Fabri, Honoré, Tractatus physicus de motu locali, 1646

List of thumbnails

< >
371
371
372
372
373
373
374
374
375
375
376
376
377
377
378
378
379
379
380
380
< >
page |< < of 491 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap id="N24CC8">
            <p id="N253C6" type="main">
              <s id="N253CE">
                <pb pagenum="341" xlink:href="026/01/375.jpg"/>
              agetur; </s>
              <s id="N253DB">igitur ſi maius poligonum dirigat motum, relinquentur plura
                <lb/>
              ſegmenta in plano CH intacta æqualia DE; ſi verò minus dirigat latera
                <lb/>
              maioris poligoni, aliquid ſemper de priori ſpatio in plano BF quaſi re­
                <lb/>
              petent per regreſſum. </s>
            </p>
            <p id="N253E5" type="main">
              <s id="N253E7">7. Hinc tamen malè concludit Galileus ſimile quid accidere in mo­
                <lb/>
              tu circulorum concentricorum; </s>
              <s id="N253ED">eſt enim maxima diſparitas: Primò, quia
                <lb/>
              centrum A circuli in priori figurâ nunquam recedit à linea AL, alio­
                <lb/>
              qui radij circuli eiuſdem eſſent inæquales, cùm tamen M poligoni aſcen­
                <lb/>
              dat ſupra MI. Secundò, quia nullum punctum peripheriæ circuli quieſ­
                <lb/>
              cit. </s>
              <s id="N253F9">Tertiò, quia omnia puncta circuli mouentur motu mixto ex recto,
                <lb/>
              & circulari, excepto centro, cùm tamen omnia puncta poligoni motu
                <lb/>
              circulari moueantur, excepto puncto contactus, quod quieſcit. </s>
            </p>
            <p id="N25402" type="main">
              <s id="N25404">8. Et ne omittam aliud, quod miraculi loco eſt apud
                <expan abbr="eũdem">eundem</expan>
                <expan abbr="Galileã">Galileam</expan>
              ,
                <lb/>
              quo ſcilicet primum illud ſuum effectum confirmare concendit, ſcilicet
                <lb/>
              punctum dici poſſe æquale lineæ ſit enim ſemicirculus ABMC, rectan­
                <lb/>
              gulum BN, triangulum ALN, recta KD parallela BC, denique AI circa
                <lb/>
              axem AM; </s>
              <s id="N2541A">voluantur hæc tria; </s>
              <s id="N2541E">certè rectangulum relinquit cylindrum,
                <lb/>
              triangulum, conum, & ſemicirculus hemiſphærium; </s>
              <s id="N25424">ſit autem idem pla­
                <lb/>
              num KD parallelum BC ſecans hæc tria; </s>
              <s id="N2542A">haud dubiè ſectio coni HF
                <lb/>
              erit circulus, iſque æqualis plano contento duobus circulis parallelis,
                <lb/>
              quorum maior habeat diametrum KD, & minor IE, quod breuiter de­
                <lb/>
              monſtratur; </s>
              <s id="N25434">quia quando IA eſt æquale quadratis IGA, led BA eſt æ­
                <lb/>
              qualis AI, & BC æqualis KD dupla AI; </s>
              <s id="N2543A">igitur quadratum KD eſt qua­
                <lb/>
              druplum quadrati KG, vel IA; </s>
              <s id="N25440">igitur continet quatuor quadrata AI, &
                <lb/>
              AI quatuor AG, vel HG; </s>
              <s id="N25446">igitur continet quadratum IE, & HF; </s>
              <s id="N2544A">ſed cir­
                <lb/>
              culi ſunt vt quadrata diametrorum; </s>
              <s id="N25450">igitur circulus diametri KD conti­
                <lb/>
              net circulos diametri IE, & HF; </s>
              <s id="N25456">igitur, ſi ex circulo diametri CD de­
                <lb/>
              trahatur circulus diametri IE, ſupereſt corona illa, cuius latitudo eſt IK,
                <lb/>
              & ED, de qua ſuprà; igitur æqualis eſt circulo diametri AF. </s>
            </p>
            <p id="N2545F" type="main">
              <s id="N25461">9. Hinc concludit Galileus punctum apicis coni A eſſe æquale cir­
                <lb/>
              culo diametri BC; </s>
              <s id="N25467">quod certè non mihi videtur ſequi; </s>
              <s id="N2546B">cùm ſemper aga­
                <lb/>
              tur de baſi coni, quæ non eſt punctum, & licèt conus HF A ſit æqualis
                <lb/>
              ſolido KIB in orbem ſcilicet ducto, detracto dumtaxat hemiſphærio ex
                <lb/>
              cylindro, quod tamen non demonſtrat Galileus, ſed demonſtrarum ſup­
                <lb/>
              ponit à Luca Valerio; </s>
              <s id="N25477">nunquam paoſectò perueniet ad punctum mathe­
                <lb/>
              maticum; </s>
              <s id="N2547D">quippe ſemper habebit conum æqualem alteri ſolido; ſi verò
                <lb/>
              quis admittat puncta phyſica, concedi poſſet vltrò punctum phyſicum
                <lb/>
              conicum æquale eſſe alteri ſolido maximè dilatato propter angulum
                <lb/>
              contingentiæ KBI in quo non videtur eſſe difficultas. </s>
            </p>
            <p id="N25488" type="main">
              <s id="N2548A">10. Quod autem conus HAF ſit æqualis prædicto ſolido, quod Ga­
                <lb/>
              lileus vocat ſcalprum orbiculare, breuiter demonſtro; </s>
              <s id="N25490">quia cum baſis HF
                <lb/>
              ſit æqualis KI, ED, id eſt coronæ, itemque ſingulæ baſes ſupra HF vſque
                <lb/>
              adverticem A; </s>
              <s id="N25498">certè totum HFA conflatum ex omnibus baſibus eſt æ­
                <lb/>
              quale toti ſolido ſeu ſcalpro conflato ex omnibus coronis; hæc obiter
                <lb/>
              attigiſſe volui, ne fortè diſſimulatum à nobis eſſe quiſquam exiſtimaret, </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>