37032ARIST. DE GEN. ET CORR.
igitur ſit agere, ac pati, &
quibus competat, &
qua de cau
ſa, & quemadmodum hoc de pacto ſit definitum.
ſa, & quemadmodum hoc de pacto ſit definitum.
De modo agendi ac patiendi opiniones quatuor:
príma Empe-
doclis, ſecũda Leucippi, tercia Meliſsi, quarta Platonis: atq;
confutatio earum.
doclis, ſecũda Leucippi, tercia Meliſsi, quarta Platonis: atq;
confutatio earum.
CAP. VIII.
_QV_o autem pacto id euenire queat, dicamus rurſum.
11Hîc Āriſto. de
modo agẽdi &
patiendi deter
minat, tresq́; ve
cerũ refert opi-
niones. Quibuſdã igitur pati quodq; uidetur ultimo prin
cipalißimoq́; agente per quoſdam meatus ſeſe intrudente,
atque nos hoc pacto & uidere, & audire, cæterisq́; alijs
ſenſibus ſentire aiunt. Tum etiam per aërem, & aquam,
& ea quæ perſpecta, atque translucida ſunt res ipſas uide-
ri: propterea quod meatus habeant inuiſibiles quidem ob
paruitatẽ, ſed tamen frequentes & ſerie quadam, ac ordine
diſpoſitos: & magis, quæ magis perſpicua, dilucidaq́; ſunt.
Quidã igitur, quemadmodum & Empedocles, hoc pacto
in nõnullis definierũt, nõ ſolùm in agẽtibus, patientibusq́; ,
ſed & eamiſceri aiunt, quorũ pori atq; meatus cõmenſiles
inter ſeſe ſunt. Vna autem ratione, ac uia maximè de omni-
bus definiere Leucippus, & Democritus: principiũ facien-
tes quod quidem ſecundum naturam eſt. Nonnullis enim
ex ueteribus, id quod eſt, neceſſariò eſſeunũ, atq; immobile
uiſum eſt, uacuum enim ipſum, non eſſe. Nihil autem moue-
ri poſſe, ſi uacuum ſeparatum in ratione rerum non ſit.
Nec rurſus eſſe multa, ſi ipſum non ſit id, quod ea distin-
guit. Cæterum putare uniuerſum ipſum non eſſe cõtinuum,
ſed ea quibus constat diuiſim ſeſe tangere, idem profectò
eſſe, atque ipſum multa, & non unum eſſe, & uacuum dice
re. Nam ſi omni ex parte diuiſibile ſit, nullum unum eſſe,
quare nec multa, ſed uacuũ, uniuerſum. Sin uerò partim di-
uiſibile ſit, partim non diuiſibile, hoc figmento cuidam
eſſe perſimile. Nam quatenus, quamq́; ob cauſam pars
11Hîc Āriſto. de
modo agẽdi &
patiendi deter
minat, tresq́; ve
cerũ refert opi-
niones. Quibuſdã igitur pati quodq; uidetur ultimo prin
cipalißimoq́; agente per quoſdam meatus ſeſe intrudente,
atque nos hoc pacto & uidere, & audire, cæterisq́; alijs
ſenſibus ſentire aiunt. Tum etiam per aërem, & aquam,
& ea quæ perſpecta, atque translucida ſunt res ipſas uide-
ri: propterea quod meatus habeant inuiſibiles quidem ob
paruitatẽ, ſed tamen frequentes & ſerie quadam, ac ordine
diſpoſitos: & magis, quæ magis perſpicua, dilucidaq́; ſunt.
Quidã igitur, quemadmodum & Empedocles, hoc pacto
in nõnullis definierũt, nõ ſolùm in agẽtibus, patientibusq́; ,
ſed & eamiſceri aiunt, quorũ pori atq; meatus cõmenſiles
inter ſeſe ſunt. Vna autem ratione, ac uia maximè de omni-
bus definiere Leucippus, & Democritus: principiũ facien-
tes quod quidem ſecundum naturam eſt. Nonnullis enim
ex ueteribus, id quod eſt, neceſſariò eſſeunũ, atq; immobile
uiſum eſt, uacuum enim ipſum, non eſſe. Nihil autem moue-
ri poſſe, ſi uacuum ſeparatum in ratione rerum non ſit.
Nec rurſus eſſe multa, ſi ipſum non ſit id, quod ea distin-
guit. Cæterum putare uniuerſum ipſum non eſſe cõtinuum,
ſed ea quibus constat diuiſim ſeſe tangere, idem profectò
eſſe, atque ipſum multa, & non unum eſſe, & uacuum dice
re. Nam ſi omni ex parte diuiſibile ſit, nullum unum eſſe,
quare nec multa, ſed uacuũ, uniuerſum. Sin uerò partim di-
uiſibile ſit, partim non diuiſibile, hoc figmento cuidam
eſſe perſimile. Nam quatenus, quamq́; ob cauſam pars
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib