Descartes, René - Renati Des-Cartes principia philosophiae

1percipiebat, ſed etiam ſapores, odores, & reliqua,
quorum in ſe ſenſum ab ipſo effici advertebat. Atque
omnia tantúm referens ad utilitatem corporis, cui erat
immerſa, eò plus aut minùs rei eſſe putabat in uno
quoque objecto à quo afficiebatur, prout plus mi
nus ab ipſo afficiebatur. Unde factum eſt, ut multò
plus ſubſtantiae, ſeu corporeitatis, eſſe putaret in ſaxis
aut metallis, quàm in aquâ, vel aere, quia plus duri
tiei & ponderoſitatis in iis ſentiebat. Quin & a¬ërem,
quandiu nullum in eo ventum aut frigus aut
experiebatur, pro nihilo prorſus ducebat. Et quia
non plus luminis à ſtellis quàm ab exiguis flammis
lucernarum ipſi affulgebat, idcirco nullas ſtellas flam
mis iſtis majores ſibi repraeſentabat. Et quia nec ter
ram in gyrum verti, nec ejus ſuperficiem in
curvatam eſſe notabat, ide proclivior erat ad putan
dum, & eam immobilem, & ejus ſuperficiem planam
eſſe. Milleque aliis ejuſmodi praejudiciis, prima in
fantiâ, mens noſtra imbuta eſt; quae deinde in pueritiâ
non recordabatur fuiſſe à ſe ſine ſufficienti examine

recepta, ſed tanquam ſenſu cognita, vel natur ſibi
indita, pro veriſſimis evidentiſſimiſque admiſit.

LXXI.
Praecipuam errorum
cauſam à praejudiciis
infantiae procedere

Et quamvis jam maturis annis, cùm mens non am
pliús tota corpori ſervit, nec omnia ad illud refert,
ſed etiam de rerum, in ſe ipſis ſpectatarum,
inquirit, permulta ex iis, quae ſic antea judicavit, falſa
eſſe deprehendat: non tamen ideò facilèe ipſa ex me
moriâ ſuâ expungit, & quamdiu in eâ heerent, vario
rum errorum cauſae eſſe poſſunt. Ita, exempli cauſâ,
quoniam a primâ aetate ſtellas imaginati

Text layer

Text normalization

Search