Barrow, Isaac, Lectiones opticae & geometricae : in quibus phaenomenon opticorum genuinae rationes investigantur, ac exponuntur: et generalia curvarum linearum symptomata declarantur

Table of contents

< >
[41.] Lect. XI.
[42.] APPENDICUL A.
[43.] Lect. XII.
[44.] APPENDICULA 1.
[45.] Præparatio Communis.
[46.] APPENDICULA 2.
[47.] Conicorum Superſicies dimetiendi Metbodus.
[48.] Exemplum.
[49.] Prop. 1.
[50.] Prop. 2.
[51.] Prop. 3.
[52.] Prop. 4.
[53.] APPENDICULA 3.
[54.] Problema I.
[55.] Exemp. I.
[56.] Exemp. II.
[57.] Probl. II.
[58.] Exemp. I.
[59.] _Exemp_. II.
[60.] _Probl_. III.
[61.] _Probl_. IV.
[62.] _Probl_. V.
[63.] _Probl_. VI.
[64.] _Probl_. VII
[65.] _Probl_. VIII.
[66.] _Probl_. IX.
[67.] _Probl_. X.
[68.] _Corol. Theor_. I.
[69.] _Theor_. II.
[70.] _Theor_. III.
< >
page |< < (28) of 393 > >|
4628 ſumatur utcunque punctum K; & ab eo ducta KL ad perpendicularem
CN parallela cum incidente conveniet ad L, erit illic KN = NL;
&
hìc KN.
NL : : I. R.)
Nam 1. in reflectione; quoniam ang. ONC = KNC (ex lege
11Fig. 24, 25. reflectionis.)
Etang. ONC = KCN (ex Hypotheſi quòd ON,
CB parallelæ ſunt ) erit ang.
KCN = ang. KNC. adeóque KN
= KC = NL:
Q. E. D.
2 In refractione; ducantur CE ad NO, & CF ad NK perpen-
diculares (unde liquet puncta E, F exiſtere in circulo ſuper diametrum
CN deſcripto) quare, connexâ EF;
erunt anguli CEF = ang.
FNC (eidem inſiſtentes peripheriæ FC) æquales. Item propterea
eſt ang.
ECF = ang. FNE = ang. NKC. quare triangula ECF,
NKC ſunt æquiangula ſibi mutuo;
quamobrem eſt CE. CF: :
KN.
KC. atqui (juxta legem refractionis) eſt CE. CF: : I. R.
qua propter erit, KN .
. KC : : I. R : vel KN. NL : : I. R:
Q.
E. D.
XI. Quod ſi per N ducatur tangens UT; erit (in reflectione) eti-
am KT = KN;
& NT angulum MNK biſecabit. In refracti-
one verò erit KT ad KN, ut co-ſinus anguli refracti, ad coſinum an-
guli incidentiæ.
Quæ ſaltem ad noto, ceu Lemmatica.
XII. Exhis facilè deducantur Conicarum Sectionum circa radiorum
inflectionem ſatis jam pervulgatæ proprietates;
at quæ fortaſsè per
nimias ambages.
1. Demonſtratæ proſtant. Ut in parabola (puta RBS, cujus axis
BC) incidat MNO axi BC parallelus;
ejuſque reflexus ſit NK;
crit igitur (ex oſtenſis) KN = KC. at ſi punctum K ponatur umbi-
licus parabolæ;
erit etiam indè (juxta notiſſimam hujuſce curvæ pro-
prietatem) KN = KC.
quare paralleli radii reflexus neceſſariò
per umbilicum tranſibit;
qui proptereà non immeritò quoque _focus_
appèllatur.
2. Item _in ellipſe_, cujus axis BD, foci H, K, ſi ad quodvis curvæ
22Fig. 26. punctum N à focis ducantur rectæ HN, KN;
ſatis celebre eſt, quòd
perpendicularis CN angulum HNK biſecabit.
Unde NH. NK: :
HC.
CK. & componendo NH + NK. NK : : HK. CK. vel BD.
NK : : HK. CK. vel permutando BD. HK : : NK. CK. quare
ſi talis@fuerit ellipſis, ut ſit BD.
HK : : I. R. etiam erit NK. CK: :
I.
R. verum ſi incidens MN ad BD parallelus refringatur in NK;
erit (juxta mox oſtenſa) etiam NK.
CK: : I. R. patet itaque quòd
ipſius MN refractus per focum K tranſibit, Quid plura?

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index