PROP. VI. THEOR. IV.
VT eadem recta ex fluxu puncti renouetur, opportet in
quocunque illius puncto ſeruari priſtinas directio
nes,
quocunque illius puncto ſeruari priſtinas directio
nes,
Cum, vti diximus, ad deſcriptionem lineæ duo tantùm
exigantur, nempe motus, & puncti directio; motus verò po
teſt eſſe quilibet, ſequitur ergo directionem, alteram de
duobus, ſeruari debere.
exigantur, nempe motus, & puncti directio; motus verò po
teſt eſſe quilibet, ſequitur ergo directionem, alteram de
duobus, ſeruari debere.
Ax. 2. buius.
pr. 5. huius.
pr. 5. huius.
DEF. II.
LIneam dicimus curuam, in qua ſumptis duobus ad
libitum punctis, recta, quæ ipſa puncta coniunge
ret, nullam cum propoſita linea partem ſit habitura com
munem.
libitum punctis, recta, quæ ipſa puncta coniunge
ret, nullam cum propoſita linea partem ſit habitura com
munem.
PROP. VII. THEOR. V.
Dum punctum fluere intelligimus, ineſt in eo ſingulis
momentis certus, ac præfixus gradus velocitatis, quo tan
tùm attento, rectà, æquabilique motu in certam partem con
tenderet; at huiuſmodi iter, aliud non eſt, quàm directio
puncti, qua eius temporis momento proficiſcitur; ergo iux
ta rectas lineas, directiones omnes conſiderari opportet.
momentis certus, ac præfixus gradus velocitatis, quo tan
tùm attento, rectà, æquabilique motu in certam partem con
tenderet; at huiuſmodi iter, aliud non eſt, quàm directio
puncti, qua eius temporis momento proficiſcitur; ergo iux
ta rectas lineas, directiones omnes conſiderari opportet.
PROP. VIII. THEOR. VI.