauimus, afferamus.
DEF. IX.
SIt quædam Geneſis ACBH, cuius imago temporis
& DCB &; item ſit FCBK geneſis alterius motus ab
eodem C in B; & actà rectà OIGE ipſi AFCD parallelą,
ponantur CD, GE loco minimorum temporum, ita vt ten
pore CD, dum mobile ex C affectum velocitate CA,
currat minimum ſpatiolum indicatum per C, cui eſt æqua
le ſpatiolum aliud indicatum per G, quodque tranſigitur
tempore GE velocitate GD (nam vt eſſent illa ſpatia iņ
C, G æqualia, effectum fuit vt velocitas AC ad GD ean
dem reciprocè rationem haberet, ac tempus GE ad CD,
id quod patet ex natura geneſis ACBH, & imaginis &
DCB &) et hic rurſus notatu digniſſimum eſt nulli errori
obnoxium eſſe, quòd æquabiles in illis minimis ſpatiolis
intellexerimus motus, quamuis potius deberet videri, in
ijſdem interuallis reperiri innumeras, ac inæquales veloci
tates, queis nempe efficerentur motus inæquabiles, quòd
geneſes inæquabiles ſint. Cur iſta ſe ita habeant, hic non
eſt nobis diſputandum, ego enim puto, non ex indiuiſibili
velocitates alijs ſuccedere, ſed reuera minutulum tempo
ris conſiderari debere antequam motus diuerſimodè pro
cedat, nempe ac ſi velocitas, quæ ſuccedere debet priori,
non ita ſit in promptu, aut non ita ſtatim mobile afficiat ad
& DCB &; item ſit FCBK geneſis alterius motus ab
eodem C in B; & actà rectà OIGE ipſi AFCD parallelą,
ponantur CD, GE loco minimorum temporum, ita vt ten
pore CD, dum mobile ex C affectum velocitate CA,
currat minimum ſpatiolum indicatum per C, cui eſt æqua
le ſpatiolum aliud indicatum per G, quodque tranſigitur
tempore GE velocitate GD (nam vt eſſent illa ſpatia iņ
C, G æqualia, effectum fuit vt velocitas AC ad GD ean
dem reciprocè rationem haberet, ac tempus GE ad CD,
id quod patet ex natura geneſis ACBH, & imaginis &
DCB &) et hic rurſus notatu digniſſimum eſt nulli errori
obnoxium eſſe, quòd æquabiles in illis minimis ſpatiolis
intellexerimus motus, quamuis potius deberet videri, in
ijſdem interuallis reperiri innumeras, ac inæquales veloci
tates, queis nempe efficerentur motus inæquabiles, quòd
geneſes inæquabiles ſint. Cur iſta ſe ita habeant, hic non
eſt nobis diſputandum, ego enim puto, non ex indiuiſibili
velocitates alijs ſuccedere, ſed reuera minutulum tempo
ris conſiderari debere antequam motus diuerſimodè pro
cedat, nempe ac ſi velocitas, quæ ſuccedere debet priori,
non ita ſit in promptu, aut non ita ſtatim mobile afficiat ad