1horizonti perpendicularis.
ſecus aurem minimè.
Nam ſi pon
dera AB ſint in libra ADB, quę ſit arcuata, vel angulum con
ſtituat, ſiue intelligatur libra recta linea AB, cui affixa ſit
perpendicularis CD. vt in tractatu de libra noſtrorum Me
chanicorum diximus. ſuſpendantur autem pondera AB ex
D, & æ〈que〉ponderent; non
ſequitur tamen, ergo D
centrum eſt grauitatis ma
gnitudinis ex AB com
poſitę. centrum enim gra
uitatis in linea exiſtit AB
quæ centra grauitatis ma
gnitudinum AB coniun
git, nempe in C. Verùm coniungat recta linea AB centra
grauitatis æqualium ponderum AB, lineaquè
AB, cuius medium ſit C, in centrum mundi ten
dat, magnitudoquè ex ipſis AB compoſita vbi
cun〈que〉 ſuſpendatur in linea AB, vt in E; ma
nebunt vti〈que〉 pondera AB ex E ſuſpenſa, vt in
prima propoſitione de libra noſtrorum Mecha
nicorum oſtendimus. cùm C ſit ipſorum centrum
grauitatis, & EC ſit horizonti erecta. Et quam
uis magnitudo ex ipſis AB compoſita ex E ſu
ſpenſa maneat; non propterea ſequitur ergo E
centrum eſt grauitatis magnitudinis ex ipſis AB
compoſitę. niſi fortè accidat ſuſpenſio ex puncto
C. Præterea verò aduertendum eſt in hoc caſu pon
dera AB, dici quidem poſſe, manere, non autem
æ〈que〉ponderare. omnia nimirum, quę æ〈que〉ponderant, ma
nent; ſed non è conuerſo, quæ manent, æ〈que〉ponderant. Nam
ſi pondus A maius fuerit pondere B; ſiue B maius, quàm
A, vbicun〈que〉 fiat ſuſpenſio in linea AB, ſemper ob eandem
cauſam, quomodocun〈que〉 ſint pondera, manebunt; non ta
men æ〈que〉ponderabunt. Vt enim pondera æ〈que〉ponderent,
requiritur, vt pars parti, virtuſquè vnius virtuti alterius hinc
inde reſiſtere, & æquipollere poſſit; vt propriè dici poſſint pom
dera æ〈que〉ponderare. & vt hoc euenire poſſit, oportet, vt
dera AB ſint in libra ADB, quę ſit arcuata, vel angulum con
ſtituat, ſiue intelligatur libra recta linea AB, cui affixa ſit
perpendicularis CD. vt in tractatu de libra noſtrorum Me
chanicorum diximus. ſuſpendantur autem pondera AB ex
D, & æ〈que〉ponderent; non
ſequitur tamen, ergo D
centrum eſt grauitatis ma
gnitudinis ex AB com
poſitę. centrum enim gra
uitatis in linea exiſtit AB
quæ centra grauitatis ma
gnitudinum AB coniun
git, nempe in C. Verùm coniungat recta linea AB centra
grauitatis æqualium ponderum AB, lineaquè
AB, cuius medium ſit C, in centrum mundi ten
dat, magnitudoquè ex ipſis AB compoſita vbi
cun〈que〉 ſuſpendatur in linea AB, vt in E; ma
nebunt vti〈que〉 pondera AB ex E ſuſpenſa, vt in
prima propoſitione de libra noſtrorum Mecha
nicorum oſtendimus. cùm C ſit ipſorum centrum
grauitatis, & EC ſit horizonti erecta. Et quam
uis magnitudo ex ipſis AB compoſita ex E ſu
ſpenſa maneat; non propterea ſequitur ergo E
centrum eſt grauitatis magnitudinis ex ipſis AB
compoſitę. niſi fortè accidat ſuſpenſio ex puncto
C. Præterea verò aduertendum eſt in hoc caſu pon
dera AB, dici quidem poſſe, manere, non autem
æ〈que〉ponderare. omnia nimirum, quę æ〈que〉ponderant, ma
nent; ſed non è conuerſo, quæ manent, æ〈que〉ponderant. Nam
ſi pondus A maius fuerit pondere B; ſiue B maius, quàm
A, vbicun〈que〉 fiat ſuſpenſio in linea AB, ſemper ob eandem
cauſam, quomodocun〈que〉 ſint pondera, manebunt; non ta
men æ〈que〉ponderabunt. Vt enim pondera æ〈que〉ponderent,
requiritur, vt pars parti, virtuſquè vnius virtuti alterius hinc
inde reſiſtere, & æquipollere poſſit; vt propriè dici poſſint pom
dera æ〈que〉ponderare. & vt hoc euenire poſſit, oportet, vt