42216ARIST. METEOROL.
menſe lanuario, Sole circa ſolstitium hybernum exiſtente, in
regione cœli ſub ſeptentrionibus, crinitũ ſydus apparuit:
quãuis & ipſi affirment, fieri non poſſe ut tanta refractio
fiat. Cõmune autẽ eſt hiſce, & illis, qui cometen ſtellarum
errantiũ coniunctionẽ, atq; contactum eſſe aſtruunt, primò
quidem è numero ſtellarum cœlo adhærentium nonnullas
comã accipere. Quain re, non Aegyptijs modò præſtanda
fides eſt (nam & illi id aiunt) ſed & nos uidimus. Nam
ſtella quædam ex hiſce, quæ in caniculæ coxa ſunt, comam
habuit, languidã tamen, atq; obſcurã. Qui enim eam inten-
tis oculis aſpectabant, ſplẽdorem agnoſcebãt exiguum: qui
uerò ſenſim conſpectum in eam quaſi obiter iactabant, ma-
iuſculum. Adbæc quotquotnoſtra tempeſtate uiſi ſunt, ſine
occaſu ſupra horizontem euanuerunt, paulatim ita emar-
ceſcentes, atq; abſumpti, ut nec unius ſtellæ corpus, nec plu-
rium reliquerint. Nam & magnum illud ſydus, quo de
ſuprà mentionem fecimus, tempore hyberno, rigente gelu,
atq; cœlo ſereno, ueſperi, Aristeo Prætore apparuit. Ac
prima quidem die uiſum non eſt, quòd ante Solis occaſum
delituerit, poſtea autem apparuit: nam quàm minima fieri
poteſt diſtantia, Solem reliquit, & mox occubuit. Lumẽ ue-
rò ad tertiam uſq; cœli partem, inſtar ſaltus porrigebatur,
unde & uiæ nomen accepit. Porrò ad uſq; baltheum con-
ſcendit Crionis, inibiq́; diſſolutum fuit. Atqui Democritus
opinionem ſuam aſtruere contendit. Nam poſt cometarum
diſſolutionem ſydera quædã fuiſſe conſpecta aſſeuerat. Ad
hoc haudquaquã interdum fieri, interdũ non fieri, ſed ſem-
per oportebat. Præterea ipſi quoq; Aegyptij ſtellas er-
rantes, tam inter ſe, quàm cum fixis, coire aiunt. Atq; ipſi
iam ſemel, atq; iterum uidimus louis ſtellam in
regione cœli ſub ſeptentrionibus, crinitũ ſydus apparuit:
quãuis & ipſi affirment, fieri non poſſe ut tanta refractio
fiat. Cõmune autẽ eſt hiſce, & illis, qui cometen ſtellarum
errantiũ coniunctionẽ, atq; contactum eſſe aſtruunt, primò
quidem è numero ſtellarum cœlo adhærentium nonnullas
comã accipere. Quain re, non Aegyptijs modò præſtanda
fides eſt (nam & illi id aiunt) ſed & nos uidimus. Nam
ſtella quædam ex hiſce, quæ in caniculæ coxa ſunt, comam
habuit, languidã tamen, atq; obſcurã. Qui enim eam inten-
tis oculis aſpectabant, ſplẽdorem agnoſcebãt exiguum: qui
uerò ſenſim conſpectum in eam quaſi obiter iactabant, ma-
iuſculum. Adbæc quotquotnoſtra tempeſtate uiſi ſunt, ſine
occaſu ſupra horizontem euanuerunt, paulatim ita emar-
ceſcentes, atq; abſumpti, ut nec unius ſtellæ corpus, nec plu-
rium reliquerint. Nam & magnum illud ſydus, quo de
ſuprà mentionem fecimus, tempore hyberno, rigente gelu,
atq; cœlo ſereno, ueſperi, Aristeo Prætore apparuit. Ac
prima quidem die uiſum non eſt, quòd ante Solis occaſum
delituerit, poſtea autem apparuit: nam quàm minima fieri
poteſt diſtantia, Solem reliquit, & mox occubuit. Lumẽ ue-
rò ad tertiam uſq; cœli partem, inſtar ſaltus porrigebatur,
unde & uiæ nomen accepit. Porrò ad uſq; baltheum con-
ſcendit Crionis, inibiq́; diſſolutum fuit. Atqui Democritus
opinionem ſuam aſtruere contendit. Nam poſt cometarum
diſſolutionem ſydera quædã fuiſſe conſpecta aſſeuerat. Ad
hoc haudquaquã interdum fieri, interdũ non fieri, ſed ſem-
per oportebat. Præterea ipſi quoq; Aegyptij ſtellas er-
rantes, tam inter ſe, quàm cum fixis, coire aiunt. Atq; ipſi
iam ſemel, atq; iterum uidimus louis ſtellam in
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib