45549LIBER II.
alias alij cauſas aſtruunt, quoniã in eundẽ multi immittunt.
Itaq; hæc omnia effici non poſſe, apertũ eſt: præſertim cùm
etiam inde originem mare habeat. Quòd igitur locus iste
aquæ, non maris locus ſit, item quam ob cauſam pars alte-
ra, nẽpe quæ potu idonea eſt, haudquaquam niſi cùm fluic
manifeſta ſit, altera remaneat: denique cur mare aquæ fi-
nis potius, quàm principium exiſtat, périnde utin corpori-
bus excrementa, nutrimenti omnis, & maximè humidi finis
ſunt, tot nobis dicta ſint.
Itaq; hæc omnia effici non poſſe, apertũ eſt: præſertim cùm
etiam inde originem mare habeat. Quòd igitur locus iste
aquæ, non maris locus ſit, item quam ob cauſam pars alte-
ra, nẽpe quæ potu idonea eſt, haudquaquam niſi cùm fluic
manifeſta ſit, altera remaneat: denique cur mare aquæ fi-
nis potius, quàm principium exiſtat, périnde utin corpori-
bus excrementa, nutrimenti omnis, & maximè humidi finis
ſunt, tot nobis dicta ſint.
CAP. III.
_DE_ maris autem ſalſitudine, &
ideḿ ne ſemper mare
11Hîc de matis
ſalſitudine Āri
ſto. determi,
nat. ſit, an aliquãdo nõ fuerit, & aliquando non erit, ſed
deficiet (ſic enim quidã opinãtur) dicamus oportet. Id igi-
tur omnes fateri uidẽtur, nempe quòd factũ ſit, ſi totus etiã
mundus ortum habeat: pariter enim cum eo maris' ortũ fa-
ciunt. Quare perſpicuũ existit, ſi uniuerſum ſempiternum
ſit, de mari quoq; haud aliter eſſc ſentiendũ. Qui autẽ mare
decreſcere (ſicuti Democritus aſſerit) tandemq́; defecturũ
cenſet, atq; ita ſibi perſuaſit, nihil ab Aeſopi fabulis diſſen-
tire uidetur. Is enim Charybdim, cùm bis aquas exorbuiſ-
ſet, primò quidẽ mõteis, mox inſulas apparuiſſe, & ad po-
ſtremũ ubi ſorbuerit, terrã prorſus aßiccatum iri, cõmẽtus
eſt. Verùm Aeſopo in nautam irato, eiuſmodi fabulã dixiſ-
ſe cõgruebat: hiſce autẽ, qui ueritatẽ rimãtur, minus. Quã
enim ob cauſam prius remãſit, ſiue hoc propter põdus ac-
ciderit, quomodo etiam quidam horum aiunt (in promptu
enim eſt, eiuſce rei cauſam perſpicere) ſiue etiam propter
aliud quippiam, patet eſſe neceſſarium, ut eandem ob
11Hîc de matis
ſalſitudine Āri
ſto. determi,
nat. ſit, an aliquãdo nõ fuerit, & aliquando non erit, ſed
deficiet (ſic enim quidã opinãtur) dicamus oportet. Id igi-
tur omnes fateri uidẽtur, nempe quòd factũ ſit, ſi totus etiã
mundus ortum habeat: pariter enim cum eo maris' ortũ fa-
ciunt. Quare perſpicuũ existit, ſi uniuerſum ſempiternum
ſit, de mari quoq; haud aliter eſſc ſentiendũ. Qui autẽ mare
decreſcere (ſicuti Democritus aſſerit) tandemq́; defecturũ
cenſet, atq; ita ſibi perſuaſit, nihil ab Aeſopi fabulis diſſen-
tire uidetur. Is enim Charybdim, cùm bis aquas exorbuiſ-
ſet, primò quidẽ mõteis, mox inſulas apparuiſſe, & ad po-
ſtremũ ubi ſorbuerit, terrã prorſus aßiccatum iri, cõmẽtus
eſt. Verùm Aeſopo in nautam irato, eiuſmodi fabulã dixiſ-
ſe cõgruebat: hiſce autẽ, qui ueritatẽ rimãtur, minus. Quã
enim ob cauſam prius remãſit, ſiue hoc propter põdus ac-
ciderit, quomodo etiam quidam horum aiunt (in promptu
enim eſt, eiuſce rei cauſam perſpicere) ſiue etiam propter
aliud quippiam, patet eſſe neceſſarium, ut eandem ob