1ſubjectum; hlocum huic oppoſitum; K, kloca inde gradibus 90
diſtantia, CH, ChMaris altitudines maximas menſuratas a cen
tro Telluris; & CK, Ckaltitudines minimas: & ſi axibus Hh,
Kkdeſcribatur Ellipſis, deinde Ellipſeos hujus revolutione circa
axem majorem Hhdeſcribatur Sphærois HPKhpk; deſignabit
hæc figuram Maris quam
205[Figure 205]
proxime, & erunt CF, Cf,
CD, Cdaltitudines Maris
in locis F, f, D, d.Quin
etiam ſi in præfata Ellipſeos
revolutione punctum quod
vis Ndeſcribat circulum
NM,ſecantem parallelos
Ff, Ddin locis quibuſvis
R, T,& æquatorem AEin
S; erit CNaltitudo Maris
in locis omnibus R, S, T,ſitis in hoc circulo. Hinc in revolu
tione diurna loci cujuſvis F,affluxus erit maximus in F,hora
tertia poſt appulſum Lunæ ad Meridianum ſupra Horizontem;
poſtea defluxus maximus in Qhora tertia poſt occaſum Lunæ;
dein affluxus maximus in fhora tertia poſt appulſum Lunæ ad
Meridianum infra Horizontem; ultimo defluxus maximus in Q
hora tertia poſt ortum Lunæ; & affluxus poſterior in ferit mi
nor quam affluxus prior in F.Diſtinguitur enim Mare totum in
duos omnino fluctus Hemiſphæricos, unum in Hemiſphærio
KHkCad Boream vergentem, alterum in Hemiſphærio oppo
ſito KhkC; quos igitur fluctum Borealem & fluctum Auſtralem
nominare licet. Hi fluctus ſemper ſibi mutuo oppoſiti, veniunt
per vices ad Meridianos loeorum ſingulorum, interpoſito inter
vallo horarum Lunarium duodecim. Cumque regiones Boreales
magis participant fluctum Borealem, & Auſtrales magis Auſtra
lem, inde oriuntur æſtus alternis vicibus majores & minores, in
locis ſingulis extra æquatorem, in quibus luminaria oriuntur &
occidunt. Æſtus autem major, Luna in verticem loci declinante,
incidet in horam circiter tertiam poſt appulſum Lunæ ad Meri
dianum ſupra Horizontem, & Luna declinationem mutante verte
tur in minorem. Et fluxuum differentia maxima incidet in tem
pora Solſtitiorum; præſertim ſi Lunæ Nodus aſcendens verſatur
in principio Arietis. Sic experientia compertum eſt, quod æſtus
matutini tempore hyberno ſuperent veſpertinos & veſpertini tem-
diſtantia, CH, ChMaris altitudines maximas menſuratas a cen
tro Telluris; & CK, Ckaltitudines minimas: & ſi axibus Hh,
Kkdeſcribatur Ellipſis, deinde Ellipſeos hujus revolutione circa
axem majorem Hhdeſcribatur Sphærois HPKhpk; deſignabit
hæc figuram Maris quam
205[Figure 205]proxime, & erunt CF, Cf,
CD, Cdaltitudines Maris
in locis F, f, D, d.Quin
etiam ſi in præfata Ellipſeos
revolutione punctum quod
vis Ndeſcribat circulum
NM,ſecantem parallelos
Ff, Ddin locis quibuſvis
R, T,& æquatorem AEin
S; erit CNaltitudo Maris
in locis omnibus R, S, T,ſitis in hoc circulo. Hinc in revolu
tione diurna loci cujuſvis F,affluxus erit maximus in F,hora
tertia poſt appulſum Lunæ ad Meridianum ſupra Horizontem;
poſtea defluxus maximus in Qhora tertia poſt occaſum Lunæ;
dein affluxus maximus in fhora tertia poſt appulſum Lunæ ad
Meridianum infra Horizontem; ultimo defluxus maximus in Q
hora tertia poſt ortum Lunæ; & affluxus poſterior in ferit mi
nor quam affluxus prior in F.Diſtinguitur enim Mare totum in
duos omnino fluctus Hemiſphæricos, unum in Hemiſphærio
KHkCad Boream vergentem, alterum in Hemiſphærio oppo
ſito KhkC; quos igitur fluctum Borealem & fluctum Auſtralem
nominare licet. Hi fluctus ſemper ſibi mutuo oppoſiti, veniunt
per vices ad Meridianos loeorum ſingulorum, interpoſito inter
vallo horarum Lunarium duodecim. Cumque regiones Boreales
magis participant fluctum Borealem, & Auſtrales magis Auſtra
lem, inde oriuntur æſtus alternis vicibus majores & minores, in
locis ſingulis extra æquatorem, in quibus luminaria oriuntur &
occidunt. Æſtus autem major, Luna in verticem loci declinante,
incidet in horam circiter tertiam poſt appulſum Lunæ ad Meri
dianum ſupra Horizontem, & Luna declinationem mutante verte
tur in minorem. Et fluxuum differentia maxima incidet in tem
pora Solſtitiorum; præſertim ſi Lunæ Nodus aſcendens verſatur
in principio Arietis. Sic experientia compertum eſt, quod æſtus
matutini tempore hyberno ſuperent veſpertinos & veſpertini tem-