37739LIBER I.
dicunt.
Porrò ſi alterum ſit corruptum:
non eſſe mista, ſed
alterum eſſe, alterum nõ eſſe: quæ ſimiliter ſeſe habent. Eo-
dem autẽ modo & ſi poſteà quàm in unum ambo uenerint,
utrunq; eorũ quæ miſcentur, corruptum ſit, nõ enim ea eſſe
mista, quæ omnino in ratione rerum non ſunt. Hæc igitur
ratio postulare uidetur, ut quo mistio à generatione, &
corruptione, & quo mistile à generabili, & corruptibili
differat, definiamus. Perſpicuum enim eſt, mistionẽ, ſi quidẽ
ſit, ab illis differre oportere. Quo fit ut hiſce cognitis,
quæ addubita ta fuerunt, ſolui queant. At uerò neq; mate-
riam igni mistam eſſe, neque miſceri dum comburitur, aut
ipſam ſuis partibus, aut igni, ſed ignem gigni, & materiam
corrumpi, dicimus. Eodem autem modo, neq; corpori ali-
mentum, neq; figuram, quæ ceræ molem afformat, ceræ mi-
ſceri dicimus. Nec corpori albedinem, nec omnino affectus,
habitusq́; rebus ipſis miſceri poßibile eſt, quippe cùm ipſi
ſalui cernantur. At uerò nec albedinem, & ſcientiam, nec
aliud quicquam inſeparabile, miſceri contingit. Quinimò
nec id probè dicunt, qui omnia aliquando & ſimul eſſe, &
miſceri inquiũt, nõ enim omnibus omnia miſceri queũt, ſed
eorum quæ miſcẽtur: utrunq; ſeparabile quid eſſe oportet:
affe ctuum autem nullus ſeparabilis existit. Cùm autem eo
rum quæ ſunt, alia actu ſint, alia potentia: quæ mista ſunt,
eſſe quodammodo, & non eſſe contingit, actu quidem aliud
existente eo, quod exeis factum eſt, potẽtia uerò quippiam
utriuſq; eorũ quæ erant, antè quàm miſcerentur, & nõ eſſe
perdita: id quod ratio prius addubitabat. Nam quæ miſcen-
tur, & prius ex ſeparatis coiſſe, & poſſe rurſum ſeparari
uidemus. Igitur neq; permanent actu, uti corpus, & albe-
do, neq; corrumpuntur, aut ambo, aut alterum: nam
alterum eſſe, alterum nõ eſſe: quæ ſimiliter ſeſe habent. Eo-
dem autẽ modo & ſi poſteà quàm in unum ambo uenerint,
utrunq; eorũ quæ miſcentur, corruptum ſit, nõ enim ea eſſe
mista, quæ omnino in ratione rerum non ſunt. Hæc igitur
ratio postulare uidetur, ut quo mistio à generatione, &
corruptione, & quo mistile à generabili, & corruptibili
differat, definiamus. Perſpicuum enim eſt, mistionẽ, ſi quidẽ
ſit, ab illis differre oportere. Quo fit ut hiſce cognitis,
quæ addubita ta fuerunt, ſolui queant. At uerò neq; mate-
riam igni mistam eſſe, neque miſceri dum comburitur, aut
ipſam ſuis partibus, aut igni, ſed ignem gigni, & materiam
corrumpi, dicimus. Eodem autem modo, neq; corpori ali-
mentum, neq; figuram, quæ ceræ molem afformat, ceræ mi-
ſceri dicimus. Nec corpori albedinem, nec omnino affectus,
habitusq́; rebus ipſis miſceri poßibile eſt, quippe cùm ipſi
ſalui cernantur. At uerò nec albedinem, & ſcientiam, nec
aliud quicquam inſeparabile, miſceri contingit. Quinimò
nec id probè dicunt, qui omnia aliquando & ſimul eſſe, &
miſceri inquiũt, nõ enim omnibus omnia miſceri queũt, ſed
eorum quæ miſcẽtur: utrunq; ſeparabile quid eſſe oportet:
affe ctuum autem nullus ſeparabilis existit. Cùm autem eo
rum quæ ſunt, alia actu ſint, alia potentia: quæ mista ſunt,
eſſe quodammodo, & non eſſe contingit, actu quidem aliud
existente eo, quod exeis factum eſt, potẽtia uerò quippiam
utriuſq; eorũ quæ erant, antè quàm miſcerentur, & nõ eſſe
perdita: id quod ratio prius addubitabat. Nam quæ miſcen-
tur, & prius ex ſeparatis coiſſe, & poſſe rurſum ſeparari
uidemus. Igitur neq; permanent actu, uti corpus, & albe-
do, neq; corrumpuntur, aut ambo, aut alterum: nam