Quod vulgò dicunt aerrem, qui proximè circumſtat flam
mam, ita per parteis halituoſas è flamma procedenteis vehe
menter illuminari, vt ab oculo computetur in vnam flammam
continuam: id tum repugnat (quatenus & nullum inter flam
mam veram, ſpuriamque apparet diſcrimen; &, ſi vera flam
ma occultetur ſola, nulla apparet ſpuria; &, ſi verâ flammâ
præter foramen visâ, aër occultetur, ſpuria nihilominùs appa
ret) tum aliunde accommodari nec Lunæ potest, nec ipſis Stel
lis, quarum ſpecies noctu magnoperè increſcit. Quamobrem
fuit longè commodiùs repetere cauſſam ex affectione oculi, pu
pillæ nempe dilatatione, & impreßione retinæ facta, donec ocu
lus in tenebris degit. Quippe cauſſa hæc non noſtris modò flam
mis, & tam Lunæ, quàm Stellis congruit; ſed congruet etiam
ipſi Soli, ſi in ipſam Fixarum regionem ſupponatur tranſla
tus. Videlicet tunc paradoxum non erit, videri noctu Solem,
ſeu oculum videntem Solem verſari in tenebris; Sole, vt putá,
facto, conspectóque quaſi vna quapiam Stellarum fixarum.
A p. 301. in 306.
mam, ita per parteis halituoſas è flamma procedenteis vehe
menter illuminari, vt ab oculo computetur in vnam flammam
continuam: id tum repugnat (quatenus & nullum inter flam
mam veram, ſpuriamque apparet diſcrimen; &, ſi vera flam
ma occultetur ſola, nulla apparet ſpuria; &, ſi verâ flammâ
præter foramen visâ, aër occultetur, ſpuria nihilominùs appa
ret) tum aliunde accommodari nec Lunæ potest, nec ipſis Stel
lis, quarum ſpecies noctu magnoperè increſcit. Quamobrem
fuit longè commodiùs repetere cauſſam ex affectione oculi, pu
pillæ nempe dilatatione, & impreßione retinæ facta, donec ocu
lus in tenebris degit. Quippe cauſſa hæc non noſtris modò flam
mis, & tam Lunæ, quàm Stellis congruit; ſed congruet etiam
ipſi Soli, ſi in ipſam Fixarum regionem ſupponatur tranſla
tus. Videlicet tunc paradoxum non erit, videri noctu Solem,
ſeu oculum videntem Solem verſari in tenebris; Sole, vt putá,
facto, conspectóque quaſi vna quapiam Stellarum fixarum.
A p. 301. in 306.
ART. XL. XLI. XLII.
Qua mente, & qua
tenus ex motu Terræ æſtus Maris deductus; &,
Poſſe exinde explicari varietates, quæ tam per
Æquinoctia, & Solſtitia, quàm per Nouilunia,
& Plenilunia contingunt.
tenus ex motu Terræ æſtus Maris deductus; &,
Poſſe exinde explicari varietates, quæ tam per
Æquinoctia, & Solſtitia, quàm per Nouilunia,
& Plenilunia contingunt.
Vt de motu Terræ eſt actum proponendo, non aſſerendo: ſic
& de ipſo Maris æſtu, quatenus eſt viſus cum hac motus Ter
ræ hypotheſi congruere; maximè verò quatenus aqua bis die
tim fluit, ac refluit, vt bis contingit in motu Terræ inæqualitas,
propter commiſtionem diurni, & annui, respectu partis eiuſ
dem Terræ, qua, vt vaſe, contenta aqua, dum inæquali ductu
& de ipſo Maris æſtu, quatenus eſt viſus cum hac motus Ter
ræ hypotheſi congruere; maximè verò quatenus aqua bis die
tim fluit, ac refluit, vt bis contingit in motu Terræ inæqualitas,
propter commiſtionem diurni, & annui, respectu partis eiuſ
dem Terræ, qua, vt vaſe, contenta aqua, dum inæquali ductu