Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

List of thumbnails

< >
31
31
32
32
33
33
34
34
35
35
36
36
37
37
38
38
39
39
40
40
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <pb pagenum="33" xlink:href="025/01/037.jpg"/>
            <p type="main">
              <s id="s.000379">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000380"> Facilè opinor conjicies; terram enim maiorem Magnetem
                <lb/>
              eſſe dicimus cum Gilberto; vnde manifeſtam cauſam ducimus perpetui
                <lb/>
              Axis paralleliſmi; ſic enim polorum Magneticorum axis, Axi mundi
                <lb/>
              ſemper eſt parallelus, id eſt, ad eandem ſemper fixam vniverſi plagam
                <lb/>
              converſi ſunt, immo nullum alium ab iſto Axem mundi agnoſcimus. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000381">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000382"> Terram Magnetem eſſe non pauci communiter negant; neque
                <lb/>
              rationes efficaces deſunt; ſed demus hoc in tui gratiam, & terra, vt vis,
                <lb/>
              ſit vaſtus Magnes: igitur illius poli ad fixa cœli puncta ſemper ſpectant;
                <lb/>
              rectè, quis hoc negat? </s>
              <s id="s.000383">Vnde ſi fortè vi ab extrinſeco impreſſa, ab hoc
                <lb/>
              aſpectu & ſitu amoveretur, illico ſeſe reſtitueret; optimè; quid inde?
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.000384">Ergo, inquies, terra movetur in orbe magno, quia illius Axis, circa
                <lb/>
              quem diurnos agit orbes, ſibi ipſi Parallelus ſemper eſt; nego conſe­
                <lb/>
              quentiam; ſive enim terra moveatur, ſive quieſcat, ille Axis ad fixa ſem­
                <lb/>
              per cœli puncta ſpectat: ergo ex hoc neutra hypotheſis probari poteſt;
                <lb/>
              immò potiori iure mea, quàm tua inde probatur. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000385">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000386"> Fortè illam ſubaudis demonſtrationem, qua ex tuis aliquis
                <lb/>
              noſtram hypotheſim labefactare molitus eſt. </s>
              <s id="s.000387">Fruſtrà licet: cùm illam
                <lb/>
              Gaſſendus vir toto orbe literario notus illam in Doctiſſimorum homi­
                <lb/>
              num congreſſu, cui ſummus quidam Princeps præerat, egregiè refutavit. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000388">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000389"> Certè illam demonſtrationis loco non habeo; nam nec terram
                <lb/>
              magnum Magnetem eſſe, puto, nec etiam ſi magnes eſſet, ad alia quæ­
                <lb/>
              dam cœli puncta, exceptis polis, reſpectum haberet, volebat enim vir
                <lb/>
              ille de re Magnetica optimè meritus, Magnetem in ſphæram tornatum,
                <lb/>
              in eo ſemper ſitu manere, vt omnia illius puncta ad eadem ſemper vni­
                <lb/>
              verſi puncta ſpectare debeant; quod certè variis experimentis, iiſque
                <lb/>
              ſelectiſſimis probare conatur; non tamen meo iudicio convincit, hoc
                <lb/>
              enim provenit à communi partium Magneticarum niſu, quæ Magneti
                <lb/>
              ita inſunt, vt ſingulæ ſphæræ Magneticæ portiones æquali vi non pol­
                <lb/>
              leant, ſed aliæ plus, aliæ minùs; vnde fit vt ex communi omnium niſu.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.000390">vnde tantùm ſitus haberi poſſit; vnde ſi ſphæra illa Magnetica æquales
                <lb/>
              vires in omnibus ſuis partibus haberet, æquè ille communis niſus ſuum
                <lb/>
              effectum ſortiretur, ſive hoc punctum versùs Ortum, ſive Occaſum ver­
                <lb/>
              sùs collocetur: ſed, vt verum fatear, licèt ex Magnete neutra hypotheſis
                <lb/>
              demonſtretur, noſtræ tamen potiùs, quàm tuæ Magnes favet; primò
                <lb/>
              enim licèt non demus terram Magnetem eſſe, hoc tamen tecum ſuppo­
                <lb/>
              nere poſſumus, aut ſaltem cum aliis, multas illi particulas Magneticas
                <lb/>
              ineſſe, quod certè ex multis experimentis probatur: præſertim ex de­
                <lb/>
              clinatione acus Magneticæ; ſufficienti igitur virtute inſtructa eſt, vt ta­
                <lb/>
              lem aſpectum ſemper retineat; virtute inquam particularum Magneti­
                <lb/>
              carum, quæ inſunt, quarum etiam communi niſu, cùm inæqualiter
                <lb/>
              ac difformiter terreſtri globo admixtæ ſint, obtinebitur, vt non modò
                <lb/>
              duo terræ poli ad polos Mundi, ſed etiam idem punctum ſemper ad Or­
                <lb/>
              tum, idem ad Occaſum ſemper converſum ſit. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000391">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000392"> Hanc igitur Grandamici demonſtrationem tuo calculo do­
                <lb/>
              nas, quam tamen viri Doctiſſimi & Sapientiſſimi rejecerunt. </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>