Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
[out of range]
>
<
1 - 30
[out of range]
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
23
"/>
<
arrow.to.target
n
="
marg229
"/>
<
lb
/>
conſequendo; & ſiquo pacto collocetur
<
foreign
lang
="
grc
">ἐνλογικαῖς δυναμεσὶν</
foreign
>
ideſt in facultatibus ratiocinanti
<
lb
/>
bus, non eſt ideo, quia ratiocinans agat; ſed vel quòd agendo proceſſum rationis imitetur; vel
<
lb
/>
quia nil prorſus efficiat; cuius non optima ratio poſsit afferri quæ petitur à duobus initijs: alte
<
lb
/>
ro quidem, quod aliter effici non potuerit: atque id à materia ducitur, vt quòd cornigera
<
expan
abbr
="
careãt
">careant</
expan
>
<
lb
/>
dentibus ſuperioribus: neque enim materia, cùm abierit in cornua, ſuppetit dentibus, aut quòd
<
lb
/>
ita fieri præſtiterit: hoc verò pendet à fine ex quibus omnis rerum naturalium ordo deriuatur,
<
lb
/>
& cunctorum ſenſilium commenſus conuenientiſsimus exiſtit quem generali nomine
<
foreign
lang
="
grc
">λὸγον</
foreign
>
<
lb
/>
& rationem licet appellare. </
s
>
<
s
>Quamobrem ſic omnia diſpenſantur in vniuerſo, vt vis illa com
<
lb
/>
munis & vniuerſalis quæ ſcilicet per omnia pertinet, tametſi tum ſuum robur oſtentat atque, vt
<
lb
/>
ita dixerim, ſapientiam, cùm animal producere aggreditur: non ſine ſummo iudicio cum pru
<
lb
/>
dente patre familias ab Ariſtotele conferatur. </
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
sup
"/>
a
<
emph.end
type
="
sup
"/>
Vt enim ille nihil amittit ex quo facere aliquid
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg230
"/>
<
lb
/>
commodi poſsit, & ita diſpenſat in cura rei familiaris, vt optimus cibus liberis præbeatur, dete
<
lb
/>
rior ſeruis, omnium peſsimus ſociis animalibus, ſic in ortu ipſo natura ex materia ſynceriſsima
<
lb
/>
carnem & aliorum ſenſuum corpora conficit: in excrementis oſſa, pilos & reliqua generis eiuſ
<
lb
/>
dem conſtituit. </
s
>
<
s
>Ab his tu de cęteris iudicium facito. </
s
>
<
s
>Nil igitur in natura, quin illius vſus, aut
<
lb
/>
vnus, aut plures indicari poſsint quo, ſi careat, aliter habendum non erit, quam manus mortua,
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg231
"/>
<
lb
/>
ſine lapidea quæ ſolo nomine ſunt manus, ratione verò non item. </
s
>
<
s
>Nam cuncta officio, & pote
<
lb
/>
ſtate definiuntur,
<
emph
type
="
sup
"/>
b
<
emph.end
type
="
sup
"/>
quibus ſi priuentur, iam non amplius eadem reputanda, ſed ambiguè. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
Quã-
">Quan
<
lb
/>
</
expan
>
<
arrow.to.target
n
="
marg232
"/>
<
lb
/>
quam vnum rei vnius vſum pro natura expectare oportet qui quidem ſit præcipuus. </
s
>
<
s
>Sic enim
<
lb
/>
optimè inſtrumenta proficiunt, ſi eorum ſingula non multis officiis, ſed vni deſeruiant. </
s
>
<
s
>Neque
<
lb
/>
tale quippiam natura facit, vt fabri ferrarij propter inopiam &
<
foreign
lang
="
grc
">πενιχ
<
gap
/>
ῶς</
foreign
>
, ideſt more pauperum
<
lb
/>
gladium delphicum. </
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
sup
"/>
c
<
emph.end
type
="
sup
"/>
quo & ad ſacra peragenda
<
expan
abbr
="
victimasq́
">victimasque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>ſecandas & ad cędendos fonteis
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg233
"/>
<
lb
/>
vterentur. </
s
>
<
s
>nec vt illi qui propter frugalitatem veru fabricabant, quo item lucerna figeretur: ex
<
lb
/>
quo dicebatur
<
foreign
lang
="
grc
">ὀβελισκολύχνιον</
foreign
>
<
emph
type
="
sup
"/>
d
<
emph.end
type
="
sup
"/>
nomine ſcilicet, vtrunque ſignificante officium. </
s
>
<
s
>Atque arti
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg234
"/>
<
lb
/>
quidem materia deficere poteſt; natura copiis omnibus affluit & abundat: itaque vnam rem vni
<
lb
/>
muneri delegat; & ſiqui alij vſus oſtendantur, huic vni quodammodo ſeruiunt, vt aliàs oſten
<
lb
/>
demus. </
s
>
<
s
>Cùm verò nonnunquam eueniat, vt plura quidem officia, veruntamen non ſeſe viciſ
<
lb
/>
ſim reſpicientia pręſto ſint; quid enim guſtui cum locutione, aut reſpirationi cum alimento? </
s
>
<
s
>ſic
<
lb
/>
natura rebus omnibus prudentiſsimè conſuluit quæ propter melius ita effecerit: id verò ſic con
<
lb
/>
tingit, quòd vnum præſtat officium, quia neceſſarium ſit; alterum commoditatis ergò ſubiungit.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>
<
arrow.to.target
n
="
marg235
"/>
<
lb
/>
Neceſſarius enim fuerat guſtatus: quippe quòd animal ſuſtineri non poſſet, niſi aleretur, alimen
<
lb
/>
ti verò ſenſus eſt guſtus qui quidem in perfectis perfectus eſſe perhibetur, & imperfectus in im
<
lb
/>
perfectis. </
s
>
<
s
>os item neceſſarium, vt eo ſumatur alimentum. </
s
>
<
s
>ſed ita fabricatus eſt ſenſus ille, vt non
<
lb
/>
alio inſtrumento, aut loco natura locutioni melius prouidere potuerit. </
s
>
<
s
>Sic etiam poſtquàm ore
<
lb
/>
cibus erat capiendus, indè quoque perbellè valuit ſubuenire calori ſpiratum efficiens per quem
<
lb
/>
exhalare poſſet, ne copia ſuffocatus extingueretur, & animal enecaret. </
s
>
<
s
>Neque hic talpæ oculos,
<
lb
/>
aut muli genitalia commemorare oportet, quorum nullus ſit vſus in rerum natura. </
s
>
<
s
>ſunt enim
<
lb
/>
hæc orbata & imperfecta, quòd efficientium progreſſus impediuntur ſuperante materia. </
s
>
<
s
>vt ta
<
lb
/>
metſi efficientia ſummum conficere ſtudent; ex hac materia non aliud poſsint efficere, neque
<
expan
abbr
="
rẽ
">rem</
expan
>
<
lb
/>
vlterius promouere: non ſecus àc ſi optimus piſtor panem candidiſsimum ex hordeo, ſicut è
<
lb
/>
tritico vellet interere. </
s
>
<
s
>Neque enim ad eum candorem ſe perduci hordei materia pateretur.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>quanuis ſuſpicandum non ſit, naturam rei potiori conſuluiſſe quam tamen, ſi pręſtare voluerit,
<
lb
/>
illud mali perpetuo ſit affixum, vt ſi cui legislatori ciuitatem ex opulentis conſtituere libeat, ade
<
lb
/>
runt neceſſario pauperes, qui diuitum erunt aſſeclæ
<
emph
type
="
sup
"/>
e
<
emph.end
type
="
sup
"/>
. </
s
>
<
s
>Multi enim ſunt, qui diuitum ope indi
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg236
"/>
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg237
"/>
<
lb
/>
geant. </
s
>
<
s
>Vnde illud eſt Simonidis poëtæ dictum de ſapientibus & diuitibus. </
s
>
<
s
>Nam cum Hieronis
<
lb
/>
Syracuſarum regis vxor, aliquando rogaret Simonidem, vtrum melius eſſet fieri ſapientem, an
<
lb
/>
diuitem? </
s
>
<
s
>ille reſpondit è veſtigio, fieri diuitem. </
s
>
<
s
>quoniam viri ſapientes diuitum domos frequen
<
lb
/>
tarent, & ab iis neceſſaria ad humanum victum petere cogerentur. </
s
>
<
s
>Facit igitur ea natura, ſeu vi
<
lb
/>
detur potius facere fruſtrà; quoniam, vt faceret id, quod in eo genere optimum foret, parum hoc
<
lb
/>
mali admittere coacta eſt. </
s
>
<
s
>Atque id quidem rarò contingit, vt in tanta mole non videatur eſſe
<
lb
/>
curandum. </
s
>
<
s
>Neque hoc ipſum etiam præter naturam ſimpliciter, quippe quòd ex materiæ ne
<
lb
/>
ceſsitate proueniat. </
s
>
<
s
>Nil igitur fruſtra natura & Deus efficiunt. </
s
>
<
s
>Ex eo quoque fonte dimanat,
<
lb
/>
quòd nihil idem per ſe eſſe, & ab alio fieri queat; quo pronuntiato vſus eſt Ariſtoteles 1. de An.
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg238
"/>
<
lb
/>
idque generatim ſumpſit; ſiue ab aliquo, vt ab efficiente, ſiue vt à fine penderet: nam quid opus
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg239
"/>
<
lb
/>
eſt, vt quod ex ſe habet, ab alio mendicetur? </
s
>
<
s
>præterquàm quòd eueniret, vt contradicentia con
<
lb
/>
ſiſterent: ſiquidem: quatenus ex ſe iam haberet; quatenus ex alio; deficeret. </
s
>
<
s
>Verùm neque etiam
<
lb
/>
<
emph
type
="
sup
"/>
f
<
emph.end
type
="
sup
"/>
deficere Deus & natura ſolent in neceſſariis. </
s
>
<
s
>ac ſiquando hoc eueniat, id incerto quodam caſu
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg240
"/>
<
lb
/>
fit, quo materia quidem contumax eſt; nec ritè eam tractantibus obedit: verùm, quia non pen
<
lb
/>
det ex neceſsitate materiæ, non perpetuum eſt, velut illa quæ de talpa & mulo pronunciauimus; </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>