Borro, Girolamo, De motu gravium et levium, 1575

List of thumbnails

< >
41
41
42
42
43
43
44
44
45
45
46
46
47
47
48
48
49
49
50
50
< >
page |< < of 316 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="s.000262">
                  <pb pagenum="21" xlink:href="011/01/041.jpg"/>
                  <emph type="italics"/>
                quæ fieri non queunt, erit ſententia Anaxagoræ: & ſola A­
                  <lb/>
                riſtotelis inexpugnabilis veritas laudibus extollenda: qui dixis
                  <lb/>
                in vnoquoque elemento, immo in vnoquoque corpore naturali
                  <lb/>
                eſſe motum naturalem, quo non violenter, non contra
                  <expan abbr="naturã">naturam</expan>
                ,
                  <lb/>
                ſed ſua propria ſponte ea corpora moueantur.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
            <subchap1>
              <p type="head">
                <s id="s.000263">In Parmenidem vbi de neceſsitate cauſæ mouen­
                  <lb/>
                tis, deque idearum vanitate agitur. </s>
                <s id="s.000264">Cap. XIII.</s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.000265">PARMENIDES
                  <emph type="italics"/>
                ſuum illud vnum, quod omnia eſſe
                  <lb/>
                constantissimè affirmauit, hoc argumento, nullo motu
                  <lb/>
                cieri poſſe probauit. </s>
                <s id="s.000266">Omne, quod mouetur (ait) per ſpa
                  <lb/>
                cium innane mouetur: extra quod nihil moueri poteſt: ſed ſpa­
                  <lb/>
                cium innane non datur: ergo nihil mouetur: ergo omnia, quæ
                  <lb/>
                ſunt vnum, nullo motu cieri poſſunt. </s>
                <s id="s.000267">Confirmari valet Par­
                  <lb/>
                menidis opinio: quia omne, quod mouetur, ab vno moueri inci
                  <lb/>
                pit, per vnum medium fertur, & ad vnum terminum tendit,
                  <lb/>
                quæ neceſſariò eſſe distincta oportet: inde colligere licet; quod
                  <lb/>
                mobile non eſt idem cum eo, à quo, & ad quod, & per quod fit
                  <lb/>
                motus: ſed hæc quatuor inter ſe maximè differunt: verum
                  <lb/>
                omnia eſſe vnum, quæcumque ſint illa, Parmenides constan­
                  <lb/>
                tiſsimè credit: ergo nihil mouetur: His mediis motum ab vni
                  <lb/>
                uerſa natura abstuliſſe Parmenides putat. </s>
                <s id="s.000268">Sed errat propte
                  <lb/>
                rea quod, non ſemel, ſed ſæpenumero id petit, quod erat in prin
                  <lb/>
                cipio: ſunt enim tamquam axiomata apud Parmenidem per
                  <lb/>
                ſe nota. </s>
                <s id="s.000269">Nihil eſſe inane, & omne quod mouetur, per ina­
                  <lb/>
                ne ſpacium ſolummodo cieri: quæ duo tantum ab eſt, vt ſint
                  <lb/>
                perſe nota, vt demoſtratione indigeant: quo fit, vt ex illis dua­
                  <lb/>
                bus propoſitionibus, quarum altera obſcurissima illa quidem
                  <lb/>
                est, altera verò falſissima, non eſſe motum colligere nulla artis
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>