Casati, Paolo, Terra machinis mota : dissertationes geometricae, mechanicae physicae hydrostaticae

Page concordance

< >
Scan Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="018/01/004.jpg"/>
                <emph type="italics"/>
              tus complecti ſoles: Illa enim, vbi in lucem prodire datum
                <lb/>
              eſt, continuò geſtijt tuum conuolare in ſinum, in quo ſe be­
                <lb/>
              nignè fouendam ſperaret. </s>
              <s>Alliciebat ingenita clariſſimi
                <lb/>
              ſanguinis nobilitas auorum nominibus conſpicua, innutrita
                <lb/>
              virtutibus indoles, morum facilitas ſuauiſſima, grauitas­
                <lb/>
              que comitate condita, ingenij acies perſpicua, eruditio varia
                <lb/>
              atque præclara. </s>
              <s>Illud vnum abſterrere poterat properan­
                <lb/>
              tem, quod de mouenda tellure diſputans vix ſe ſuſpicari
                <lb/>
              debuiſſet aſpiciendam ab homine, qui inter eos delectus,
                <lb/>
              quos aut ad proponendas dirimendasque partium cauſas, aut
                <lb/>
              ad Bonum Regimen aduigilare Sapientiſſimus Princeps iuſ­
                <lb/>
              ſit, intentis in Reipublicæ quietem, componendosque ciuium
                <lb/>
              motus oculis hæret. </s>
              <s>Sed cum nulla tibi pereant temporis
                <lb/>
              momenta, qui enim potuiſſes hunc iuuentutis florem matu­
                <lb/>
              ris tot ſcientiarum fructibus coronare, naturæ receſſus phi­
                <lb/>
              loſophando rimari, in infinitas Iuris ambages excurrere,
                <lb/>
              Theologicæ facultatis adyta penetrare, monumenta Eccle­
                <lb/>
              ſiaſticæ vetuſtatis euoluere, niſi velocis ingenij vigorem aſ­
                <lb/>
              ſiduo ſtudio fouiſſes? </s>
              <s>Cum, inquam, nulla tibi pereant
                <lb/>
              temporis momenta, deſperan dum non fuit hiſce Diſſertatio­
                <lb/>
              nibus impetrari poſſe ea horarum reſegmina, quæ aut amæ­
                <lb/>
              nioribus Muſis, aut Mathematicæ contemplationi tribuere
                <lb/>
              ſoles, vt ſeuerioris negotij laborem literato otio interrum­
                <lb/>
              pas. </s>
              <s>Nihil hìc tua dignum eruditione, quæ eſt Authoris
                <lb/>
              tenuitas, inuenies: meæ tamen obſeruantiæ veſtigia non ob­
                <lb/>
              ſcura deprehendas, maximè velim. </s>
              <s>Multo autem notior
                <lb/>
              atquè illuſtrior meus erga te animus erit, vbi per tua iuſſa
                <lb/>
              licuerit mea in re ſtudia officijs vberioribus teſtari. </s>
              <s>Tuæ
                <lb/>
              erit magnanimitatis exilem hanc obſequij mei teſſeram non
                <lb/>
              contemnere. </s>
              <s>Vale.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>