Borro, Girolamo, De motu gravium et levium, 1575

Page concordance

< >
Scan Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
< >
page |< < of 316 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="s.000259">
                  <pb pagenum="20" xlink:href="011/01/040.jpg"/>
                  <emph type="italics"/>
                oculis magis exponitur, est lignum. </s>
                <s id="s.000260">Vnumquodque ex vno­
                  <lb/>
                quoque ſegregari non Anaxagoras modo, ſed & Theophra­
                  <lb/>
                stus viſus est aliquando dixiſſe: cum à quibuſdam quorum­
                  <lb/>
                dam hominum oculis exeuntes flammas micare ſcripſerit: &
                  <lb/>
                Megetius Atedicus Alexandrinus quondam Simplicio nar­
                  <lb/>
                rauit, ſe
                  <expan abbr="hominẽ">hominem</expan>
                ab iſchiadis dolore curauiſſe, ex cuius iſchio
                  <lb/>
                ignis exiuit, qui
                  <expan abbr="ſpectãtium">ſpectantium</expan>
                oculos combussit; à ligno quidam
                  <lb/>
                ignem eliciunt: dum alterum lignum tamquam terebrum in
                  <lb/>
                lignum alterum circumuoluunt. </s>
                <s id="s.000261">Verùm hæc aliam habent
                  <lb/>
                cauſam ab ea, quam (vt alio loco diximus) veram ab Anaxa
                  <lb/>
                gora creditam eſſe longeque diuerſam comperimus.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.000262">
                  <emph type="italics"/>
                Nunc ad Anaxagoram à quo diſcessimus, reuertimur:
                  <lb/>
                contra quem eadem ex quiete argumenta petuntur, quæ alia
                  <lb/>
                ratione ex motu peti poſſe videbantur: Nam ſi quæ in vno­
                  <lb/>
                quoque abdita corpora quieſcunt; aut natura, aut violentia
                  <lb/>
                quieſcunt: ſi natura, grauia in centro, & leuia ſub cælo ne­
                  <lb/>
                ceſſariò quieſcere debere, non eſt qui dubitet, nec aliò natura
                  <lb/>
                ferri, nec alibi natura manere quidem poſſunt: & ij fines
                  <expan abbr="sũt">sunt</expan>
                  <lb/>
                partes mundi: ergo mundus non dum genitus eſt, priuſquam
                  <lb/>
                gignatur: ſi ante conditum mundum corpora, quæ recondita
                  <lb/>
                latebant, violentia quieſcebant; cum violentum ſit id, quod ab
                  <lb/>
                extrinſeco vim inferente fit: quod extrinſecum nihil id, cuivis
                  <lb/>
                infertur adiuuat; vt ſcriptum reliquit Ariſtoteles tertio libro
                  <lb/>
                Ethicorum capite ſecundo, neceſſe eſt vt ſit locus ex quo corpo­
                  <lb/>
                ra violentiam paſſa trudantur: & in quo natura maneant:
                  <lb/>
                antequam trudantur: neceſſe eſt etiam, vt antequam mun­
                  <lb/>
                dus generetur, id ſit, quod vim infert, cum ſit id, cui vis infer­
                  <lb/>
                tur; verum hæc omnia ſunt partes mundi: ergo mundus non
                  <lb/>
                dum genitus eſt antequam gignatur, quæ ſi ſunt, vt certè ſunt
                  <lb/>
                abſurda, & in iis, quæ fieri minime poſſunt; abſurda, & in iis,
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>