Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

Page concordance

< >
Scan Original
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000482">
                <pb pagenum="42" xlink:href="025/01/046.jpg"/>
              minuto ſecundo, vnde corriges Merſennum, qui tantùm pedes 12. aſſi­
                <lb/>
              gnat, itemque alium, qui vult corpus grave decurrere vno ſecundo mi­
                <lb/>
              nuto 15. pedes; quanquam hic ad verum proximè acceſſit, quod certè
                <lb/>
              in tanto numero 12. cifrarum, qui ſcilicet 200. & 16. millia milliorum
                <lb/>
              complectitur, parum eſt. </s>
              <s id="s.000483">Hæc porrò eo animo dico, vt quorumdam
                <lb/>
              hallucinatio caſtigetur, qui cùm hoc, eo, quo par eſt, modo non diſ­
                <lb/>
              cuſſerint, multa abſurda ſuper hac re pronunciant. </s>
              <s id="s.000484">Immo, vt iam fortè
                <lb/>
              mecum obſervas, ſi præcisè habeamus, quot pedes corpus grave in deſ­
                <lb/>
              cenſu decurrat vno ſecundo minuto, habebimus haud dubiè quantum
                <lb/>
              decurrere debeat vno die integro, in linea recta deorſum; quæ ſi du­
                <lb/>
              plicetur, & inflectatur in circulum, hæc forſitan erit, ſaltem proximè,
                <lb/>
              magni orbis menſura; ita vt Sol motu recto prævio 24. horis decur­
                <lb/>
              rerit ſpatium æquale ſemicirculo magni orbis; ſed quidquid ſit, ſive
                <lb/>
              hic impetus accedat ab extrinſeco, ſive ab ipſo Sole in ſe producatur,
                <lb/>
              perinde eſt ad rem noſtram; cùm Soli maximè connaturalis ſit, quate­
                <lb/>
              nus ſcilicet Solaris globus ad talem finem à natura ipſa, & naturæ ipſius
                <lb/>
              Autore ordinatus eſt; quem vt obtineret tali tantoque impetu illi opus
                <lb/>
              erat; tantum igitur & talem vel ab extrinſeco accepit, vel in ſe pro­
                <lb/>
              duxit. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000485">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000486"> Sed quis Solern docuit in Occaſum ferri, non verò in Or­
                <lb/>
              tum; ire versùs diſtantiam mediam, ad Æquatoris planum accedere, &
                <lb/>
              turbinis inſtar circa ſuum axem inclinatum moveri, idque in hanc partem,
                <lb/>
              potiùs quàm illam? </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000487">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              Hæc aperire nolebam, ſed profectò me cogis: ſi Sol ab Au­
                <lb/>
              tore movetur extrinſeco, nimirum à Deo, Angelorum miniſterio, vt
                <lb/>
              noſtri Scholaſtici communiter docent, nec ego inficias eo, ab eodem
                <lb/>
              motore cuncta hæc recipit; at ex hypotheſi, quod à ſe ipſo moveatur,
                <lb/>
              quod certè tanti non eſſet, cùm id cuipiam corpori gravi competat; di­
                <lb/>
              cerem, Solem conditum à Deo fuiſſe ſupra diſtantiam mediam, multis
                <lb/>
              terræ ſemidiametris, vt dixi, ex quo loco deſcendit versus mundi cen­
                <lb/>
              trum, obtenta verò media & connaturali diſtantia, motu circulari mo­
                <lb/>
              veri cœpit, versùs Occaſum: cur, inquis, potiùs quàm versùs Ortum?
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.000488">Quia cum creatus fuerit in Tropico Cancri circa 180. grad. longitudinis
                <lb/>
              eo potiſſimum fine, vt in terræ ſuperficiem ageret, à maiori dictæ ſuper­
                <lb/>
              ficiei tractu versùs Occaſum inde excurrente ad hanc lineam determina­
                <lb/>
              tus fuit, ex qua profectò prima determinatione, ſequuntur aliæ, ſcilicet,
                <lb/>
              Axis mundi, polorum, Æquatoris &c. </s>
              <s id="s.000489">& cùm tantulum primæ determi­
                <lb/>
              nationis deorſum retinuerit, debilis tamen, tota enim ferè in circularem
                <lb/>
              motum ivit, quid mirum, ſi ad Perigæum tendat? </s>
              <s id="s.000490">à quo rurſum eodem
                <lb/>
              modo versùs Apogæum regreditur; adde ſecundam inclinationem, de
                <lb/>
              qua iam ſupra, & quia globorum more, deorſum in morem turbinis
                <lb/>
              deſcendit, retinuit illum motum orbis circa eundem Axem ſibi ipſi
                <lb/>
              ſemper parallelum, vbi motu circulari agi cœpit, cui prædicta turbinatio
                <lb/>
              non obſtat, Vides, cuncta hæc ex communibus illis principiis deduci,
                <lb/>
              per quæ aliorum corporum motus explicantur. </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>