Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
pagenum
="
33
"
xlink:href
="
025/01/037.jpg
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000379
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000380
"> Facilè opinor conjicies; terram enim maiorem Magnetem
<
lb
/>
eſſe dicimus cum Gilberto; vnde manifeſtam cauſam ducimus perpetui
<
lb
/>
Axis paralleliſmi; ſic enim polorum Magneticorum axis, Axi mundi
<
lb
/>
ſemper eſt parallelus, id eſt, ad eandem ſemper fixam vniverſi plagam
<
lb
/>
converſi ſunt, immo nullum alium ab iſto Axem mundi agnoſcimus. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000381
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000382
"> Terram Magnetem eſſe non pauci communiter negant; neque
<
lb
/>
rationes efficaces deſunt; ſed demus hoc in tui gratiam, & terra, vt vis,
<
lb
/>
ſit vaſtus Magnes: igitur illius poli ad fixa cœli puncta ſemper ſpectant;
<
lb
/>
rectè, quis hoc negat? </
s
>
<
s
id
="
s.000383
">Vnde ſi fortè vi ab extrinſeco impreſſa, ab hoc
<
lb
/>
aſpectu & ſitu amoveretur, illico ſeſe reſtitueret; optimè; quid inde?
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000384
">Ergo, inquies, terra movetur in orbe magno, quia illius Axis, circa
<
lb
/>
quem diurnos agit orbes, ſibi ipſi Parallelus ſemper eſt; nego conſe
<
lb
/>
quentiam; ſive enim terra moveatur, ſive quieſcat, ille Axis ad fixa ſem
<
lb
/>
per cœli puncta ſpectat: ergo ex hoc neutra hypotheſis probari poteſt;
<
lb
/>
immò potiori iure mea, quàm tua inde probatur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000385
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000386
"> Fortè illam ſubaudis demonſtrationem, qua ex tuis aliquis
<
lb
/>
noſtram hypotheſim labefactare molitus eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.000387
">Fruſtrà licet: cùm illam
<
lb
/>
Gaſſendus vir toto orbe literario notus illam in Doctiſſimorum homi
<
lb
/>
num congreſſu, cui ſummus quidam Princeps præerat, egregiè refutavit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000388
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000389
"> Certè illam demonſtrationis loco non habeo; nam nec terram
<
lb
/>
magnum Magnetem eſſe, puto, nec etiam ſi magnes eſſet, ad alia quæ
<
lb
/>
dam cœli puncta, exceptis polis, reſpectum haberet, volebat enim vir
<
lb
/>
ille de re Magnetica optimè meritus, Magnetem in ſphæram tornatum,
<
lb
/>
in eo ſemper ſitu manere, vt omnia illius puncta ad eadem ſemper vni
<
lb
/>
verſi puncta ſpectare debeant; quod certè variis experimentis, iiſque
<
lb
/>
ſelectiſſimis probare conatur; non tamen meo iudicio convincit, hoc
<
lb
/>
enim provenit à communi partium Magneticarum niſu, quæ Magneti
<
lb
/>
ita inſunt, vt ſingulæ ſphæræ Magneticæ portiones æquali vi non pol
<
lb
/>
leant, ſed aliæ plus, aliæ minùs; vnde fit vt ex communi omnium niſu.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000390
">vnde tantùm ſitus haberi poſſit; vnde ſi ſphæra illa Magnetica æquales
<
lb
/>
vires in omnibus ſuis partibus haberet, æquè ille communis niſus ſuum
<
lb
/>
effectum ſortiretur, ſive hoc punctum versùs Ortum, ſive Occaſum ver
<
lb
/>
sùs collocetur: ſed, vt verum fatear, licèt ex Magnete neutra hypotheſis
<
lb
/>
demonſtretur, noſtræ tamen potiùs, quàm tuæ Magnes favet; primò
<
lb
/>
enim licèt non demus terram Magnetem eſſe, hoc tamen tecum ſuppo
<
lb
/>
nere poſſumus, aut ſaltem cum aliis, multas illi particulas Magneticas
<
lb
/>
ineſſe, quod certè ex multis experimentis probatur: præſertim ex de
<
lb
/>
clinatione acus Magneticæ; ſufficienti igitur virtute inſtructa eſt, vt ta
<
lb
/>
lem aſpectum ſemper retineat; virtute inquam particularum Magneti
<
lb
/>
carum, quæ inſunt, quarum etiam communi niſu, cùm inæqualiter
<
lb
/>
ac difformiter terreſtri globo admixtæ ſint, obtinebitur, vt non modò
<
lb
/>
duo terræ poli ad polos Mundi, ſed etiam idem punctum ſemper ad Or
<
lb
/>
tum, idem ad Occaſum ſemper converſum ſit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000391
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000392
"> Hanc igitur Grandamici demonſtrationem tuo calculo do
<
lb
/>
nas, quam tamen viri Doctiſſimi & Sapientiſſimi rejecerunt. </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>