5044ARIST. PHYSICORVM
plantis etiam ipſis id ineſt, quod alicuius eſt gratia, minus
autẽ eſt distinctũ, ac manifestũ: fiebãt´ne igitur ut ex bonis
partibus, ac hominis, animalia: ſic & ex uitis, oleæq́; parti-
bus plãtæ, an nõ fiebãt? eſt enim abſurdũ: at oportebat tamẽ,
ſi in animaliũ genere illa fiebãt. Præterea et in ſeminibus,
quoduis ſine ullo diſcrimine fieri oportet. Omnino aũt qui
ita dicit, tollit ea, quæ natura constant, atq; naturã. Natura
enim ea cõstant, quæ à quodã principio, quod eſt in ipſis cõ
tinuè mouẽtur, atq; ad quendã perueniũt finẽ: ab unoquoq;
autẽ nõ ad eundẽ, neq; ad quẽuis, attamen ad eundẽ ſemper,
niſi quid impedierit. Atqui id cuius gratia, & quod huius
fit gratia, fieri à fortuna etiã poſſunt: ueluti dicimus hoſpitẽ
fortè fortuna ueniſſe, lotumq́; abijſſe, cũ id egerit quaſi gra
tia huiuſce profectus, non huiuſce autẽ gratia uenerit: hoc
autẽ eſt per accidens, fortuna nanq; cauſa per accidens eſt,
ut antea diximus: ſed cùm hoc ſemper fit, aut plerunq; , non
per accidẽs, nec à fortuna dicimus eſſe. At in naturalibus, ſic
ſemper, ſi nibil impedierit, fiunt. Abſurdum autẽ eſt, ali-
cuius gratia fierinon putare ſi id quod mouet, non uiderint
deliberatione præmiſſa mouere, nam & ars non deliberat.
Etenim ſi in lignis extruẽdarũ nauium ars ineſſet perinde
at que natura, faceret nauim. Quare ſi id, quod alicuius fit
gratia, ſit in arte, & in natura profectò ineſt: maximè autẽ
hoc patet, cùm quiſpiam ſibijpſi medetur: huic enim, perſi-
milis eſt natura. Quæ cùm ita ſint, patet naturam cauſam
11Hîc oſtendit
Āriſt. quomo-
do Neceſsitas
in rebus natu-
ralibus inuenia
@ur. eſſe, atque adeò ut alucuius gratia faciat.
autẽ eſt distinctũ, ac manifestũ: fiebãt´ne igitur ut ex bonis
partibus, ac hominis, animalia: ſic & ex uitis, oleæq́; parti-
bus plãtæ, an nõ fiebãt? eſt enim abſurdũ: at oportebat tamẽ,
ſi in animaliũ genere illa fiebãt. Præterea et in ſeminibus,
quoduis ſine ullo diſcrimine fieri oportet. Omnino aũt qui
ita dicit, tollit ea, quæ natura constant, atq; naturã. Natura
enim ea cõstant, quæ à quodã principio, quod eſt in ipſis cõ
tinuè mouẽtur, atq; ad quendã perueniũt finẽ: ab unoquoq;
autẽ nõ ad eundẽ, neq; ad quẽuis, attamen ad eundẽ ſemper,
niſi quid impedierit. Atqui id cuius gratia, & quod huius
fit gratia, fieri à fortuna etiã poſſunt: ueluti dicimus hoſpitẽ
fortè fortuna ueniſſe, lotumq́; abijſſe, cũ id egerit quaſi gra
tia huiuſce profectus, non huiuſce autẽ gratia uenerit: hoc
autẽ eſt per accidens, fortuna nanq; cauſa per accidens eſt,
ut antea diximus: ſed cùm hoc ſemper fit, aut plerunq; , non
per accidẽs, nec à fortuna dicimus eſſe. At in naturalibus, ſic
ſemper, ſi nibil impedierit, fiunt. Abſurdum autẽ eſt, ali-
cuius gratia fierinon putare ſi id quod mouet, non uiderint
deliberatione præmiſſa mouere, nam & ars non deliberat.
Etenim ſi in lignis extruẽdarũ nauium ars ineſſet perinde
at que natura, faceret nauim. Quare ſi id, quod alicuius fit
gratia, ſit in arte, & in natura profectò ineſt: maximè autẽ
hoc patet, cùm quiſpiam ſibijpſi medetur: huic enim, perſi-
milis eſt natura. Quæ cùm ita ſint, patet naturam cauſam
11Hîc oſtendit
Āriſt. quomo-
do Neceſsitas
in rebus natu-
ralibus inuenia
@ur. eſſe, atque adeò ut alucuius gratia faciat.
CAP. IX.
_N_Vnc cõſiderandum eſt, utrum neceſſarium ipſum ex
ſuppoſitione, an & ſimpliciter ſit in ipſis rebus na-
turæ. Nunc enim ipſum neceſſariũ in generatione perinde
eſſe arbitrantur, atq; ſi quiſpiam neceſſariò domum
ſuppoſitione, an & ſimpliciter ſit in ipſis rebus na-
turæ. Nunc enim ipſum neceſſariũ in generatione perinde
eſſe arbitrantur, atq; ſi quiſpiam neceſſariò domum