Newton, Isaac, Philosophia naturalis principia mathematica, 1713

List of thumbnails

< >
191
191
192
192
193
193
194
194
195
195
196
196
197
197
198
198
199
199
200
200
< >
page |< < of 524 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <subchap2>
                <p type="main">
                  <s>
                    <pb xlink:href="039/01/450.jpg" pagenum="422"/>
                    <arrow.to.target n="note451"/>
                  </s>
                </p>
                <p type="margin">
                  <s>
                    <margin.target id="note451"/>
                  DE MUNDI
                    <lb/>
                  SYSTEMATE</s>
                </p>
                <p type="main">
                  <s>Per Theoriam Gravitatis conſtitit etiam quod actio Solis in
                    <lb/>
                  Lunam paulo major ſit ubi tranſverſa diameter Orbis Lunaris
                    <lb/>
                  tranſit per Solem, quam ubi eadem ad rectos eſt angulos cum
                    <lb/>
                  linea Terram & Solem jungente: & propterea Orbis Lunaris
                    <lb/>
                  paulo major eſt in priore caſu quam in poſteriore. </s>
                  <s>Et hinc ori­
                    <lb/>
                  tur alia Æquatio motus medii Lunaris, pendens a ſitu Apogæi
                    <lb/>
                  Lunæ ad Solem, quæ quidem maxima eſt cum Apogæum Lunæ
                    <lb/>
                  verſatur in Octante cum Sole; & nulla cum illud ad Quadraturas
                    <lb/>
                  vel Syzygias pervenit: & motui medio additur in tranſitu Apo­
                    <lb/>
                  gæi Lunæ a Solis Quadratura ad Syzygiam, & ſubducitur in tran­
                    <lb/>
                  ſitu Apogæi a Syzygia ad Quadraturam. </s>
                  <s>Hæc Æquatio quam
                    <lb/>
                  Semeſtrem vocabo, in Octantibus Apogæi quando maxima eſt,
                    <lb/>
                  aſcendit ad 3′. </s>
                  <s>45″ circiter, quantum ex Phænomenis colligere
                    <lb/>
                  potui. </s>
                  <s>Hæc eſt ejus quantitas in mediocri Solis diſtantia a Terra. </s>
                  <s>
                    <lb/>
                  Augetur vero ac diminuitur in triplicata ratione diſtantiæ Solis
                    <lb/>
                  inverſe, adeoQ.E.I. maxima Solis diſtantia eſt 3′. </s>
                  <s>34″, & in mi­
                    <lb/>
                  nima 3′. </s>
                  <s>56″ quamproxime: ubi vero Apogæum Lunæ ſitum eſt
                    <lb/>
                  extra Octantes, evadit minor; eſtque ad Æquationem maximam,
                    <lb/>
                  ut ſinus duplæ diſtantiæ Apogæi Lunæ a proxima Syzygia vel
                    <lb/>
                  Quadratura ad radium. </s>
                </p>
                <p type="main">
                  <s>Per eandem Gravitatis Theoriam actio Solis in Lunam paulo
                    <lb/>
                  major eſt ubi linea recta per Nodos Lunæ ducta tranſit per So­
                    <lb/>
                  lem, quam ubi linea ad rectos eſt angulos cum recta Solem ac
                    <lb/>
                  Terram jungente. </s>
                  <s>Et inde oritur alia medii motus Lunaris Æqua­
                    <lb/>
                  tio, quam Semeſtrem ſecundam vocabo, quæque maxima eſt ubi
                    <lb/>
                  Nodi in Solis Octantibus verſantur, & evaneſcit ubi ſunt in Syzy­
                    <lb/>
                  giis vel Quadraturis, & in aliis Nodorum poſitionibus proportio­
                    <lb/>
                  nalis eſt ſinui duplæ diſtantiæ Nodi alterutrius a proxima Syzygia
                    <lb/>
                  aut Quadratura: additur vero medio motui Lunæ dum Nodi
                    <lb/>
                  tranſeunt a Solis Quadraturis ad proximas Syzygias, & ſubduci­
                    <lb/>
                  tur in eorum tranſitu a Syzygiis ad Quadraturas; & in Octanti­
                    <lb/>
                  bus ubi maxima eſt, aſcendit ad 47″ in mediocri Solis diſtantia a
                    <lb/>
                  Terra, uti ex Theoria Gravitatis colligo. </s>
                  <s>In aliis Solis diſtantiis
                    <lb/>
                  hæe Æquatio, in Octantibus Nodorum, eſt reciproce ut cubus di­
                    <lb/>
                  ſtantiæ Solis a Terra, ideoQ.E.I. Perigæo Solis ad 45″ in Apo­
                    <lb/>
                  gæo ejus ad 49″ circiter aſcendit. </s>
                </p>
                <p type="main">
                  <s>Per eandem Gravitatis Theoriam Apogæum Lunæ progreditur
                    <lb/>
                  quam maxime ubi vel cum Sole conjungitur vel eidem opponitur,
                    <lb/>
                  & regreditur ubi cum Sole Quadraturam facit. </s>
                  <s>Et Eccentricitas
                    <lb/>
                  fit maxima in priore caſu & minima in poſteriore, per Corol. </s>
                </p>
              </subchap2>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>