Valerio, Luca, De centro gravitatis solidorvm libri tres
page |< < of 283 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="043/01/041.jpg" pagenum="33"/>
              per præcedentem ſectæ erunt hæ diametri bifariam in pun­
                <lb/>
              ctis H, G, K. </s>
              <s>Quoniam igitur eſt vt EH, ad HA, ita
                <lb/>
              EK ad KD, parallela erit KH, ipſi AD; igitur & EC;
                <lb/>
              ſed recta KH, ſecat latus AE, trianguli AEC, bifariam
                <lb/>
              in puncto H, ergo & latus AC, bifariam ſecabit; igitur
                <lb/>
              in puncto G. punctum igitur G, eſt in linea KH. Rurſus,
                <lb/>
              quoniam eſt vt GA, ad AC, ita GH, ad EC, propter ſi­
                <lb/>
              militudinem triangulorum; ſed dimidia eſt GA, ipſius
                <lb/>
              AC, igitur & GH, erit dimidia ipſius EC, hoc eſt ipſius
                <lb/>
              FD. </s>
              <s>Similiter oſtenderemus dimidiam eſse KH ipſius
                <lb/>
              AD. vt igitur KH, ad AD, ita erit GH, ad FD: & per­
                <lb/>
              mutando, vt AD, ad DF, ita KH, ad HG, & diui­
                <lb/>
              dendo, vt AF, ad FD, hoc eſt vt parallelogrammum AE,
                <lb/>
              ad parallelogrammum ED, ita KG, ad GH. </s>
              <s>Quod de­
                <lb/>
              monſtrandum erat. </s>
            </p>
            <p type="head">
              <s>
                <emph type="italics"/>
              PROPOSITIO XVI.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Plana grauia æquiponderant à longitudini­
                <lb/>
              bus ex contraria parte reſpondentibus. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Sint plana grauia N, R, quorum centra grauitatis ſint
                <lb/>
              N, R, & longitudo aliqua AB: & vt eſt N, ad R, ita ſit
                <lb/>
              BC, ad CA. </s>
              <s>Dico ſuſpenſis magnitudinibus ſecundum
                <lb/>
              centra grauitatis N, in puncto A, & R, in puncto B, vtri­
                <lb/>
              uſque magnitudinis N, R, ſimul centrum grauitatis eſse
                <lb/>
              C. </s>
              <s>Nam ſi N, R, magnitudines ſint æquales, manifeſtum
                <lb/>
              eſt propoſitum. </s>
              <s>Si autem inæquales, abſcindatur BD,
                <lb/>
              æqualis AC, vt ſit AD, ad DB, vt BC, ad CA. </s>
              <s>Et quo­
                <lb/>
              niam ſpacio R, rectangulum æquale poteſt eſse; applice­
                <lb/>
              tur ad lineam BD, rectangulum BDKE, æquale quar­
                <lb/>
              tæ parti rectanguli æqualis ipſi R, hoc eſt quartæ parti
                <lb/>
              ipſius R; & poſita DG, æquali, & in directum ipſi DK, </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>