1ABCDE, cuius omnes anguli ſunt flexi ad interiorem figuræ
partem. & hoc modo perimeter huius figuræ erit ad eandem
partem concauus. vnde excluduntur figuræ, exempli gratia
FGHKL; cùm angulus K non ſit ſinuoſus, & concauus ad
eandem partem, vt reliqui anguli; qui ſunt ſinuoſi verſus inte
riorem partem figurę K vero ad exteriorem. ſimili modo
intelligendum eſt de curuilineis, vt circuli, ellipſes, vel alterius
generis figuræ, vt ſunt MN, quæ ſuam habent concauitatem
ad eandem partem: ſed curuline˛ OP non ſunt ad eandem
partem concauę. Mixtæ quo〈que〉 figuræ, ut ſunt portiones cir
culi, hyperbolę ac parabolę rectis linenis terminatę, vel alte
rius generis figurę, vt ſunt QR. hę quidem omnes ſunt ad ean
dem partem concauę. Mixtæ verò ST minimè Regulam au
tem quandam vniuerſalem ex verbis Archimedis loco citato
elicere poſſumus, vt cognoſcere valeamus, an figuræ ſint ad
eandem partem concauæ, vel minùs vt ſcilicet in oblata figu
ra vbicum〈que〉 duo ſumi poſſint puncta, quæ ſi recta linea con
nectantur, tota recta li
nea, vel ipſius pars ali
qua extra figuram non
cadat. vt in figuris A,
quæ ſunt ad eandem par
tem concauæ, vtcum
〈que〉 duo ſumantur pun
cta BC, quæ conne
ctantur, tota uti〈que〉 re
cta linea inter puncta
BC exiſtens, extra figu
ram non cadet. Quòd
ſi hæc linea cum termino, hoc eſt eum latere figurę conueni
ret, vt ſi figuræ latus fuerit rectum, in quo duo ſumantur pun
cta, nihilominus recta linea inter hæc puncta extra figuram
non cadet: quandoquidem figuræ terminus extra figuram mi
nimè reperitur at〈que〉 hac ratione quomodocun〈que〉, & vbicum
〈que〉 in his figuris duo ſumantur puncta, idem ſemper contin
get. Quod tamen figuris D ſemper euenite non poteſt in qui
bus (cùm non ſint ad eandem partem concauę) duo ſumere
partem. & hoc modo perimeter huius figuræ erit ad eandem
partem concauus. vnde excluduntur figuræ, exempli gratia
FGHKL; cùm angulus K non ſit ſinuoſus, & concauus ad
eandem partem, vt reliqui anguli; qui ſunt ſinuoſi verſus inte
riorem partem figurę K vero ad exteriorem. ſimili modo
intelligendum eſt de curuilineis, vt circuli, ellipſes, vel alterius
generis figuræ, vt ſunt MN, quæ ſuam habent concauitatem
ad eandem partem: ſed curuline˛ OP non ſunt ad eandem
partem concauę. Mixtæ quo〈que〉 figuræ, ut ſunt portiones cir
culi, hyperbolę ac parabolę rectis linenis terminatę, vel alte
rius generis figurę, vt ſunt QR. hę quidem omnes ſunt ad ean
dem partem concauę. Mixtæ verò ST minimè Regulam au
tem quandam vniuerſalem ex verbis Archimedis loco citato
elicere poſſumus, vt cognoſcere valeamus, an figuræ ſint ad
eandem partem concauæ, vel minùs vt ſcilicet in oblata figu
ra vbicum〈que〉 duo ſumi poſſint puncta, quæ ſi recta linea con
nectantur, tota recta li
nea, vel ipſius pars ali
qua extra figuram non
cadat. vt in figuris A,
quæ ſunt ad eandem par
tem concauæ, vtcum
〈que〉 duo ſumantur pun
cta BC, quæ conne
ctantur, tota uti〈que〉 re
cta linea inter puncta
BC exiſtens, extra figu
ram non cadet. Quòd
ſi hæc linea cum termino, hoc eſt eum latere figurę conueni
ret, vt ſi figuræ latus fuerit rectum, in quo duo ſumantur pun
cta, nihilominus recta linea inter hæc puncta extra figuram
non cadet: quandoquidem figuræ terminus extra figuram mi
nimè reperitur at〈que〉 hac ratione quomodocun〈que〉, & vbicum
〈que〉 in his figuris duo ſumantur puncta, idem ſemper contin
get. Quod tamen figuris D ſemper euenite non poteſt in qui
bus (cùm non ſint ad eandem partem concauę) duo ſumere