Borro, Girolamo
,
De motu gravium et levium
,
1575
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 316
>
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 316
>
page
|<
<
of 316
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000259
">
<
pb
pagenum
="
20
"
xlink:href
="
011/01/040.jpg
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
oculis magis exponitur, est lignum. </
s
>
<
s
id
="
s.000260
">Vnumquodque ex vno
<
lb
/>
quoque ſegregari non Anaxagoras modo, ſed & Theophra
<
lb
/>
stus viſus est aliquando dixiſſe: cum à quibuſdam quorum
<
lb
/>
dam hominum oculis exeuntes flammas micare ſcripſerit: &
<
lb
/>
Megetius Atedicus Alexandrinus quondam Simplicio nar
<
lb
/>
rauit, ſe
<
expan
abbr
="
hominẽ
">hominem</
expan
>
ab iſchiadis dolore curauiſſe, ex cuius iſchio
<
lb
/>
ignis exiuit, qui
<
expan
abbr
="
ſpectãtium
">ſpectantium</
expan
>
oculos combussit; à ligno quidam
<
lb
/>
ignem eliciunt: dum alterum lignum tamquam terebrum in
<
lb
/>
lignum alterum circumuoluunt. </
s
>
<
s
id
="
s.000261
">Verùm hæc aliam habent
<
lb
/>
cauſam ab ea, quam (vt alio loco diximus) veram ab Anaxa
<
lb
/>
gora creditam eſſe longeque diuerſam comperimus.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000262
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Nunc ad Anaxagoram à quo diſcessimus, reuertimur:
<
lb
/>
contra quem eadem ex quiete argumenta petuntur, quæ alia
<
lb
/>
ratione ex motu peti poſſe videbantur: Nam ſi quæ in vno
<
lb
/>
quoque abdita corpora quieſcunt; aut natura, aut violentia
<
lb
/>
quieſcunt: ſi natura, grauia in centro, & leuia ſub cælo ne
<
lb
/>
ceſſariò quieſcere debere, non eſt qui dubitet, nec aliò natura
<
lb
/>
ferri, nec alibi natura manere quidem poſſunt: & ij fines
<
expan
abbr
="
sũt
">sunt</
expan
>
<
lb
/>
partes mundi: ergo mundus non dum genitus eſt, priuſquam
<
lb
/>
gignatur: ſi ante conditum mundum corpora, quæ recondita
<
lb
/>
latebant, violentia quieſcebant; cum violentum ſit id, quod ab
<
lb
/>
extrinſeco vim inferente fit: quod extrinſecum nihil id, cuivis
<
lb
/>
infertur adiuuat; vt ſcriptum reliquit Ariſtoteles tertio libro
<
lb
/>
Ethicorum capite ſecundo, neceſſe eſt vt ſit locus ex quo corpo
<
lb
/>
ra violentiam paſſa trudantur: & in quo natura maneant:
<
lb
/>
antequam trudantur: neceſſe eſt etiam, vt antequam mun
<
lb
/>
dus generetur, id ſit, quod vim infert, cum ſit id, cui vis infer
<
lb
/>
tur; verum hæc omnia ſunt partes mundi: ergo mundus non
<
lb
/>
dum genitus eſt antequam gignatur, quæ ſi ſunt, vt certè ſunt
<
lb
/>
abſurda, & in iis, quæ fieri minime poſſunt; abſurda, & in iis,
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>