Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

List of thumbnails

< >
41
41
42
42
43
43
44
44
45
45
46
46
47
47
48
48
49
49
50
50
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000482">
                <pb pagenum="42" xlink:href="025/01/046.jpg"/>
              minuto ſecundo, vnde corriges Merſennum, qui tantùm pedes 12. aſſi­
                <lb/>
              gnat, itemque alium, qui vult corpus grave decurrere vno ſecundo mi­
                <lb/>
              nuto 15. pedes; quanquam hic ad verum proximè acceſſit, quod certè
                <lb/>
              in tanto numero 12. cifrarum, qui ſcilicet 200. & 16. millia milliorum
                <lb/>
              complectitur, parum eſt. </s>
              <s id="s.000483">Hæc porrò eo animo dico, vt quorumdam
                <lb/>
              hallucinatio caſtigetur, qui cùm hoc, eo, quo par eſt, modo non diſ­
                <lb/>
              cuſſerint, multa abſurda ſuper hac re pronunciant. </s>
              <s id="s.000484">Immo, vt iam fortè
                <lb/>
              mecum obſervas, ſi præcisè habeamus, quot pedes corpus grave in deſ­
                <lb/>
              cenſu decurrat vno ſecundo minuto, habebimus haud dubiè quantum
                <lb/>
              decurrere debeat vno die integro, in linea recta deorſum; quæ ſi du­
                <lb/>
              plicetur, & inflectatur in circulum, hæc forſitan erit, ſaltem proximè,
                <lb/>
              magni orbis menſura; ita vt Sol motu recto prævio 24. horis decur­
                <lb/>
              rerit ſpatium æquale ſemicirculo magni orbis; ſed quidquid ſit, ſive
                <lb/>
              hic impetus accedat ab extrinſeco, ſive ab ipſo Sole in ſe producatur,
                <lb/>
              perinde eſt ad rem noſtram; cùm Soli maximè connaturalis ſit, quate­
                <lb/>
              nus ſcilicet Solaris globus ad talem finem à natura ipſa, & naturæ ipſius
                <lb/>
              Autore ordinatus eſt; quem vt obtineret tali tantoque impetu illi opus
                <lb/>
              erat; tantum igitur & talem vel ab extrinſeco accepit, vel in ſe pro­
                <lb/>
              duxit. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000485">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000486"> Sed quis Solern docuit in Occaſum ferri, non verò in Or­
                <lb/>
              tum; ire versùs diſtantiam mediam, ad Æquatoris planum accedere, &
                <lb/>
              turbinis inſtar circa ſuum axem inclinatum moveri, idque in hanc partem,
                <lb/>
              potiùs quàm illam? </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000487">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              Hæc aperire nolebam, ſed profectò me cogis: ſi Sol ab Au­
                <lb/>
              tore movetur extrinſeco, nimirum à Deo, Angelorum miniſterio, vt
                <lb/>
              noſtri Scholaſtici communiter docent, nec ego inficias eo, ab eodem
                <lb/>
              motore cuncta hæc recipit; at ex hypotheſi, quod à ſe ipſo moveatur,
                <lb/>
              quod certè tanti non eſſet, cùm id cuipiam corpori gravi competat; di­
                <lb/>
              cerem, Solem conditum à Deo fuiſſe ſupra diſtantiam mediam, multis
                <lb/>
              terræ ſemidiametris, vt dixi, ex quo loco deſcendit versus mundi cen­
                <lb/>
              trum, obtenta verò media & connaturali diſtantia, motu circulari mo­
                <lb/>
              veri cœpit, versùs Occaſum: cur, inquis, potiùs quàm versùs Ortum?
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.000488">Quia cum creatus fuerit in Tropico Cancri circa 180. grad. longitudinis
                <lb/>
              eo potiſſimum fine, vt in terræ ſuperficiem ageret, à maiori dictæ ſuper­
                <lb/>
              ficiei tractu versùs Occaſum inde excurrente ad hanc lineam determina­
                <lb/>
              tus fuit, ex qua profectò prima determinatione, ſequuntur aliæ, ſcilicet,
                <lb/>
              Axis mundi, polorum, Æquatoris &c. </s>
              <s id="s.000489">& cùm tantulum primæ determi­
                <lb/>
              nationis deorſum retinuerit, debilis tamen, tota enim ferè in circularem
                <lb/>
              motum ivit, quid mirum, ſi ad Perigæum tendat? </s>
              <s id="s.000490">à quo rurſum eodem
                <lb/>
              modo versùs Apogæum regreditur; adde ſecundam inclinationem, de
                <lb/>
              qua iam ſupra, & quia globorum more, deorſum in morem turbinis
                <lb/>
              deſcendit, retinuit illum motum orbis circa eundem Axem ſibi ipſi
                <lb/>
              ſemper parallelum, vbi motu circulari agi cœpit, cui prædicta turbinatio
                <lb/>
              non obſtat, Vides, cuncta hæc ex communibus illis principiis deduci,
                <lb/>
              per quæ aliorum corporum motus explicantur. </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>