Borro, Girolamo, De motu gravium et levium, 1575

Page concordance

< >
Scan Original
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
< >
page |< < of 316 > >|
1ρὀπην id eſt momentum, inclinationem, pondus, ſiue nutum; quo
efficitur, vt grauia, & leuia corpora ſuſque, deque conciten­
tur: quod quamquam abſurdum omnino non eſt, nobis tamen
ad has definitiones inueniendas vel parum quidem proderit;
ideo hoc momentum, inclinationem, pondus, ſiue nutum pruden­
tes præterimus, & ad alia, quæ hanc noſtram cauſam magis
iuuent omissis ambagibus properamus.
Quomodo graue, & leue Plato definierit, & quo­
modo corpora ex figuris componi debere
voluerit.
Cap. XVIII.
DIVINVS Plato in Timæo graue illud eſſe cenſuit,
quod ægrè à ſuo loco mouetur, ſiue quod cum pluribus
partibus eiuſdem generis, ſiue triangulis compluribus
conſtet, difficile distrahitur: vt terra craſſa cum ſit, ex loco
ad locum non niſi magno cum labore mouetur, & propter
eamdem cauſam propria ſponte quieſcit.
Contra verò le­
ue id est, quod paucis ex partibus eiuſdem generis, ſeu trian­
gulis coaugmentatur, vt ignis, & aer tenues exiſtunt, ideo­
que minimo negocio mouentur, & huc, atque illuc facilè
pelluntur.
Præterea Plato ſtatuit aerem, ignem, & aquam ex eiſdem
partibus, ſeu triangulis constare, & inter ſe grauitate tan­
tum, & multitudine differe: quò fit, vt vnum illorum ſit le­
uius, alterum grauius: prout ex pluribus, aut ex paucioribus
partibus, ſeu triangulis conflatur: Nec enim Plato diuinus
putat ex locorum interuallis, vt Ariſtoteles haſce grauium,
& leuium definitiones eſſe petendas, cum nihilin cælo verè ſu­
perum, nihil ibi verè inferum à Platone eſſe credatur, ſed

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index