Newton, Isaac, Philosophia naturalis principia mathematica, 1713

List of thumbnails

< >
321
321
322
322
323
323
324
324
325
325
326
326
327
327
328
328
329
329
330
330
< >
page |< < of 524 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <subchap2>
                <p type="main">
                  <s>
                    <pb xlink:href="039/01/378.jpg" pagenum="350"/>
                    <arrow.to.target n="note358"/>
                  one perpetuo communicant, & exteriores illi eandem motus quan­
                    <lb/>
                  titatem in alios adhuc exteriores ſimul tranſferunt, eaque actione
                    <lb/>
                  ſervant quantitatem motus ſui plane invariatam; patet quod mo­
                    <lb/>
                  tus perpetuo transfertur à centro ad circumferentiam Vorticis, &
                    <lb/>
                  per infinitatem circumferentiæ abſorbetur. </s>
                  <s>Materia inter ſphæri­
                    <lb/>
                  cas duas quaſvis ſuperficies Vortici concentricas nunquam accele­
                    <lb/>
                  rabitur, eo quod motum omnem à materia interiore acceptum
                    <lb/>
                  transfert ſemper in exteriorem. </s>
                </p>
                <p type="margin">
                  <s>
                    <margin.target id="note358"/>
                  DE MOTU
                    <lb/>
                  CORPORUM</s>
                </p>
                <p type="main">
                  <s>
                    <emph type="italics"/>
                  Corol.
                    <emph.end type="italics"/>
                  4. Proinde ad conſervationem Vorticis conſtanter in eo­
                    <lb/>
                  dem movendi ſtatu, requiritur principium aliquod activum, à quo
                    <lb/>
                  globus eandem ſemper quantitatem motus accipiat, quam imprimit
                    <lb/>
                  in materiam Vorticis. </s>
                  <s>Abſque tali principio neceſſe eſt ut globus
                    <lb/>
                  & Vorticis partes interiores, propagantes ſemper motum ſuum in
                    <lb/>
                  exteriores, neque novum aliquem motum recipientes, tardeſcant
                    <lb/>
                  paulatim & in orbem agi definant. </s>
                </p>
                <p type="main">
                  <s>
                    <emph type="italics"/>
                  Corol.
                    <emph.end type="italics"/>
                  5. Si globus alter huic Vortici ad certam ab ipſius centro
                    <lb/>
                  diſtantiam innataret, & interea circa axem inclinatione datum vi
                    <lb/>
                  aliqua conſtanter revolveretur; hujus motu raperetur fluidum in
                    <lb/>
                  Vorticem: & primo revolveretur hic Vortex novus & exiguus una
                    <lb/>
                  cum globo circa centrum alterius, & interea latius ſerperet ipſius
                    <lb/>
                  motus, & paulatim propagaretur in infinitum, ad modum Vorticis
                    <lb/>
                  primi. </s>
                  <s>Et eadem ratione qua hujus globus raperetur motu Vorti­
                    <lb/>
                  cis alterius, raperetur etiam globus alterius motu hujus, ſic ut
                    <lb/>
                  globi duo circa intermedium aliquod punctum revolverentur, ſe­
                    <lb/>
                  que mutuo ob motum illum circularem fugerent, niſi per vim
                    <lb/>
                  aliquam cohibiti. </s>
                  <s>Poſtea ſi vires conſtanter impreſſæ, quibus
                    <lb/>
                  globi in motibus ſuis perſeverant, ceſſarent, & omnia legibus Me­
                    <lb/>
                  chanicis permitterentur, langueſceret paulatim motus globorum
                    <lb/>
                  (ob rationem in Corol. </s>
                  <s>3. & 4. aſſignatam) & Vortices tandem
                    <lb/>
                  conquieſcerent. </s>
                </p>
                <p type="main">
                  <s>
                    <emph type="italics"/>
                  Corol.
                    <emph.end type="italics"/>
                  6. Si globi plures datis in locis circum axes poſitione da­
                    <lb/>
                  tos certis cum velocitatibus conſtanter revolverentur, fierent Vor­
                    <lb/>
                  tices totidem in infinitum pergentes. </s>
                  <s>Nam globi ſinguli, eadem
                    <lb/>
                  ratione qua unus aliquis motum ſuum propagat in infinitum, pro­
                    <lb/>
                  pagabunt etiam motus ſuos in infinitum, adeo ut fluidi infiniti
                    <lb/>
                  pars unaquæque eo agitetur motu qui ex omnium globorum acti­
                    <lb/>
                  onibus reſultat. </s>
                  <s>Unde Vortices non definientur certis limitibus,
                    <lb/>
                  ſed in ſe mutuo paulatim excurrent; globique per actiones Vorti­
                    <lb/>
                  cum in ſe mutuo, perpetuo movebuntur de locis ſuis, uti in
                    <lb/>
                  Corollario ſuperiore expoſitum eſt; neque certam quamvis inter ſe</s>
                </p>
              </subchap2>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>