Valerio, Luca, De centro gravitatis solidorum, 1604

List of thumbnails

< >
51
51
52
52
53
53
54
54
55
55
56
56
57
57
58
58
59
59
60
60
< >
page |< < of 283 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="043/01/042.jpg" pagenum="34"/>
              ducantur rectæ GBH, GAF, quæ cum KE, produ­
                <lb/>
              cta conueniant in punctis F, H: & fiant parallelogramma
                <lb/>
              FL, AK. </s>
              <s>Quoniam igitur eſt vt N, ad R, ita BC, ad
                <lb/>
              CA, hoc eſt AD, ad DB, hoc eſt rectangulum AK, ad
                <lb/>
              rectangulum BK; erit permutando vt rectangulum AK,
                <lb/>
              ad N, ita rectangulum BK, ad R; ſed rectangulum BK,
                <lb/>
              eſt pars quarta ipſius R, ergo & rectangulum AK, erit
                <lb/>
              pars quarta ipſius N. </s>
              <s>Rurſus quia eſt vt GD, ad D
                <emph type="italics"/>
              K
                <emph.end type="italics"/>
              ,
                <lb/>
              ita GA, ad AF, & GB, ad BH: ſed GD eſt æqualis
                <lb/>
              DK; ergo & GA, ipſi AF, & GB, ipſi BH, æquales
                <lb/>
              erunt & centra grauita­
                <lb/>
              tis A, quidem rectangu­
                <lb/>
              li MK, B, vero rectan­
                <lb/>
              guli KL, & rectangulum
                <lb/>
              AK, pars quarta ipſius
                <lb/>
              M
                <emph type="italics"/>
              K
                <emph.end type="italics"/>
              , quemadmodum
                <lb/>
              & B
                <emph type="italics"/>
              K
                <emph.end type="italics"/>
              ipſius KL; ſed
                <lb/>
              N, rectanguli AK, qua­
                <lb/>
              druplum erat, quemad­
                <lb/>
              modum & R ipſius BK;
                <lb/>
              igitur rectangulum MK,
                <lb/>
              ſpacio N, & rectangulum
                <lb/>
              KL, ſpacio R, æquale
                <lb/>
              erit. </s>
              <s>Sed vt BC, ad CA,
                <lb/>
              ita eſt N, ad R; vt igi­
                <lb/>
              tur BC, ad CA, ita
                <lb/>
                <figure id="id.043.01.042.1.jpg" xlink:href="043/01/042/1.jpg" number="24"/>
                <lb/>
              rectangulum MK, ad rectangulum KL; ſed A eſt cen­
                <lb/>
              trum grauitatis rectanguli MK, & B, rectanguli KL; to­
                <lb/>
              tius ergo rectanguli FL, hoc eſt duorum rectangulorum
                <lb/>
              MK, KL, ſimul centrum grauitatis erit C. </s>
              <s>Sed rectan­
                <lb/>
              gulo MK, æquale eſt ſpacium N; & rectangulo KL, ſpa­
                <lb/>
              cium R. </s>
              <s>Igitur ſi pro rectangulo MK, ſit ſuſpenſum N
                <lb/>
              ſpacium ſecundum centrum grauitatis in puncto A, & pro
                <lb/>
              rectangulo KL, ſpacium R, ſecundum centrum graui-</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>