Fabri, Honoré
,
Tractatus physicus de motu locali
,
1646
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 491
>
Scan
Original
451
452
453
454
455
456
457
458
459
460
461
462
463
464
465
466
467
468
469
470
471
472
473
474
475
476
477
478
479
480
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 491
>
page
|<
<
of 491
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
id
="
N270EE
">
<
p
id
="
N292F5
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2930B
">
<
pb
pagenum
="
417
"
xlink:href
="
026/01/451.jpg
"/>
ille plus confert, qui ad extremitatem propiùs accedit; ratio clara eſt: </
s
>
<
s
id
="
N29316
">
<
lb
/>
ſed de re nautica aliàs; vide interim locum citatum. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N2931B
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2931D
">Septimò, tritus fit, cum ab impacto aliquo duriore corpore malleo,
<
lb
/>
v.g. vel pilo aliud teritur, quod ſcilicet impetus partibus illis impreſſis
<
lb
/>
ſuperet vim implicationis, vel vnionis partium; </
s
>
<
s
id
="
N29327
">eſt etiam eadem ratio
<
lb
/>
fracturæ eadem tenſionis, vel inflexionis; per quid verò corpus ipſum
<
lb
/>
ſit vel friabile, vel fragile, vel flexibile, fusè explicamus Tomo
<
lb
/>
quinto. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N29331
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N29333
">Octauò, ſuccuſſus eſt impetus impreſſus repetito frequenti niſu; </
s
>
<
s
id
="
N29337
">ſic
<
lb
/>
vulgò ſuccutiuntur arbores, vt fructus maturi cadant; </
s
>
<
s
id
="
N2933D
">excuti verò ali
<
lb
/>
quid dicitur, cum impetus vi ab alio ſeparatur; </
s
>
<
s
id
="
N29343
">ſic excuti dicuntur den
<
lb
/>
tes; ſic excutitur malleo marmoris fragmentum, &c. </
s
>
<
s
id
="
N29349
">in quo non eſt
<
lb
/>
difficultas; </
s
>
<
s
id
="
N2934F
">nam quoties maior eſt vis impetus, quàm implicationis par
<
lb
/>
tium, vel vnionis, tunc aliqua pars auolat ab ictu: </
s
>
<
s
id
="
N29355
">denique caſus alicuius
<
lb
/>
corporis facilè intelligi poteſt; </
s
>
<
s
id
="
N2935B
">periculoſior eſt altioris hominis, quàm
<
lb
/>
puſilli: </
s
>
<
s
id
="
N29361
">hinc animalcula cadentia vix quidquam detrimenti à
<
lb
/>
caſu accipiunt: </
s
>
<
s
id
="
N29367
">præterea ictus grauior eſt, ſi quis cadat in eam partem,
<
lb
/>
verſus quam ſummo niſu fertur; </
s
>
<
s
id
="
N2936D
">quia impetus grauitatis augetur ab alio
<
lb
/>
impreſſo: </
s
>
<
s
id
="
N29373
">deinde pars illa corporis, quæ caſu altitudine multùm auget
<
lb
/>
vel imminuit grauitatem ictus, vt certum eſt; </
s
>
<
s
id
="
N29379
">immò corpus illud, cui
<
lb
/>
alliditur: </
s
>
<
s
id
="
N2937F
">hinc caput in marmor impactum grauiſſimum ictum refert: </
s
>
<
s
id
="
N29383
">
<
lb
/>
hinc tybiæ, vel brachij os ita impingitur caſu, vt frangatur, vel propter
<
lb
/>
rationem vectis, vel propter inæqualitatem corporis, in quod impingi
<
lb
/>
tur; </
s
>
<
s
id
="
N2938C
">hinc franguntur oſſa facilè modico ictu, ſi vtrimque ſuſtineantur; </
s
>
<
s
id
="
N29390
">
<
lb
/>
in medio vero abſit fulcrum: ſed hæc pertinent ad reſiſtentiam corporum,
<
lb
/>
de qua Tomo ſequenti, </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N29397
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N29399
">Nonò, exploſio fit, cum aliquid emittitur, vel cum aliquo ſtrepitu,
<
lb
/>
vt glans è fiſtula, vel per continuam preſſionem digitorum; </
s
>
<
s
id
="
N2939F
">ſic nucleus
<
lb
/>
ceraſi vulgo exploditur à pueris: </
s
>
<
s
id
="
N293A5
">Ratio eſt, quia propter vliginem nu
<
lb
/>
clei recenter extracti digiti in eius ſuperficie conuexa facilè repunt; </
s
>
<
s
id
="
N293AD
">hinc
<
lb
/>
aucto ſemper impetu, & nouo etiam addito ex porrecto brachio pro
<
lb
/>
cul exploditur: ſic omnia lubrica è manibus facilè elabuntur, vt ſæpè
<
lb
/>
piſces, &c. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N293B7
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N293B9
">Decimò, reſiſtentia corporum procedit tum ex impenetrabilitate
<
lb
/>
tùm ex duritie, tùm ex denſitate; </
s
>
<
s
id
="
N293BF
">nos verò hos ſtatus alio Tomo expli
<
lb
/>
cabimus; </
s
>
<
s
id
="
N293C5
">eſt autem duplex reſiſtentia; </
s
>
<
s
id
="
N293C9
">prima eſt formalis, quæ in eo
<
lb
/>
poſita eſt, quod non corpus impediat motum alterius, non per aliquid
<
lb
/>
contrarium, quod in eo producat, ſed vel per ſuam impenetrabilitatem,
<
lb
/>
vel per ſuam duritiem, vel per ſuam molem; </
s
>
<
s
id
="
N293D3
">nam inde oritur noua de
<
lb
/>
terminatio, vt alibi explicuimus, vel denique per ſuam grauitationem,
<
lb
/>
&c, ſecunda eſt actiua, vt cum imum corpus imprimit alteri impetum;
<
lb
/>
ſed hæc facilè ex dictis intelligi poſſunt. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N293DD
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N293DF
">Vndecimò, omitto varias motiones corporis humani. </
s
>
<
s
id
="
N293E2
">Primò, motum
<
lb
/>
progreſſiuum ſiue fiat curſu, ſiue lentiore gradu: quippè tùm coxæ
<
lb
/>
mouentur motu mixto ex duobus circularibus. </
s
>
<
s
id
="
N293EA
">& crura ex tribus. </
s
>
<
s
id
="
N293ED
">Se-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>