Gassendi, Pierre, De motu impresso a motore translato epistulae duae, 1642

List of thumbnails

< >
41
41
42
42
43
43
44
44
45
45
46
46
47
47
48
48
49
49
50
50
< >
page |< < of 158 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="id.000378">
                <pb pagenum="37" xlink:href="027/01/044.jpg"/>
              tenſio inter ducendum rectam fiat, motis ex ordine
                <lb/>
              digitis, manu, cubito, bracchio ſuper propriis, ac
                <lb/>
              ſpecialibus centris. </s>
              <s id="id.000379">Conſidera quoque vt inter ex­
                <lb/>
              pedite ambulandum, ſpontaneus ille bracchiorum
                <lb/>
              motus, cuius centrum ſcapulæ ſunt, non perinde ſit
                <lb/>
              defatigationi obnoxius, ac motus crurum, cuius
                <lb/>
              centrum coxendices, quod non perinde inhibeatur,
                <lb/>
              & multiplicari cogatur: ſed iſtud tamen obiter. </s>
              <s id="id.000380">De­
                <lb/>
              nique, ſi quis quærat motum, qui violentus maximè
                <lb/>
              ſit, is eſſe videtur vterque, de quo heic loci agitur;
                <lb/>
              nempe qui non modò eſt in re projecta, dum ſursùm
                <lb/>
              contendit, ſed etiam, qui in re cadente, dum fertur
                <lb/>
              deorſùm. </s>
              <s id="id.000381">Argumento eſt, quòd vt ille eſt ab ex­
                <lb/>
              terno principio, ita hic non poſſit eſſe ab interno, qua­
                <lb/>
              le formam dicunt, & quale perſeuerans vniuſmodi,
                <lb/>
              intelligi cauſa non poſſit, tanti illius, ac tam inæqua­
                <lb/>
              bilis impetus; qui cùm aliunde non valeat incremen­
                <lb/>
              tum continuum infinitè accipere, ideò longè abeſt,
                <lb/>
              vt durare perpetuò poſſit. </s>
              <s id="id.000382">Quid dico verò perpe­
                <lb/>
              tuò? </s>
              <s id="id.000383">cùm prolixiſſimus omnium vix vnico horæ mo­
                <lb/>
              mento perduret, eaque ratione peragatur, vt ſi ca­
                <lb/>
              dens ex alto corpus minùs benè compactum ſit, im­
                <lb/>
              petu ipſo diſſipetur; intelligamuſque, ſi caſus in im­
                <lb/>
              menſum pateret, impetuſque eadem ſemper propor­
                <lb/>
              tione in immenſum increſceret, nullam penitùs com­
                <lb/>
              pactionem ad inexſolubilitatem corporis eſſe ſuffe­
                <lb/>
              cturam. </s>
              <s id="id.000384">Quod ſanè conuincit hunc motum natura­
                <lb/>
              lem propriè non eſſe, ſed violentum potiùs, imô
                <lb/>
              euaſurum tandem violentiſſimum, ſiue quo violen­
                <lb/>
              tior excogitari non valeat; cùm is, qui à natura eſt, </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>