38143LIBER II.
ſine ſenſibilibus corporibus, cõpetunt.
Quorũ ſubiectã ma
teriam quidã unam eſſe aiunt, eam aërem, aut ignẽ, aut quip
piam inter hæc medium quod & corpus ſit, & ſeparabile
ponentes. Quidam numero plures una: alij enim ignem, &
terram, alij & hæc, & tertiũ aërem, alij & aquã inter hæc
quartã uti Empedocles, ex quibus concretionem, ſecretio-
nemúe, aut alterationẽ ſubeũtibus, ortũ atq; occaſum rebus
ipſis cõtingere dicunt. Quod igitur prima ipſa, principia,
elementaq́; probè dicantur, ſit in conſeſſo: ex quibus ſi aut
congregatione, ſegregationeúe, aut alia mutatione tranſmu
tẽtur, generationẽ fieri cõtingat, atq; corruptionẽ. Sed qui
unam ultra ea, quæ ſunt dicta, materiam faciunt, eamq́; cor_
poream, atq; ſeparabilem, errant. Nam fierinon poteſt, ut
corpus boc cùm ſenſibile ſit, ſine contrarietate existat. Et-
enim infinitũ boc, quod nõnulli principium eſſe dicunt, aut
leue, aut graue, aut calidũ, aut frigidũ ſit, neceſſe eſt. Quod
autẽ in Timæo eſt ſcriptũ, nihilhabet certi, definitiq́; . Nam
nec ille planè dixit, an id quod omnia ſuſcipit ab ipſis ſepa-
retur elementis, nec ullo uti ſolet, cùm tamen prius dixerit
illud uocatis elementis, ut aurum aureis operibus, eſſe ſubie
ctum, quanquàm id non rectè dicitur, ſi boc dicatur modo.
Sed quorum eſt alteratio eaita ſeſe habent, quorũ uerò ge-
neratio, atq; corruptio, ea ex nomine eorũ, ex quibus fiunt,
appellari impoßibile eſt. At qui longè uerißimũ eſſe inquit,
dicere quodq; aurũ eſſe. Verũ cùm ſolida ipſa elemẽta ſint,
ad plana uſq; reſolutionẽ facit. Ad primã materiã eſſe pla-
na ipſa, de numero eorũ cſt, quæ fieri nequeunt. Nos autem
ſenſibilium corporum quandam eſſe materiam dicimus, ſed
eam ſepararinõ poſſe, ſed ſemper eſſe cum cõtrarietate, ex
qua elementa uocata fiunt: de quibus alibi exactius eſt
teriam quidã unam eſſe aiunt, eam aërem, aut ignẽ, aut quip
piam inter hæc medium quod & corpus ſit, & ſeparabile
ponentes. Quidam numero plures una: alij enim ignem, &
terram, alij & hæc, & tertiũ aërem, alij & aquã inter hæc
quartã uti Empedocles, ex quibus concretionem, ſecretio-
nemúe, aut alterationẽ ſubeũtibus, ortũ atq; occaſum rebus
ipſis cõtingere dicunt. Quod igitur prima ipſa, principia,
elementaq́; probè dicantur, ſit in conſeſſo: ex quibus ſi aut
congregatione, ſegregationeúe, aut alia mutatione tranſmu
tẽtur, generationẽ fieri cõtingat, atq; corruptionẽ. Sed qui
unam ultra ea, quæ ſunt dicta, materiam faciunt, eamq́; cor_
poream, atq; ſeparabilem, errant. Nam fierinon poteſt, ut
corpus boc cùm ſenſibile ſit, ſine contrarietate existat. Et-
enim infinitũ boc, quod nõnulli principium eſſe dicunt, aut
leue, aut graue, aut calidũ, aut frigidũ ſit, neceſſe eſt. Quod
autẽ in Timæo eſt ſcriptũ, nihilhabet certi, definitiq́; . Nam
nec ille planè dixit, an id quod omnia ſuſcipit ab ipſis ſepa-
retur elementis, nec ullo uti ſolet, cùm tamen prius dixerit
illud uocatis elementis, ut aurum aureis operibus, eſſe ſubie
ctum, quanquàm id non rectè dicitur, ſi boc dicatur modo.
Sed quorum eſt alteratio eaita ſeſe habent, quorũ uerò ge-
neratio, atq; corruptio, ea ex nomine eorũ, ex quibus fiunt,
appellari impoßibile eſt. At qui longè uerißimũ eſſe inquit,
dicere quodq; aurũ eſſe. Verũ cùm ſolida ipſa elemẽta ſint,
ad plana uſq; reſolutionẽ facit. Ad primã materiã eſſe pla-
na ipſa, de numero eorũ cſt, quæ fieri nequeunt. Nos autem
ſenſibilium corporum quandam eſſe materiam dicimus, ſed
eam ſepararinõ poſſe, ſed ſemper eſſe cum cõtrarietate, ex
qua elementa uocata fiunt: de quibus alibi exactius eſt