Borro, Girolamo, De motu gravium et levium, 1575

List of thumbnails

< >
41
41
42
42
43
43
44
44
45
45
46
46
47
47
48
48
49
49
50
50
< >
page |< < of 316 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="s.000304">
                  <pb pagenum="30" xlink:href="011/01/050.jpg"/>
                  <foreign lang="grc">ρὀπην</foreign>
                  <emph type="italics"/>
                id eſt momentum, inclinationem,
                  <expan abbr="põdus">pondus</expan>
                , ſiue nutum; quo
                  <lb/>
                efficitur, vt grauia, & leuia corpora ſuſque, deque conciten­
                  <lb/>
                tur: quod quamquam abſurdum omnino non eſt, nobis tamen
                  <lb/>
                ad has definitiones inueniendas vel parum quidem proderit;
                  <lb/>
                ideo hoc momentum,
                  <expan abbr="inclinationẽ">inclinationem</expan>
                , pondus, ſiue nutum pruden­
                  <lb/>
                tes præterimus, & ad alia, quæ hanc noſtram cauſam magis
                  <lb/>
                iuuent omissis ambagibus properamus.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
            <subchap1>
              <p type="head">
                <s id="s.000305">Quomodo graue, & leue Plato definierit, & quo­
                  <lb/>
                modo corpora ex figuris componi debere
                  <lb/>
                voluerit. </s>
                <s id="s.000306">Cap. XVIII.</s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.000307">DIVINVS
                  <emph type="italics"/>
                Plato in Timæo graue illud eſſe cenſuit,
                  <lb/>
                quod ægrè à ſuo loco mouetur, ſiue quod cum pluribus
                  <lb/>
                partibus eiuſdem generis, ſiue triangulis compluribus
                  <lb/>
                conſtet, difficile distrahitur: vt terra craſſa cum ſit, ex loco
                  <lb/>
                ad locum non niſi magno cum labore mouetur, & propter
                  <lb/>
                eamdem cauſam propria ſponte quieſcit. </s>
                <s id="s.000308">Contra verò le­
                  <lb/>
                ue id est, quod paucis ex partibus eiuſdem generis, ſeu trian­
                  <lb/>
                gulis coaugmentatur, vt ignis, & aer tenues exiſtunt, ideo­
                  <lb/>
                que minimo negocio mouentur, & huc, atque illuc facilè
                  <lb/>
                pelluntur.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.000309">
                  <emph type="italics"/>
                Præterea Plato ſtatuit aerem, ignem, &
                  <expan abbr="aquã">aquam</expan>
                ex eiſdem
                  <lb/>
                partibus, ſeu triangulis constare, & inter ſe grauitate tan­
                  <lb/>
                tum, & multitudine differe: quò fit, vt vnum illorum ſit le­
                  <lb/>
                uius, alterum grauius: prout ex pluribus, aut ex paucioribus
                  <lb/>
                partibus, ſeu triangulis conflatur: Nec enim Plato diuinus
                  <lb/>
                putat ex locorum interuallis, vt Ariſtoteles haſce grauium,
                  <lb/>
                & leuium definitiones eſſe petendas, cum nihilin cælo verè ſu­
                  <lb/>
                perum, nihil ibi verè inferum à Platone eſſe credatur, ſed
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>