Guevara, Giovanni di, In Aristotelis mechanicas commentarii, 1627

Page concordance

< >
Scan Original
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
< >
page |< < of 303 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap id="N10019">
            <p id="N11265" type="main">
              <s id="N11272">
                <pb pagenum="35" xlink:href="005/01/043.jpg"/>
              relinquitur (concludit Ariſtoteles) ſi ex ipſo circulo conſti­
                <lb/>
              tuto, aliæ poſtea oriantur contrarietates, vel alia contraria in
                <lb/>
              ipſo conſiderentur, vt mox ex dicendis patebit. </s>
            </p>
            <p id="N11282" type="head">
              <s id="N11284">
                <emph type="italics"/>
              De ſecunda circuli proprietate.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p id="N1128B" type="head">
              <s id="N1128D">Textus Quartus.</s>
            </p>
            <p id="N11290" type="main">
              <s id="N11292">I
                <emph type="italics"/>
              n primis enim lineæ illi, quæ circuli orbem am­
                <lb/>
              plectitur, nullam habenti latitudinem contraria
                <lb/>
              quodammodo ineſſe apparans, concauum ſcilicet,
                <lb/>
              & curuum. </s>
              <s id="N1129E">Hæc autem eo à ſe inuicem diſtant
                <lb/>
              modo, quo magnum, & paricum, illorum etenim
                <lb/>
              medium eſt æquale: horum verò rectum; quapropter cum ad
                <lb/>
              ſe inuicem commutantur, illa
                <expan abbr="quidẽ">quidem</expan>
              prius æqualia fieri neceſſe
                <lb/>
              est, quam extremorum vtrumlibet: lineam vero rectam,
                <lb/>
              quando eſt curua, concaua, aut ex huiuſmodi rurſum curua ſit,
                <lb/>
              & circularis. </s>
              <s id="N112B1">Vnum quidem igitur iſtuc abſurdum ineſt circulo.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p id="N112B6" type="head">
              <s id="N112B8">COMMENTARIVS.</s>
            </p>
            <p id="N112BC" type="main">
              <s id="N112BE">Secundò admirabilem ſe natura circuli oſtendit, ſi ſu­
                <lb/>
              matur infacto eſſe, quod cum in primis (inquit Ariſto­
                <lb/>
              teles) linea, quæ ipſius circuli orbem complectitur, ac
                <lb/>
              peripheria, ſeu
                <expan abbr="circunferẽtia">circunferentia</expan>
              nuncupatur, ſit per ſe quoad la­
                <lb/>
              titudinem, & profunditatem indiuiſibilis, ſimul tamen tan­
                <lb/>
              quam ex duobus contrarijs inter ſe coniunctis conſtituatur
                <lb/>
              concaua, & curua, ſiuè conuexa. </s>
              <s id="N112D1">Etenim eſt verè terminus
                <lb/>
              extimus, & conuexum ipſius circuli, ac ſimul ambiens, &
                <lb/>
              complectens in ſua concauitate ipſam ſuperficilem circuli:
                <lb/>
              Concauum autem, & conuexum ſe habent ſicut magnum,
                <lb/>
              & paruum. </s>
              <s id="N112DC">Horum enim medium eſt æquale, illorum verò
                <lb/>
              rectum. </s>
              <s id="N112E1">Quarè ſicut cum magnum, & paruum inuicem,
                <lb/>
              commutantur, prius perueniunt ad æquale, quàm ad hoc vt
                <lb/>
              magnum conſtituatur paruum, & paruum conſtituatur ma­</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>