Duodecimò, ictus eiuſdem mallei per diuerſos arcus ſunt in ra
tione ſubduplicata arcuum. v. g. ſit malleus AC arcus CD, tùm
arcus CG: dico ictus per vtrumque arcum eſſe in ratione ſubdu
plicata arcuum CD, EG, id eſt in ratione 2/3, vt conſtat ex dictis;
poteſt etiam facilè inueniri proportio, ſi ſit diuerſa longitudo, vel
diuerſum pondus &c. hinc ratio manifeſta, cur per minimum ictum
nullus ferè ſit ictus: ſed hæc ex dicendis infrà de caſu clariſſimè intel
ligentur.
tione ſubduplicata arcuum. v. g. ſit malleus AC arcus CD, tùm
arcus CG: dico ictus per vtrumque arcum eſſe in ratione ſubdu
plicata arcuum CD, EG, id eſt in ratione 2/3, vt conſtat ex dictis;
poteſt etiam facilè inueniri proportio, ſi ſit diuerſa longitudo, vel
diuerſum pondus &c. hinc ratio manifeſta, cur per minimum ictum
nullus ferè ſit ictus: ſed hæc ex dicendis infrà de caſu clariſſimè intel
ligentur.
Decimotertiò, claua reduci debet ad malleum.
Primò, deter
minari poteſt, ex quo puncto maiorem ictum infligit, quando mo
uetur motu recto; ſit enim centrum grauitatis clauæ I, in quo ſi
ſuſtineatur, ſtabit in æquilibrio; ducatur FIE, maiorem ictum
infliget ex puncto E, quia tantundem eſt impetus in ſegmento
FEK quantum in ſegmento FEA; igitur totus impeditur impe
tus; igitur maximus erit ictus ſi infligat ictum motu circulari circa
aliud eſt centrum percuſſionis, de quo infrà. Tertiò, hoc percuſſio
nis organum validum ictum infligit propter illam extremam craſ
ſitudinem, eſt enim quoddam mallei genus, & valdè periculoſum;
præſertim ſi ferreis clauis armetur; hinc vulgò tribuitur Herculi tan
quam inſigne fortitudinis ſymbolum; porrò tàm altè clauum infigit
ſibi coniunctum, quam infigeret, ſi claua ipſa erectum, & quaſi expe
ctantem ictum feriret.
minari poteſt, ex quo puncto maiorem ictum infligit, quando mo
uetur motu recto; ſit enim centrum grauitatis clauæ I, in quo ſi
ſuſtineatur, ſtabit in æquilibrio; ducatur FIE, maiorem ictum
infliget ex puncto E, quia tantundem eſt impetus in ſegmento
FEK quantum in ſegmento FEA; igitur totus impeditur impe
tus; igitur maximus erit ictus ſi infligat ictum motu circulari circa
aliud eſt centrum percuſſionis, de quo infrà. Tertiò, hoc percuſſio
nis organum validum ictum infligit propter illam extremam craſ
ſitudinem, eſt enim quoddam mallei genus, & valdè periculoſum;
præſertim ſi ferreis clauis armetur; hinc vulgò tribuitur Herculi tan
quam inſigne fortitudinis ſymbolum; porrò tàm altè clauum infigit
ſibi coniunctum, quam infigeret, ſi claua ipſa erectum, & quaſi expe
ctantem ictum feriret.
Decimoquartò, Tudicula maior reuocatur ad malleum.
Primò
faciunt ad ictum longitudo manubrij, flexibilitas, inæqualitas, mal
lei pondus, durities materiæ, arcus motus, vegetæ potentiæ vires;
omitto ea, quæ cum malleo habet communia, quorum ratio ex
dictis conſtare poteſt; igitur non videntur eſſe repetenda. Secundò,
flexibilitas manubrij auget vim ictus, tùm quia potentia diutiùs
manet applicata, cùm aliquo tempore in ipſa vibratione malleus à
tergo relinquatur, tùm quia potentia illa media, de qua ſupra, ſuum
impetum, impetui alterius adiungit. Tertiò, ita manubrium fa
bricatur, vt continua imminutione verſus malleum decreſcat, quod
multum facit ad ictum, quia hæc inæqualitas inflexioni reſiſtit ver
ſus caput manubrij; igitur initio inflectitur manubrium, non pro
cul à malleo, tùm deinde aucto impetu in partibus remotioribus,
quæ difficiliùs inflectuntur; igitur inæqualiter partes illæ redeunt,
atque ſeſe priſtino ſtatui reſtituunt; atqui ex illa inæqualitate diu
tiùs durat motus; igitur inde maior euadit: ſimile quid videmus in
arcu, cuius medium craſſius eſt: adde quod ſi æqualis ſit craſſitudo,
incipit inflexio verſus illam extremitatem, quæ propiùs accedit ad
manum, longiùs recedit à malleo, vt patet experientiâ, in fune,
virgâ &c. ſed de arcu, tenſione, compreſſione fusè agemus
tractatu ſingulari: hæc tantum obiter indicaſſe ſufficiat.
faciunt ad ictum longitudo manubrij, flexibilitas, inæqualitas, mal
lei pondus, durities materiæ, arcus motus, vegetæ potentiæ vires;
omitto ea, quæ cum malleo habet communia, quorum ratio ex
dictis conſtare poteſt; igitur non videntur eſſe repetenda. Secundò,
flexibilitas manubrij auget vim ictus, tùm quia potentia diutiùs
manet applicata, cùm aliquo tempore in ipſa vibratione malleus à
tergo relinquatur, tùm quia potentia illa media, de qua ſupra, ſuum
impetum, impetui alterius adiungit. Tertiò, ita manubrium fa
bricatur, vt continua imminutione verſus malleum decreſcat, quod
multum facit ad ictum, quia hæc inæqualitas inflexioni reſiſtit ver
ſus caput manubrij; igitur initio inflectitur manubrium, non pro
cul à malleo, tùm deinde aucto impetu in partibus remotioribus,
quæ difficiliùs inflectuntur; igitur inæqualiter partes illæ redeunt,
atque ſeſe priſtino ſtatui reſtituunt; atqui ex illa inæqualitate diu
tiùs durat motus; igitur inde maior euadit: ſimile quid videmus in
arcu, cuius medium craſſius eſt: adde quod ſi æqualis ſit craſſitudo,
incipit inflexio verſus illam extremitatem, quæ propiùs accedit ad
manum, longiùs recedit à malleo, vt patet experientiâ, in fune,
virgâ &c. ſed de arcu, tenſione, compreſſione fusè agemus
tractatu ſingulari: hæc tantum obiter indicaſſe ſufficiat.
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib