Angeli, Stefano degli, Miscellaneum hyperbolicum et parabolicum : in quo praecipue agitur de centris grauitatis hyperbolae, partium eiusdem, atque nonnullorum solidorum, de quibus nunquam geometria locuta est, parabola nouiter quadratur dupliciter, ducuntur infinitarum parabolarum tangentes, assignantur maxima inscriptibilia, minimaque circumscriptibilia infinitis parabolis, conoidibus ac semifusis parabolicis aliaque geometrica noua exponuntur scitu digna

Table of contents

< >
[Item 1.]
[2.] MISCELL ANEVM HYPERBOLICVM, ET PARABOLICVM. IN QVO PRÆCIPVE AGITVR DE CENTRIS Grauitatis Hyperbolæ, partium eiuſdem, Atque nonnullorum ſolidorum, de quibus nunquam Geometria locuta eſt. Parabola nouiter quadratur dupliciter. Ducuntur infinitarum parabolarum tangentes. Aſſignantur maxima inſcriptibilia, minimaque circumſcriptibilia Infinitis Parabolis, Conoidibus, ac ſemifuſis parabolicis. Aliaque Geometrica noua exponuntur ſcitu digna. AVTHORE F. STEPHANODE ANGELIS VENETO, Ordinis Ieſuatorum S. HIERONY MI, in Veneta Prouincia Definitore Prouinciali. AD ILLVSTRISSIMOS, ET SAPIENTISSIMOS SENATVS BONONIENSIS QVINQVAGINTA VIROS.
[3.] VENETIIS, MD CLIX. Apud Ioannem La Noù. SVPERIORVM PERMISSV.
[4.] Illuſtriſſimis, & Sapientiſſimis BONONIENSIS SENATVS QVINQVAGINTA VIRIS Dominis Colendiſſimis. F. STEPHANVS ANGELI VENETVS Ord. leſuatorum S. Hieronymi, ac in Prouincia Veneta Prouincialis Definitor P.P.P.
[5.] LECTORI BENEVOLO.
[6.] Noi Reformatori dello Studio di Padoa.
[7.] MISCELLANEVM HYPERBOLICVM, PARABOLICVMQVE.
[8.] PROPOSITIO PRIMA.
[9.] PROPOSITIO II.
[10.] PROPOSITIO III.
[11.] PROPOSITIO IV.
[12.] SCHOLIVM I.
[13.] SCHOLIVM II.
[14.] PROPOSITIO V.
[15.] PROPOSITIO VI.
[16.] SCHOLIV M.
[17.] PROPOSITIO VII.
[18.] PROPOSITIO VIII.
[19.] PROPOSITIO IX.
[20.] PROPOSITIO X.
[21.] SCHOLIVM I.
[22.] SCHOLIVM II.
[23.] SCHOLIVM III.
[24.] PROPOSITIO XI.
[25.] PROPOSITIO XII.
[26.] SCHOLIVM.
[27.] PROPOSITIO XIII.
[28.] SCHOLIV M.
[29.] PROPOSITIO XIV.
[30.] SCHOLIV M.
< >
page |< < (26) of 232 > >|
3826 d@in totum, quam ſecundum partes proportiona-
les.
Quod & c.
SCHOLIVM I.
Licet hæc propoſitio oſtenſa ſit per indiuiſibilia,
poteſt tamen probari modo Archimedeo.
Cum e-
nim probatum ſit armillam circularem N R P, æ-
qualem eſſe circulo Q T, etiam (ſi inſcribantur)
tubus cylindricus N L P, inſcriptus in exceſſu fruſti
coni ſupra cylindrum, erit æqualis cylindro Q V,
inſcripto in conoide.
Si ergo diuidatur B D, in
quibuſcunque punctis, &
per hæc agantur plana vt
ſupra, &
fiant tubi, & cylindri modo antedicto, fa-
cile patebit omnes tubos cylindricos inſcriptos in
exceſſu fruſti coni ſupra cylindrum, æquales fore
omnibus cylindris in conoide inſcriptis.
Quare ſi
hæc diuiſio fiat per continuam biſlectionem D B,
partiumque eiuſdem;
quia tam in exceſſu fruſti ſu-
pra cylindrum, quam in conoide inſcribemus ſolida
ab ipſis deficientibus defectu minori quacunque
data magnitudine;
tandem concludemus exceſſum
prædictum, &
conoides eſſe magnitudines æqua-
les.
Hæc autem viris Euclideis, Archimedeiſque
ſunt nimis obuia.
SCHOLIVM II.
Poteſt ergo conſequenter ad ſuperius ſæpe

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index