44943LIBER II.
quaquam poteſt:
nam mare in borum generum altero eſſe
nequit, quippe cùm nec effluidum ſit, nec manu factum. At
fontanæ omnes alterum ex his ſubire conſueuerunt. Nec ul-
lam tantam aquæ fontanæ copiam, ſpõte ſua ſtare uidemus.
Adbæc cùm plura ſint maria, quæ nullo ipſa in loco inter
ſe copulari, ſiue permiſceri ſoleãt ( quorũ rubrũ quidẽ, cum
eo quod extra Herculis columnas iacet, parum cõmunicare
uidetur: Hyrcanum uerò, & Caſpiũ, & ab extero mari ſe-
iuncta eſſe, & circumquaq; accolas habere) fontes profe-
ctò haudquaquã latere poſſent, ſi quo in loco ea haberent.
In angustijs autẽ fluere mare uidetur, ſicubi ratione terræ
ambientis in arctum ex amplo coëat, propterea quòd ultrò
citroq́; ſæpe libratur: quòd in magna aquarũ uastitate de-
prehendinõ poteſt. At ſi anguſto meatu ſit, quia nõ lon-
gè refugiãt terræ, quæ in uaſto parua eſt, illic magna cerna-
tur, aquæ liberatio neceſſe eſt. Totũ autẽ id mare, quod in-
tra Herculis columnas cõcluditur, ſectãdo terræ cauitates,
atq; omniũ multitudinẽ profluere ſolet. Nã Mæotis in Pon
tum influit, Põtus in Aegeum: cætera uerò ab istis maria id
minus apertè faciunt. Hoc autem illis accidere ſolet, tum ob
amniũ multitudinẽ (amnes enim plures Pontũ Euxinũ, atq;
Mæotin ſubire ſolent, quàm maris interni tractum multò
maiorem) tum ob altitudinis breuitatem. Nam mare, ut in-
cedit, ſemper altius eſſe cernitur: ſiquidem Põtus Mæotidæ
altior existit, Ponto Aegeum, Aegeo Siculũ: omniũ altißi-
ma, Tyrrhenum, atq; Sardoum. At æquora extera, ut bre-
uia ſunt ob lutum, ita flatibus nõ ſolicitantur, quòd mare in
cauo ſit. Igitur ut per partes telluris è locis excelſis amnes
fluere cernuntur, ita etiam è totius terræ locis editioribus,
quæ ad ſeptentriones uergunt, plurimũ aquarum
nequit, quippe cùm nec effluidum ſit, nec manu factum. At
fontanæ omnes alterum ex his ſubire conſueuerunt. Nec ul-
lam tantam aquæ fontanæ copiam, ſpõte ſua ſtare uidemus.
Adbæc cùm plura ſint maria, quæ nullo ipſa in loco inter
ſe copulari, ſiue permiſceri ſoleãt ( quorũ rubrũ quidẽ, cum
eo quod extra Herculis columnas iacet, parum cõmunicare
uidetur: Hyrcanum uerò, & Caſpiũ, & ab extero mari ſe-
iuncta eſſe, & circumquaq; accolas habere) fontes profe-
ctò haudquaquã latere poſſent, ſi quo in loco ea haberent.
In angustijs autẽ fluere mare uidetur, ſicubi ratione terræ
ambientis in arctum ex amplo coëat, propterea quòd ultrò
citroq́; ſæpe libratur: quòd in magna aquarũ uastitate de-
prehendinõ poteſt. At ſi anguſto meatu ſit, quia nõ lon-
gè refugiãt terræ, quæ in uaſto parua eſt, illic magna cerna-
tur, aquæ liberatio neceſſe eſt. Totũ autẽ id mare, quod in-
tra Herculis columnas cõcluditur, ſectãdo terræ cauitates,
atq; omniũ multitudinẽ profluere ſolet. Nã Mæotis in Pon
tum influit, Põtus in Aegeum: cætera uerò ab istis maria id
minus apertè faciunt. Hoc autem illis accidere ſolet, tum ob
amniũ multitudinẽ (amnes enim plures Pontũ Euxinũ, atq;
Mæotin ſubire ſolent, quàm maris interni tractum multò
maiorem) tum ob altitudinis breuitatem. Nam mare, ut in-
cedit, ſemper altius eſſe cernitur: ſiquidem Põtus Mæotidæ
altior existit, Ponto Aegeum, Aegeo Siculũ: omniũ altißi-
ma, Tyrrhenum, atq; Sardoum. At æquora extera, ut bre-
uia ſunt ob lutum, ita flatibus nõ ſolicitantur, quòd mare in
cauo ſit. Igitur ut per partes telluris è locis excelſis amnes
fluere cernuntur, ita etiam è totius terræ locis editioribus,
quæ ad ſeptentriones uergunt, plurimũ aquarum