Fabri, Honoré, Tractatus physicus de motu locali, 1646

List of thumbnails

< >
291
291
292
292
293
293
294
294
295
295
296
296
297
297
298
298
299
299
300
300
< >
page |< < of 491 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap id="N24CC8">
            <p id="N25E23" type="main">
              <s id="N25E2F">
                <pb pagenum="353" xlink:href="026/01/387.jpg"/>
              candum eſt per contactus inadæquatos; tunc enim motus centri longè
                <lb/>
              ſuperat motum orbis. </s>
            </p>
            <p id="N25E3C" type="main">
              <s id="N25E3E">Quintò, ſi vera eſſet hypotheſis Copernici, terra moueretur hoc vlti­
                <lb/>
              mo motu mixto ex motu centri, & motu orbis; </s>
              <s id="N25E44">vnde omnia puncta
                <lb/>
              eiuſdem circuli paralleli mouerentur inæquali motui tardiſſimo qui­
                <lb/>
              dem punctum contactus hoc eſt meridiano reſpondens, velociſſimo ve­
                <lb/>
              rò ipſi oppoſitum, ſcilicet de media nocte: porrò in hoc motu motus
                <lb/>
              centri eſſet ferè maior motu orbis iuxta communem de diametro ma­
                <lb/>
              gni orbis ſententiam. </s>
            </p>
            <p id="N25E52" type="main">
              <s id="N25E54">Sextò, ſi motus maioris rotæ dirigatur à minore res eodem modo
                <lb/>
              explicanda eſt, quo explicuimus illam per
                <expan abbr="cõtactus">contactus</expan>
              diuerſos inadæquatos
                <lb/>
              tùm Th. 15. num. </s>
              <s id="N25E5F">11. tùm in digreſſione multis locis: </s>
              <s id="N25E63">porrò poſſunt eſſe
                <lb/>
              diuerſæ proportiones circuli mobilis, & immobilis; qui ſi maximus eſt,
                <lb/>
              minimus illius arcus accipi poteſt pro linea recta. </s>
            </p>
            <p id="N25E6B" type="main">
              <s id="N25E6D">Septimò, poteſt ita rota moueri, vt pars ſuperior retrò agatur, id eſt,
                <lb/>
              vt motus orbis ſit oppoſitus motui
                <expan abbr="cétri">centri</expan>
              v.g.ſi punctum N moueatur qui­
                <lb/>
              dem dextrorſum motu centri, O verò ſiniſtrorſum motu orbis; </s>
              <s id="N25E75">ſed tunc
                <lb/>
              punctum B mouebitur dextrorſum motu orbis, ſed eſt noua difficultas: </s>
              <s id="N25E7B">
                <lb/>
              quippe ex hac hypotheſi punctum O deſcriberet ſuo motu lineam ſimi­
                <lb/>
              lem, & æqualem lineæ rotatili BMIHF; punctum verò B moueretur
                <lb/>
              iuxta hanc hypotheſin eo modo, quo mouetur punctum O iuxta prio­
                <lb/>
              rem. </s>
              <s id="N25E86">Sic autem moueri dicuntur quidam Epicycli ab Aſtronomis, quo­
                <lb/>
              rum centrum mouetur in conſequentia, hoc eſt ſecundum ſeriem
                <lb/>
              ſignorum; </s>
              <s id="N25E8E">ſummum verò punctum, ſeu ſtella apogæa retrò agitur, ſeu
                <lb/>
              in partem aduerſam contendit, vel vt vocant, in præcedentia: </s>
              <s id="N25E94">tales
                <lb/>
              vulgò ponuntur Solis Epicycli & Lunæ; vnde obiter colligo, quàm ſit
                <lb/>
              neceſſaria Aſtronomis hæc de motu mixto ſententia, vt ſua phœnome­
                <lb/>
              na ad ſuas cauſas phyſicas reducant. </s>
            </p>
            <p id="N25E9E" type="main">
              <s id="N25EA0">Octauò denique, poſſunt eſſe diuerſæ lineæ huius motus pro diuerſa
                <lb/>
              circulorum proportione, quarum figuras, deſcriptiones, affectiones ſuo
                <lb/>
              loco demonſtrabimus, & nouos latices tum Geometris, tùm Phyſicis
                <lb/>
              aperiemus, ex quibus vbertim fluit infinitarum ferè demonſtrationum
                <lb/>
              materia. </s>
            </p>
            <p id="N25EAD" type="main">
              <s id="N25EAF">
                <emph type="center"/>
                <emph type="italics"/>
              Theorema
                <emph.end type="italics"/>
              17.
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p id="N25EBB" type="main">
              <s id="N25EBD">
                <emph type="italics"/>
              Explicari poſſunt cuncta phœnomena rotæ maioris mobilis circa minorem̨
                <lb/>
              immobilem
                <emph.end type="italics"/>
              ; ſit enim rota minor centro A, cui incubet maior rota cen­
                <lb/>
              tro K, radio KB duplo BA, roteturque circa ſuperficiem BDFTH
                <lb/>
              punctum 5 reſpondebit F & Q poſt decurſam ſuperficiem puncto B,
                <lb/>
              eritque motus mixtus. </s>
            </p>
            <p id="N25ECE" type="main">
              <s id="N25ED0">Primò, centrum K mouebitur motu circulari, quia ſemper æqualiter
                <lb/>
              diſtat à puncto A; igitur deſcribit circulum, cuius radius eſt KA. </s>
            </p>
            <p id="N25ED6" type="main">
              <s id="N25ED8">Secundò, poteſt facilè deſcribi linea motus puncti B v.g. diuidatur
                <lb/>
              enim BDFH in 8 arcus æquales, & B5 in 4; tùm per puncta </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>