Aristoteles, Physicorvm Aristotelis, sev, de natvrali auscultatione, libri octo

Table of contents

< >
[151.] CAP X.
[152.] CAP. XI.
[153.] LIBRORVM DE GENERA-TIONE ET CORRV-PTIONE FINIS.
[154.] METEORO-LOGICORVM ARISTOTELIS LIBRI QV A-TV OR. * Franciſco Vatablo interprete.
[155.] LVGDVNI, _Apud Theobaldum Paganum._ M. D. XLVII.
[156.] ARISTOTE-LIS METEORO-LOGICORVM LIBER PRI-MVS. Franciſco Vatablo interprete.
[157.] CAP. I.
[158.] CAP. II.
[159.] CAP. III.
[160.] CAP. IIII.
[161.] CAP. V.
[162.] CAP. VI.
[163.] CAP. X.
[164.] CAP. XI.
[165.] Grando vbi generetur, & quo tẽpore magis. CAP. XII.
[166.] CAP. XIII.
[167.] CA P. IIII.
[168.] ARISTO TELIS METEOROLOGICORVM LIBER II.
[169.] CAP. I.
[170.] CAP. II.
[171.] CAP. III.
[172.] CAP. IIII.
[173.] CAP. V.
[174.] CAP. VI.
[175.] CAP. VII.
[176.] CAP. VIII.
[177.] CAP. IX.
[178.] ARISTOTELIS METE OR OLOGICORVM LIBER III.
[179.] CAP. I.
[180.] CAP. II.
< >
page |< < (80) of 760 > >|
48680ARIST. METEOROL. ab imo ui ſpiritus efferatur, ſpiritus id eſt, qd' mouet : quo-
modo uenti fluctuũ:
non fluctus, uentorũ cauſæ ſunt: quan-
doquidẽ uel ſic quiſpiã terrã eſſe huiuſce affectionis cau-
ſam dicere poſſet.
Siquidẽ terra dum quatitur, aquá mo-
do ſubuerti ſolet:
amniũ nanq; effluxio non niſi ſubuerſio
quædã existit.
Verùm ambo isthæc terra, inquã, & aqua,
cauſæ ut materies ſunt:
patiuntur enim, non agunt: ſpiritus
uerò, ut principiũ.
Vbi autẽ mũdatio ſimul, cũ terræ motu
accidit:
ſpiritus ex aduerſo flantes in cauſa ſunt. Id uerò fit
cùm ſpiritus, qui terrã quatit, mare ab alio ſpiritu delaium
repellere nequit omnino, ſed propellendo, ac in unum con-
trahendo, magnã uim maris colligit:
tunc enim hoc ſpiritu
euicto, uniuerſum à cõtrario ſpiritu pulſum erũpere, ac di-
luuiũ facereneceſſe eſt.
Id quod circa ipſam quoq; Achaiã
accidit.
Extrànanq; flabat Auster, intrà Aquilo: cùm autẽ
facta fuit tranquillitas, &
uẽtus intrò fluere cœpit, unacũ
inundatiõe etiã terræ extitit motus:
& eo præſertim, quòd
mare nullũ ſpiritui ſub terra debacchanti reſpiraculũ, nul-
lamq́;
difflationẽ cõcedebat, imo obstipabat, @@terſepiebat-
qúe:
nam ſe mutuò oppugnãdo, ſpiritus motũ terræ fecit,
fluctus diluuium.
Fiunt etiã particulares quidã terræ mo-
tus, &
plerunq; nõ ultra paruum procedentes tractũ: uen-
ti uerò nulli.
Particulares, inquam, cùm exhalationes pro-
prij, uiciniq́;
loci in unũ coiërint, quomodo ſqualores, im-
breisq́;
particulatim fieri diximus. Et quidem terræ motus
ad hunc fieri modũ ſolent, uenti minimè.
Nam ſubterranea
principatum obtinent, ut ad locum unũ omnes contendant
exhalationes.
Soluerò nõ æquè facere poteſt ut omnes, ſed
magis quæ ſuſpenſæ in aëre ſunt, cùm iam principium ſui
curſus à Sole pro locorum differentia cœperint, in

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index