Clavius, Christoph, In Sphaeram Ioannis de Sacro Bosco commentarius

Table of figures

< >
[Figure 81]
[Figure 82]
[Figure 83]
[Figure 84]
[Figure 85]
[Figure 86]
[Figure 87]
[Figure 88]
[Figure 89]
[Figure 90]
[Figure 91]
[Figure 92]
[Figure 93]
[Figure 94]
[Figure 95]
[Figure 96]
[Figure 97]
[Figure 98]
[Figure 99]
[Figure 100]
[Figure 101]
[Figure 102]
[Figure 103]
[Figure 104]
< >
page |< < (433) of 525 > >|
470433Ioan. de Sacro Boſco. autem orbes circunſtantes nig ri repreſentant eccentricos ſecundũ quid, quo-
rum ſuperiores conuexa ſuper ficies A B C D, &
cõcaua inferioris centrũ habct
E, quod ẽt mundi totius cen
94[Figure 94] trũ eſt, ita vt totũ cælũ mũdo
ſit concentricũ ſimpliciter, id
eſt, tã ſecundũ ſuperficiẽ con-
uexã, quã ſecundũ cõcauam.
Superficies uero tã concaua
ſuperioris orbis, quàm cõue-
xa inſerioris ex F, cẽtro eccen
trici ſimpliciter deſcribitur.

Quæ cũ ita ſint, cõponetur cę
lũ totũ cuiuſq;
planetæ ex tri
bus orbib.
partialibus, eccen
trico ſimpliciter, &
duob. ec-
centricis ſecundũ quid;
exce-
11Cælum cu-
iuſq; plane
tæ ex pluri
bus orbibus
cõponitur.
pto cælo Mercurij, &
cęlo Lu
næ.
Vtrũq; enim horũ ex plu
rib.
orbibus conſtituitur, vt in
Theoricis exponetur.
Epicyclvs aũt eſt ſphæ-
22Epicyclus
quid.
rula ſolida intra craſſitiẽ ec-
centrici ſimpliciter immerſa,
ita ut circa ſuũ propriũ cen-
trũ circũuolui poſſit.
Huiuſ-
modi ſphærula in dicta figu-
ra repræſentatur per c@culũ
ex cẽtro G, deſcriptũ.
In epi-
cyclo affixus eſt Planeta, &

ad eius motũ circa centrũ G,
defertur, ideoq́ à Ptolemæo
appellatus eſt orbis reuoluẽs ſtellã, ſeu planetã;
Epicyclus aũt ad motũ eccen
trici ſimpliciter circa terrã circũuehitur, Sole excepto, ꝗ nõ habet epicyclum,
ſed in ipſo eccẽtrico ſimpliciter fixus ad eius motũ circũducitur.
Vñ orbis ec-
33Circulus
eccẽtricus @
aux, oppo-
ſitum au-
gis, & lineæ
augis quid.
cẽtricus ſimpliciter ab artificib.
deferẽs epicyclũ, ſeu planetã nominatur. Cir-
cumferẽtia porro G H, in orbe eccentrico ad motũ centri epicycli G, vel cẽtri
Solis deſcripta dici ſolet circulus eccentricus:
Cuius punctũ a terra remotiſſi
mũ, quale eſt illud, quod ſub A, collocatur, &
in quo centrũ Solis exiſtit, quod-
que à recta ducta ꝑ centra E, F, indicatur, Aux dicitur:
oppoſitum uero punctũ
H, terræ propinquiſſimũ appellatur Augis oppoſitũ:
Linea deniq. recta A C,
per cẽtra E F, ducta nominari cõſueuit linea augis, quia in hac reperitur Aux,,
eiuſq.
oppoſitum, hoc eſt, punctum circuli eccentrici a terra maxime remotũ,
&
punctum, quod ad terram maxime accedit, ut in Theoricis demonſtratur.
Sed iã ad phænomena explicanda accedamus, quibus maxime Aſtronomi ſunt
impulſi, ut eccentricos orbes, atq.
epicyclos in ſphæris cęleſtibus inuenerint.
44Antiqui
cur puta-
rint aſtra
caſu ferr@.
Igitvr, aut paulo altius rem exordiar, cũ antiqui ſeculi homines ani-
maduerterent ſtellas, maxime erraticas, quæ Planetæ dicũtur, uarijs motibus
ferri, ita ut uunc curſum quaſi incitare, nunc uero eundẽ inhibere uiderẽtur:

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index