1perpendiculari æquales ſunt ictus, patet; quia eadem cauſa eundem ha
bet effectum.
bet effectum.
Quartò, ſi ſit æquale pondus, & inæqualis altitudo, ictus ſunt in ra
tione ſubduplicata altitudinum v.g. ſit altitudo 4. cubitorum, & altera
tantum cubitalis; certè cùm acquirantur æqualibus temporibus æqua
lia velocitatis momenta, velocitates acquiſitæ ſunt vt tempora, impetus
vt velocitates, ictus vt impetus; ſed tempora ſunt in ratione ſubdupli
cata ſpatiorum vel altitudinem; igitur & ictus; igitur ictus inflictus à
corpore cadente ex altitudine 4. cubitorum eſt duplus ictus eiuſdem
corporis cadentis ex altitudine cubitali.
tione ſubduplicata altitudinum v.g. ſit altitudo 4. cubitorum, & altera
tantum cubitalis; certè cùm acquirantur æqualibus temporibus æqua
lia velocitatis momenta, velocitates acquiſitæ ſunt vt tempora, impetus
vt velocitates, ictus vt impetus; ſed tempora ſunt in ratione ſubdupli
cata ſpatiorum vel altitudinem; igitur & ictus; igitur ictus inflictus à
corpore cadente ex altitudine 4. cubitorum eſt duplus ictus eiuſdem
corporis cadentis ex altitudine cubitali.
Quintò, ſi ſit æqualis altitudo, & diuerſum pondus, ictus per ſe ſunt
vt pondera: probatur facilè, quia eſt duplus impetus in corpora duplo,
non quidem ratione intenſionis, ſed ratione extenſionis, vt patet: dixi
per ſe, quia diuerſa ratio reſiſtentiæ medij hanc proportionem mutare
poteſt.
vt pondera: probatur facilè, quia eſt duplus impetus in corpora duplo,
non quidem ratione intenſionis, ſed ratione extenſionis, vt patet: dixi
per ſe, quia diuerſa ratio reſiſtentiæ medij hanc proportionem mutare
poteſt.
Sextò, ſi ſint infinita inſtantia, eſt infinita proportio inter actum in
flictum à corpore cadente, & vim grauitationis eiuſdem; quia dato quo
cunque tempore poſſet dari minus, & minus; igitur dato quocunque
ictu poſſet dari minor, & minor in infinitum, quod ex illa hypotheſi
neceſſariò conſequitur.
flictum à corpore cadente, & vim grauitationis eiuſdem; quia dato quo
cunque tempore poſſet dari minus, & minus; igitur dato quocunque
ictu poſſet dari minor, & minor in infinitum, quod ex illa hypotheſi
neceſſariò conſequitur.
Septimò, immò ſi ſint infinita inſtantia, ſique infinita proportio in
ter ictum inflictum à corpore cadente, & vim grauitationis eiuſdem, eſt
etiam infinita proportio inter eumdem ictum, & vim grauitationis cuiuſ
libet alterius corporis quantumuis immenſi, inter duas grauitationes
duorum corporum datur proportio, vt conſtat; ſunt enim vt pondera;
igitur ſi nullam habet proportionem cum ictu corporis grauis cadentis,
nullam etiam habebit altera, vt patet ex elementis.
ter ictum inflictum à corpore cadente, & vim grauitationis eiuſdem, eſt
etiam infinita proportio inter eumdem ictum, & vim grauitationis cuiuſ
libet alterius corporis quantumuis immenſi, inter duas grauitationes
duorum corporum datur proportio, vt conſtat; ſunt enim vt pondera;
igitur ſi nullam habet proportionem cum ictu corporis grauis cadentis,
nullam etiam habebit altera, vt patet ex elementis.
Octauò, hinc negamus eſſe infinita illa inſtantia;
quia ex illa hypothe
ſi hoc abſurdum neceſſariò ſequitur, quod experimento repugnat; quis
enim neget maiorem eſſe vim 100000. librarum ferri in modicum cy
lindrum plumbi incubantis, quàm modici granuli in eundem cylin
drum ex altitudine lineæ cadentis.
ſi hoc abſurdum neceſſariò ſequitur, quod experimento repugnat; quis
enim neget maiorem eſſe vim 100000. librarum ferri in modicum cy
lindrum plumbi incubantis, quàm modici granuli in eundem cylin
drum ex altitudine lineæ cadentis.
Nonò, ſi altitudo ſit diuerſa, & pondus diuerſum, ictus ſunt in ratione
compoſita ex ratione ponderum, & ſubduplicata altitudinum, patet ex
dictis.
compoſita ex ratione ponderum, & ſubduplicata altitudinum, patet ex
dictis.
Decimò, ſi ſint infinita inſtantia dato ictu cuiuſlibet corporis caden
tis ex quacunque altitudine, non poteſt dari vlla corporis moles, qua
ſuo pondere id præſtat, quod illud præſtitit ſuo caſu. Probatur ex n. 7.
hinc fruſtrà proponitur hæc quæſtio ab ijs, qui agnoſcunt infinitos tar
ditatis gradus, per quos propagatur motus; nam reuerâ ex hac hypotheſi
eſt infinita proportio inter ictum, & vim grauitationis.
tis ex quacunque altitudine, non poteſt dari vlla corporis moles, qua
ſuo pondere id præſtat, quod illud præſtitit ſuo caſu. Probatur ex n. 7.
hinc fruſtrà proponitur hæc quæſtio ab ijs, qui agnoſcunt infinitos tar
ditatis gradus, per quos propagatur motus; nam reuerâ ex hac hypotheſi
eſt infinita proportio inter ictum, & vim grauitationis.
Vndecimò, ſi tamen ponantur finita inſtantia;
haud dubiè hæc pro
poſitio non eſt infinita; ſit enim quodlibet corpus cadens ex quacun
que data altitudine per 100. inſtantia, ſeu partes temporis æquales pri
mo inſtanti quo mouetur; haud dubiè ictus ab eo inflictus cadendo eſt
poſitio non eſt infinita; ſit enim quodlibet corpus cadens ex quacun
que data altitudine per 100. inſtantia, ſeu partes temporis æquales pri
mo inſtanti quo mouetur; haud dubiè ictus ab eo inflictus cadendo eſt
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib