Si axis columnæ puncta habeat firmum, &
mobile, ex
quo dependentia pondera, unum rectè, alterum obliquè
demittens in dato ſitu columnam conſervant: erit quem-
admodum linea rectè demittens ad lineam obliquè de-
mitten tem: ita pondus rectum ad pondus obliquum.
quo dependentia pondera, unum rectè, alterum obliquè
demittens in dato ſitu columnam conſervant: erit quem-
admodum linea rectè demittens ad lineam obliquè de-
mitten tem: ita pondus rectum ad pondus obliquum.
D*ATVM*.
AB eſto columna, cujus axis ſit CD, in eoq́ue E punctum fir-
mum, F mobile, cui G pondus rectè demittens appenſum columnam in da-
to ſitu ſervat: indidem quoque dependĕs pondus H obliquè demittens (coër-
cito velamoto G) in ſitu ſuo eandem ſervat: linea rectè demittens ſecat la-
tus illius in I, obliquè autem demittens in K.
mum, F mobile, cui G pondus rectè demittens appenſum columnam in da-
to ſitu ſervat: indidem quoque dependĕs pondus H obliquè demittens (coër-
cito velamoto G) in ſitu ſuo eandem ſervat: linea rectè demittens ſecat la-
tus illius in I, obliquè autem demittens in K.
Quemadmodum N L ad L P:
ita M
73[Figure 73]
ad O per 20 propoſitionem, atqui po-
tentia G in columnam æquatur poten-
tiæ M, & potentia H potentiæ O per
13 propoſitionĕ, & recta I F rectæ L N,
atque F K æqualis eſt LP. Quemad-
modum igitur IF rectè demittens ad
F K obliquè demittentem : ita pondus
G rectè demittens, ad H demittens
obliquè. eadem demonſtratio erit alio-
rum omnium, ut videre eſt in ſubje-
ctis exemplis.
tentia G in columnam æquatur poten-
tiæ M, & potentia H potentiæ O per
13 propoſitionĕ, & recta I F rectæ L N,
atque F K æqualis eſt LP. Quemad-
modum igitur IF rectè demittens ad
F K obliquè demittentem : ita pondus
G rectè demittens, ad H demittens
obliquè. eadem demonſtratio erit alio-
rum omnium, ut videre eſt in ſubje-
ctis exemplis.