Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

Page concordance

< >
Scan Original
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <pb pagenum="44" xlink:href="025/01/048.jpg"/>
            <p type="main">
              <s id="s.000500">
                <emph type="italics"/>
              Antimus.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000501"> Omittam, vt prudenter feciſti, argumentorum quiſquilias,
                <lb/>
              quæ nonnulli, præſertim ex antiquioribus rerum Mathematicarum &
                <lb/>
              Phyſicarum minùs peritis contra tuam hypotheſim adduxerunt, quæ pe­
                <lb/>
              tita ſcilicet petunt à ventis, & nubibus, motu projectorum, deſcenſu
                <lb/>
              gravium, domorum ruina & lapſu; quanquam nonnihil ad hominem ex
                <lb/>
              his eliciam; vt enim vis, ex motu orbis retardato, in Ortum ſequi aqua­
                <lb/>
              rum excurſionem, per quam marinum æſtum veſtri explicant, quia ſcili­
                <lb/>
              cet obimpreſſum ante impetum, quem facilè aqua retinet, nec enim niſi
                <lb/>
              à contrario impediri poteſt, eundem proſequitur motum versùs Ortum;
                <lb/>
              cuius rei præclaram certè analogiam habetis in aqua, quæ cymba vehi­
                <lb/>
              tur; cymba enim motum valdè retardante, aqua versùs portum excurrit;
                <lb/>
              hoc vnum eſt ex præcipuis ſententiæ veſtræ argumentis. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000502">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtinus.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000503"> Ita eſt, & licèt ad ea, quæ repoſuiſti, obmutire & ma­
                <lb/>
              nus dare viſus ſim, quia illa omnia, quæ ad tabulas æſtus marini eiúſque
                <lb/>
              phænomena pertinent, minùs calleo, vereor tamen, vt rerum iſtarum peri­
                <lb/>
              ris perſuadere valeas; illud autem ſilentium mihi potiſſimum impoſuit,
                <lb/>
              quòd ſanctè juraſti, in adluctis à te phænomenis, omnes ad vnum æſtus
                <lb/>
              marini peritos, ſive Naucleri ſint, ſive alij, imò & ipſos litorum Oceani
                <lb/>
              vel idiotas incolas ſumma conſenſione convenire; itaque licèt ex ſola ter­
                <lb/>
              reſtris globi circuitione æſtus marini adæquata cauſa petenda non ſit, ſed
                <lb/>
              ex alia quapiam, negari tamen non poteſt, quin prædictus motus aliquid
                <lb/>
              conferat. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000504">
                <emph type="italics"/>
              Antim:
                <emph.end type="italics"/>
              Aſſigna priùs aliam cauſam, vt videamus, an ſufficiat ad hunc
                <lb/>
              mirabilem effectum; ſi enim ſufficit, nihil ſanè eſt, quod ille Terræ motus
                <lb/>
              conferat; ſi verò non ſufficit, oſtende id, ad quod non ſufficit, & illius
                <lb/>
              motus opem poſtulat; ſemper enim recurret propoſitum argumentum;
                <lb/>
              totum illud, quidquid tandem ſit, quod à præfato motu efficitur, circa
                <lb/>
              maximæ inæqualitatis cardines; id eſt, circa Meridiem & mediam noctem,
                <lb/>
              viſum ſemper iri; quod tamen Obſervationibus repugnat: itaque certum
                <lb/>
              eſt, & perſpicuum ex Maris æſtu Terræ motum minimè probari; certum
                <lb/>
              tamen eſſe dicitis, ex illo inæquali motu, varium ſequi aquarum motum;
                <lb/>
              quod certè ad hominem ſic vrgeo; ſi reverà eſſet hic motus, ex illius inæ­
                <lb/>
              qualitate, varius aquarum motus ſequeretur, ſcilicet ex retardatione aqua­
                <lb/>
              rum excurſio versùs Ortum, ex acceleratione, excurſio versùs Occaſum;
                <lb/>
              hoc non negatis, ſed conceditis vltrò; idque in cardinibus maximæ in­
                <lb/>
              æqualitatis, aut ſaltem ſemper in iiſdem, cùm eadem cauſa idem ſem­
                <lb/>
              per præſtet; ſed in nullo certo ac fixo temporis puncte huiuſmodi aqua­
                <lb/>
              rum excurſiones fiunt, quod nemo neger, ſi cæcus & ſurdus; nullus eſt
                <lb/>
              igitur Terræ motus, ex quo alioqui prædicti effectus neceſſariò ſeque­
                <lb/>
              rentur. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000505">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000506"> Facilis reſponſio nobis ſuppetit, qualem etiam veſtri adhi­
                <lb/>
              bent, ſcilicet illam inæqualitatem motus, eſſe tantùm apparentem, iis
                <lb/>
              ſcilicet, qui ex Solari ſphæra oculos in Terram conjicerent; ſicut Cœle­
                <lb/>
              ſtium ſphærarum motus nobis è Terra obſervantibus inæquales apparent;
                <lb/>
              cùm tamen re ipſa æquabiles ſint, igitur poſita reali motus æqualitate, </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>