417299MECHANICAM.
particulæ ſimul impingerent;
unde triplâ exiſtente velocitate,
maſſâ etidem triplâ, potentia aut vis erit noncupla; ex quo
patet maſſam augeri in eadem ratione, qua velocitas auge-
tur; & cum unaquæque pars etiam fortius impingat in ratio-
ne auctæ velocitatis, potentia aut vis venti in velum, eſt in
ratione duplicata celeritatum venti, id eſt, in ratione qua-
dratorum velocitatum venti in velum. Agnoſcit hocce prin-
cipium Cl. Hugenius; reſtat ergo tantum, ut illud ap-
plicemus.
maſſâ etidem triplâ, potentia aut vis erit noncupla; ex quo
patet maſſam augeri in eadem ratione, qua velocitas auge-
tur; & cum unaquæque pars etiam fortius impingat in ratio-
ne auctæ velocitatis, potentia aut vis venti in velum, eſt in
ratione duplicata celeritatum venti, id eſt, in ratione qua-
dratorum velocitatum venti in velum. Agnoſcit hocce prin-
cipium Cl. Hugenius; reſtat ergo tantum, ut illud ap-
plicemus.
Prima applicatio oſtendet, quare vis venti in velum, cum
ventus velo perpendicularis eſt, ſeſe habeat ad vim ejuſdem
venti in velum, quando illud inclinatum vento opponitur,
ut quadratum radii ad quadratum ſinûs anguli incidentiæ;
aut, quod idem eſt, cur vires ejuſdem venti in vela varia in-
clinatione ipſi obtenſa, ſint inter ſe in ratione quadratorum
ſinuum angulorum incidentiæ, quod demonſtravi Articulis
7. 8. & 9. Cap. 1. , & quod etiam hoc modo nunc demonſtro.
Probatum dedi in Theoria Manuariæ Nauticæ, Artic. 6. Cap.
1. corpus motum ab A in B non occurrere ſuperficiei C D
niſi ſecundum determinationem ſuam A V, ponendo ſcilicet
A V perpendicularem ipſi D C productæ, & in illam ſuper-
ficiem nullam vim exſerere niſi ſecundum hanc determinatio-
nem; quod agnoſcit Dnus Hugenius. Hoc poſito, ventus A B
in velum non agit, niſi ſecundum hanc determinationem, id
eſt, cum velocitate A V. Si velum C D vento A B per-
pendiculare eſſet, ventus in velum ageret velocitate A B;
& per conſequens ex principio quod ſtatim adſtruxi, vis
cum qua ventus in velum ageret, ſi vento eſſet perpendicula-
re, eſt ad vim venti in velum D, quod inclinatè vento ob-
tenditur, ut quadratum A B ad quadratum A V, id eſt,
ut quadratum radii ad quadratum ſinûs anguli incidentiæ.
ventus velo perpendicularis eſt, ſeſe habeat ad vim ejuſdem
venti in velum, quando illud inclinatum vento opponitur,
ut quadratum radii ad quadratum ſinûs anguli incidentiæ;
aut, quod idem eſt, cur vires ejuſdem venti in vela varia in-
clinatione ipſi obtenſa, ſint inter ſe in ratione quadratorum
ſinuum angulorum incidentiæ, quod demonſtravi Articulis
7. 8. & 9. Cap. 1. , & quod etiam hoc modo nunc demonſtro.
Probatum dedi in Theoria Manuariæ Nauticæ, Artic. 6. Cap.
1. corpus motum ab A in B non occurrere ſuperficiei C D
niſi ſecundum determinationem ſuam A V, ponendo ſcilicet
A V perpendicularem ipſi D C productæ, & in illam ſuper-
ficiem nullam vim exſerere niſi ſecundum hanc determinatio-
nem; quod agnoſcit Dnus Hugenius. Hoc poſito, ventus A B
in velum non agit, niſi ſecundum hanc determinationem, id
eſt, cum velocitate A V. Si velum C D vento A B per-
pendiculare eſſet, ventus in velum ageret velocitate A B;
& per conſequens ex principio quod ſtatim adſtruxi, vis
cum qua ventus in velum ageret, ſi vento eſſet perpendicula-
re, eſt ad vim venti in velum D, quod inclinatè vento ob-
tenditur, ut quadratum A B ad quadratum A V, id eſt,
ut quadratum radii ad quadratum ſinûs anguli incidentiæ.
Secunda applicatio inſervit ſolvendæ quæſtioni, de qua
lis eſt inter Dnum Hugenium & me, id eſt oſtendit, quod,
velo conſtituto in ſitu C D, & navi in ſitu B K, vis, qua
ventus ope veli, navim ſecundum B G propellit, ſit ad vim,
qua idem ventus, ope ejuſdem veli navim propellit
lis eſt inter Dnum Hugenium & me, id eſt oſtendit, quod,
velo conſtituto in ſitu C D, & navi in ſitu B K, vis, qua
ventus ope veli, navim ſecundum B G propellit, ſit ad vim,
qua idem ventus, ope ejuſdem veli navim propellit
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib