1menti annui prædicti ſupra diſtantiam Apogæi Lunæ a Perigæo
Solis in conſequentia; vel quod perinde eſt, capiatur angulus
CDFæqualis complemento Anomaliæ veræ Solis ad gradus 360.
Et ſit DFad DCut dupla Eccentricitas Orbis magni ad diſtan
tiam mediocrem Solis a Terra, & motus medius diurnus Solis ab
Apogæo Lunæ ad motum medium diurnum Solis ab Apogæo
proprio conjunctim, id eſt, ut 33 7/8 ad 1000 & 52′. 27″. 16′ ad
59′. 8″. 10′ conjunctim, ſive ut 3 ad 100. Et concipe centrum
Orbis Lunæ locari in puncto F,& in Epicyclo cujus centrum eſt
D& radius DFinterea revolvi dum punctum Dprogreditur
in circumferentia circuli DABD.Hac enim ratione velocitas
qua centrum Orbis Lunæ in linea quadam curva circum centrum
Cdeſcripta movebitur, erit reciproce ut cubus diſtantiæ Solis a
Terra quamproxime, ut oportet.
Solis in conſequentia; vel quod perinde eſt, capiatur angulus
CDFæqualis complemento Anomaliæ veræ Solis ad gradus 360.
Et ſit DFad DCut dupla Eccentricitas Orbis magni ad diſtan
tiam mediocrem Solis a Terra, & motus medius diurnus Solis ab
Apogæo Lunæ ad motum medium diurnum Solis ab Apogæo
proprio conjunctim, id eſt, ut 33 7/8 ad 1000 & 52′. 27″. 16′ ad
59′. 8″. 10′ conjunctim, ſive ut 3 ad 100. Et concipe centrum
Orbis Lunæ locari in puncto F,& in Epicyclo cujus centrum eſt
D& radius DFinterea revolvi dum punctum Dprogreditur
in circumferentia circuli DABD.Hac enim ratione velocitas
qua centrum Orbis Lunæ in linea quadam curva circum centrum
Cdeſcripta movebitur, erit reciproce ut cubus diſtantiæ Solis a
Terra quamproxime, ut oportet.
DE MUNDI
SYSTEMATE
SYSTEMATE
Computatio motus hujus difficilis eſt, ſed facilior reddetur per
approximationem ſequentem. Si diſtantia mediocris Lunæ a Terra
ſit partium 100000, & Eccentricitas TCſit partium 5505 ut ſu
pra: recta CBvel CDinvenietur partium 1172 1/4, & recta DF
221[Figure 221]
partium 35 1/3. Et hæc recta ad diſtantiam TCſubtendit angulum
ad Terram quem tranſlatio centri Orbis a loco Dad locum Fge
nerat in motu centri hujus: & eadem recta duplicata in ſitu paral
lelo ad diſtantiam ſuperioris umbilici Orbis Lunæ a Terra, ſubten
dit eundem angulum, quem utique tranſlatio illa generat in motu
umbilici, & ad diſtantiam Lunæ a Terra ſubtendit angulum quem
eadem tranſlatio generat in motu Lunæ, quique propterea Æqua
tio centri Secunda dici poteſt. Et hæc Æquatio in mediocri Lunæ
diſtantia a Terra, eſt ut ſinus anguli quem recta illa DFcum recta
a puncto Fad Lunam ducta continet quamproxime, & ubi ma
xima eſt evadit 2′. 25″. Angulus autem quem recta DF& recta
a puncto Fad Lunam ducta comprehendunt, invenitur vel ſub
ducendo angulum EDFab Anomalia media Lunæ, vel addendo
diſtantiam Lunæ a Sole ad diſtantiam Apogæi Lunæ ab Apogæo
approximationem ſequentem. Si diſtantia mediocris Lunæ a Terra
ſit partium 100000, & Eccentricitas TCſit partium 5505 ut ſu
pra: recta CBvel CDinvenietur partium 1172 1/4, & recta DF
221[Figure 221]partium 35 1/3. Et hæc recta ad diſtantiam TCſubtendit angulum
ad Terram quem tranſlatio centri Orbis a loco Dad locum Fge
nerat in motu centri hujus: & eadem recta duplicata in ſitu paral
lelo ad diſtantiam ſuperioris umbilici Orbis Lunæ a Terra, ſubten
dit eundem angulum, quem utique tranſlatio illa generat in motu
umbilici, & ad diſtantiam Lunæ a Terra ſubtendit angulum quem
eadem tranſlatio generat in motu Lunæ, quique propterea Æqua
tio centri Secunda dici poteſt. Et hæc Æquatio in mediocri Lunæ
diſtantia a Terra, eſt ut ſinus anguli quem recta illa DFcum recta
a puncto Fad Lunam ducta continet quamproxime, & ubi ma
xima eſt evadit 2′. 25″. Angulus autem quem recta DF& recta
a puncto Fad Lunam ducta comprehendunt, invenitur vel ſub
ducendo angulum EDFab Anomalia media Lunæ, vel addendo
diſtantiam Lunæ a Sole ad diſtantiam Apogæi Lunæ ab Apogæo
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib