Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

Page concordance

< >
Scan Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="1">
            <p type="main">
              <s id="s.000244">
                <pb xlink:href="079/01/080.jpg" pagenum="31"/>
              Seu locus, ac spatium, res in quo quaeque gerantur,
                <lb/>
              Pervideamus utrum finitum funditus omne
                <lb/>
              Constet; an immensum pateat vasteque profundum.</s>
              <lb/>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000245">Omne quod est igitur, nulla regione viarum
                <lb/>
              Finitum est: namque extremum debebat habere.</s>
              <s id="s.000246">
                <lb/>
              Extremum porro nullius posse videtur
                <lb/>
              Esse, nisi ultra sit, quod finiat: ut videatur,
                <lb/>
              Quo non longius haec sensus natura sequatur.</s>
              <s id="s.000247">
                <lb/>
              Nunc, extra summam quoniam nihil esse fatendum est,
                <lb/>
              Non habet extremum: caret ergo fine, modoque.</s>
              <s id="s.000248">
                <lb/>
              Nec refert quibus adsistas regionibus eius.</s>
              <s id="s.000249">
                <lb/>
              Usqueadeo quem quisque locum possedit, in omnis
                <lb/>
              Tantundem partis infinitum omne relinquit.</s>
              <s id="s.000250">
                <lb/>
              Praeterea, si iam finitum constituatur
                <lb/>
              Omne quod est spatium: siquis procurrat ad oras
                <lb/>
              Ultimus extremas, iaciatque volatile telum;
                <lb/>
              Invalidis utrum contortum viribus ire,
                <lb/>
              Quo fuerit missum mavis, longeque volare;
                <lb/>
              An prohibere aliquid censes, obstareque posse? </s>
              <s id="s.000251">
                <lb/>
              Alterutrum fatearis enim, sumasque necesse est;
                <lb/>
              Quorum utrumque tibi effugium praecludit; & omne,
                <lb/>
              Cogit, ut exempta concedas fine patere.</s>
              <s id="s.000252">
                <lb/>
              Nam sive est aliquid, quod prohibeat, officiatque,
                <lb/>
              Quominus, quo missum est, veniat, finique locet se;
                <lb/>
              Sive foras fertur: non est ea fine profecto.</s>
              <s id="s.000253">
                <lb/>
              Hoc pacto sequar, atque oras ubicumque locaris
                <lb/>
              Extremas, quaeram, quid telo denique fiat.</s>
              <s id="s.000254">
                <lb/>
              Fiet, uti nusquam possit consistere finis;
                <lb/>
              Effugiumque fugae prolatet copia semper.</s>
              <s id="s.000255">
                <lb/>
              Praeterea, spatium summai totius omne
                <lb/>
              Undique si inclusum certis consisteret oris,
                <lb/>
              Finitumque foret; iam copia </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>
Impressum