1leat, vtrum quiſpiam motus naturalis ſit, an vio
lentus; idcircô, vel ex eo, quòd motus principiorum,
qui eſt maximè naturalis, æquabiliſſimus ex ſe eſt;
videtur æquabilitas aſſumi poſſe, vt character, quo,
ſi adſit, iudicemus motum eſſe naturalem, ſi abſit, violen
tum. Et ſanè cum ſit commune effatum, Nihil violen
tum eſſe perpetuum; cui eſt conſentaneum, vt quod
eſt naturale perpetuum ſit; conſtat radicem perpe
tuitatis eſſe æquabilitatem, ceſſationis inæquabilita
tem; quatenus id ſolùm, quod neque inualeſcit, ne
que debilitatur, perdurare poteſt; nihilque poteſt
naturæ vi aut increſcere, aut decreſcere infinitè. Ad
hæc, ſi quis requirat motum in hiſce rebus compo
ſitis, qui ſit maximè naturalis, perſpicuum videtur
cum eſſe cæleſtem; quatenus eſt præ cæteris æquabilis,
atque perpetuus; delecta ab authore circulari forma,
ſecundum quam, principiò, & fine carentem, eſſe
æquabilitas, & perpetuitas poſſet. Et ne cauſeris
motum animalium videri potiùs naturalem; vide vt
vel ſola ipſa laſſitudo violentiam quandam indicet;
cùm aliunde animalium motus ea ſolum ratione vi
deatur eſſe naturalis, qua ex circularibus componi
tur; quippe violentus, qua ratione iſti circulares
imperfecti ſunt, atque impediti. Paradoxum vide
retur, non poſſe vllum motum ab animali exſeri, qui
ſimpliciter rectus ſit; neque hominem v. c. ducere
poſſe digito, aut ſtilo rectam lineam, niſi pluribus
motibus circularibus compoſitis ſimùl: Verùm res
tam penè intelligitur ex iis, quæ paulò antè ſunt dicta;
& obſeruare ſolùm eſt opus, quomodo bracchij ex-
lentus; idcircô, vel ex eo, quòd motus principiorum,
qui eſt maximè naturalis, æquabiliſſimus ex ſe eſt;
videtur æquabilitas aſſumi poſſe, vt character, quo,
ſi adſit, iudicemus motum eſſe naturalem, ſi abſit, violen
tum. Et ſanè cum ſit commune effatum, Nihil violen
tum eſſe perpetuum; cui eſt conſentaneum, vt quod
eſt naturale perpetuum ſit; conſtat radicem perpe
tuitatis eſſe æquabilitatem, ceſſationis inæquabilita
tem; quatenus id ſolùm, quod neque inualeſcit, ne
que debilitatur, perdurare poteſt; nihilque poteſt
naturæ vi aut increſcere, aut decreſcere infinitè. Ad
hæc, ſi quis requirat motum in hiſce rebus compo
ſitis, qui ſit maximè naturalis, perſpicuum videtur
cum eſſe cæleſtem; quatenus eſt præ cæteris æquabilis,
atque perpetuus; delecta ab authore circulari forma,
ſecundum quam, principiò, & fine carentem, eſſe
æquabilitas, & perpetuitas poſſet. Et ne cauſeris
motum animalium videri potiùs naturalem; vide vt
vel ſola ipſa laſſitudo violentiam quandam indicet;
cùm aliunde animalium motus ea ſolum ratione vi
deatur eſſe naturalis, qua ex circularibus componi
tur; quippe violentus, qua ratione iſti circulares
imperfecti ſunt, atque impediti. Paradoxum vide
retur, non poſſe vllum motum ab animali exſeri, qui
ſimpliciter rectus ſit; neque hominem v. c. ducere
poſſe digito, aut ſtilo rectam lineam, niſi pluribus
motibus circularibus compoſitis ſimùl: Verùm res
tam penè intelligitur ex iis, quæ paulò antè ſunt dicta;
& obſeruare ſolùm eſt opus, quomodo bracchij ex-