Borro, Girolamo, De motu gravium et levium, 1575

Page concordance

< >
Scan Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
< >
page |< < of 316 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="s.000253">
                  <pb pagenum="19" xlink:href="011/01/039.jpg"/>
                  <emph type="italics"/>
                hæc eſt naturalis, ergo ordinata ab vno principio, à quo mobi­
                  <lb/>
                le moueri incipit, & per vnum medium, per quod mobile fer­
                  <lb/>
                tur, & ad vnum terminum, ad quem mobile tendit. </s>
                <s id="s.000254">Natura
                  <lb/>
                enim non tantum eſt ordinis cauſa, ſed etiam ordinata ab vno
                  <lb/>
                principio, per vnum medium, & ad vnum finem: vt notum eſt
                  <lb/>
                ex his, quæ literis conſignata ſunt libro octauo de Phyſico audi
                  <lb/>
                tu particula decimaquinta, & alibi ſæpe. </s>
                <s id="s.000255">verum hic ordo est
                  <lb/>
                forma mundi, vt demonſtrat Alexander Aphrodiſienſis li­
                  <lb/>
                bro ſecundo quæſtionum naturalium capite decimonono; ergo
                  <lb/>
                dum erat illud chaos antiquum, antequam mundus condere­
                  <lb/>
                tur, erat mundus, quia tunc erat forma mundi, quæ dat eſſe
                  <lb/>
                mundo: quod quis non intelligit eſſe maxime abſurdum? </s>
                <s id="s.000256">imo
                  <lb/>
                huiuſmodi vt riſum moueat: qua dere copioſius agemus infra
                  <lb/>
                capite quadrageſimoquarto.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
            <subchap1>
              <p type="head">
                <s id="s.000257">Aduerſus immobiles partes conſimiles, quas com­
                  <lb/>
                mentus eſt Anaxagoras. </s>
                <s id="s.000258">Cap. XII.</s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.000259">ANAXAGORAS
                  <emph type="italics"/>
                mundum genitum finxit ab ini­
                  <lb/>
                tio ex corporibus, quæ ſimul erant congregata, & tran
                  <lb/>
                quilla manebant, ac post quietem per motum diſgre­
                  <lb/>
                gata fuerunt: vnum quodque enim in vno quoque abditum la
                  <lb/>
                tebat, &
                  <expan abbr="trãquilla">tranquilla</expan>
                pace fruebatur: deinde quæ abdita in vno
                  <lb/>
                quoque latebant, emerxerunt efficacitate mentis, à quare con
                  <lb/>
                dita elici cæperunt, quemadmodum ex colliſione ferri ab ho­
                  <lb/>
                minis manu ex ſilice ignem elidi videmus: dixit etiam Ana­
                  <lb/>
                xagoras ab eo, quod in confuſione exuperat, & quod magis
                  <lb/>
                ſpectatur, vnumquodque vocari: vt lignum ideo lignum dici­
                  <lb/>
                tur, non quod infinitè omnium rerum partes in ligno non lati­
                  <lb/>
                tent, ſed quod ea pars, quæ cæteras vincit, & quæ
                  <expan abbr="ſpectantiũ">ſpectantium </expan>
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>