1cuit in tenebris, & ſolis videtur luce clarius, pluri
mum humano generi eum hominem profuturum,
cuius conſilio, & opera ex tam diuturnis tenebris
emergeret; propterea ſum arbitratus maximos
quoſque labores experiundos mihi & ſubeundos
eſſe, vt tandem aliquando ea per me in lucem euo
cetur; propterea libenter etiam expertus ſum, ac
tentaui omnia. Vtinam autem noſtris laboribus
contingat exitus, quem optamus, vt me duce Phi
loſophia illa tam glorioſa, & vera quam antiqua,
paulatim quidem ſuperioribus ſingulis ætatibus
aucta, ſed craſſis tamen adhuc tenebris circumfuſa
aut ſuauiſſimam lucem aſpiciat, qua indigniſsimè
neſcio quomodo videtur priuari, aut ea frui ſaltem
incipiat. non enim tantum mihi tribuo, vt plus mi
hi, quam veritati largiar, & rem adeò obſcuram ve
inexplicabilis ſæpe viſa ſit, tam diligenter exiſti
mem me interpretando explanaſſe, vt diligentius
nequeat explanari. Num quam tamen futurum eſt,
vt me mei huius conſilii induſtriæque pœniteat.
Nam ſi me huius Philoſophiæ fontes antea ita clau
ſos, vt nemini paterent, demonſtrante ad eos mul
to ſtudioſius aperiendos alii poſthac excitabuntur,
& huius virtutis, vt ſpero, & opto, præſtantiam con
ſequentur, mea etiam laus ex aliqua parte fuerit.
Sed quoniam quicunque aliqua ingenii ſui monu
menta poſteritati mandant, ea plerique omnes ſibi
videntur magnis dicare principibus debere, qui
aut benemeriti ſint, aut literis delectentur, aut pro
excellenti, & ſingulari ingenio quod poſsident, de
aliorum etiam ingeniis verè poſsint exiſtimare.
mum humano generi eum hominem profuturum,
cuius conſilio, & opera ex tam diuturnis tenebris
emergeret; propterea ſum arbitratus maximos
quoſque labores experiundos mihi & ſubeundos
eſſe, vt tandem aliquando ea per me in lucem euo
cetur; propterea libenter etiam expertus ſum, ac
tentaui omnia. Vtinam autem noſtris laboribus
contingat exitus, quem optamus, vt me duce Phi
loſophia illa tam glorioſa, & vera quam antiqua,
paulatim quidem ſuperioribus ſingulis ætatibus
aucta, ſed craſſis tamen adhuc tenebris circumfuſa
aut ſuauiſſimam lucem aſpiciat, qua indigniſsimè
neſcio quomodo videtur priuari, aut ea frui ſaltem
incipiat. non enim tantum mihi tribuo, vt plus mi
hi, quam veritati largiar, & rem adeò obſcuram ve
inexplicabilis ſæpe viſa ſit, tam diligenter exiſti
mem me interpretando explanaſſe, vt diligentius
nequeat explanari. Num quam tamen futurum eſt,
vt me mei huius conſilii induſtriæque pœniteat.
Nam ſi me huius Philoſophiæ fontes antea ita clau
ſos, vt nemini paterent, demonſtrante ad eos mul
to ſtudioſius aperiendos alii poſthac excitabuntur,
& huius virtutis, vt ſpero, & opto, præſtantiam con
ſequentur, mea etiam laus ex aliqua parte fuerit.
Sed quoniam quicunque aliqua ingenii ſui monu
menta poſteritati mandant, ea plerique omnes ſibi
videntur magnis dicare principibus debere, qui
aut benemeriti ſint, aut literis delectentur, aut pro
excellenti, & ſingulari ingenio quod poſsident, de
aliorum etiam ingeniis verè poſsint exiſtimare.