500463Ioan. de Sacro Boſco.&
eadẽ pasſio eſſet in plenilunio, illa eclipſis nõ fuit natur alis, immo mi-
11Eclipſis So-
lis in paſ-
ſione Do-
mini fuit
miraculo-
ſa. raculoſa, & cõtraria naturæ, quia eclipſis Solis in nouilunio, uel circa de-
bet contingere. Propter quod legitur, Dionyſiũ Areopagitã in eadem paſ-
ſione dixiſſe: Aut Deus naturę patitur, aut mundi machina diſſoluetur.
11Eclipſis So-
lis in paſ-
ſione Do-
mini fuit
miraculo-
ſa. raculoſa, & cõtraria naturæ, quia eclipſis Solis in nouilunio, uel circa de-
bet contingere. Propter quod legitur, Dionyſiũ Areopagitã in eadem paſ-
ſione dixiſſe: Aut Deus naturę patitur, aut mundi machina diſſoluetur.
Postremo explicat, quonam modo fiat eclipſis Solis, dicens, Quan-
docunq. Luna coniuncta cũ Sole, hoc eſt, in Nouilunio extiterit uel in capite,
vel in cauda Draconis, uel certe prope, intra tñ metas eclipſis, interponetur
inter aſpectum noſtrum, & Solẽ: Vnde occultabit nobis Solis claritatem, fietq́;
eclipſis Solis, nõ quod re ipſa Sol lumine deſtituatur, ſed reſpectu tantũmodo
noſtri, ob illam interpoſitionem Lunæ inter uiſum noſtrum, & corpus Solare.
docunq. Luna coniuncta cũ Sole, hoc eſt, in Nouilunio extiterit uel in capite,
vel in cauda Draconis, uel certe prope, intra tñ metas eclipſis, interponetur
inter aſpectum noſtrum, & Solẽ: Vnde occultabit nobis Solis claritatem, fietq́;
eclipſis Solis, nõ quod re ipſa Sol lumine deſtituatur, ſed reſpectu tantũmodo
noſtri, ob illam interpoſitionem Lunæ inter uiſum noſtrum, & corpus Solare.
Neqve uero in omni coniunctione Lunæ cũ Sole, hoc eſt, nouilunio
eclipſis Solis continget, quia in omni coniũctione Luna ſeſe interponit inter
Solẽ, & noſtrũ aſpectũ, ſed ſolummodo, quando ita Luna Soli coniungitur, id
22Cur non in
omni No-
uilunio ſit
eclip ſis So-
lis. eſt, ita in eodẽ ſigno & gradu exiſtit, in quo Sol, vt linea a noſtro oculo egre-
diens, & per centrum Lunæ ducta ad Solẽ pertingat: Quod fiet, quando Luna
in nouilunio reperta fuerit in capite Draconis, uel cauda, uel certe prope.
eclipſis Solis continget, quia in omni coniũctione Luna ſeſe interponit inter
Solẽ, & noſtrũ aſpectũ, ſed ſolummodo, quando ita Luna Soli coniungitur, id
22Cur non in
omni No-
uilunio ſit
eclip ſis So-
lis. eſt, ita in eodẽ ſigno & gradu exiſtit, in quo Sol, vt linea a noſtro oculo egre-
diens, & per centrum Lunæ ducta ad Solẽ pertingat: Quod fiet, quando Luna
in nouilunio reperta fuerit in capite Draconis, uel cauda, uel certe prope.
Docet deinde, id diſcriminis eſſe inter eclipſim Solis, ac Lunæ, quòd
eclipſis Lunæ uniuerſalis eſt in omni terra, ita ut in omnibus regionibus defi-
ciat lumẽ eius: Solis uero eclipſis nequaquã un@uerſalis eſt, ſed poteſt eſſe ecli
pſis Solis in uno climate, & in alio nõ; lmmo in uno maior, & in altero minor
eſſe poteſt: Quia eclipſis Solis dependet ex aſpectu noſtro, qui diuerſus eſt in
diuerſis climatibus, ut in Theoticis explicatur: Lunæ vero Eclipſis minime,
ſed tantum ex umbraterræ, quæ in omni climate ſemper eſt eadem.
eclipſis Lunæ uniuerſalis eſt in omni terra, ita ut in omnibus regionibus defi-
ciat lumẽ eius: Solis uero eclipſis nequaquã un@uerſalis eſt, ſed poteſt eſſe ecli
pſis Solis in uno climate, & in alio nõ; lmmo in uno maior, & in altero minor
eſſe poteſt: Quia eclipſis Solis dependet ex aſpectu noſtro, qui diuerſus eſt in
diuerſis climatibus, ut in Theoticis explicatur: Lunæ vero Eclipſis minime,
ſed tantum ex umbraterræ, quæ in omni climate ſemper eſt eadem.
Ex prædictis infert tandem auctor, quod cũ eclipſis Solis neceſſario fiat in
Nouilunio, ſeu in coniunctione Lunæ cũ Sole, illa eclipſis Solis, quæ contigit
in paſſione Domini, quando erat pleniluniũ, nõ fuit Naturalis, ſed miraculo-
ſa, & contra Naturæ curſum, ac ordinem. Potentia enim diuina Luna, relicto
ſuo proprio curſu, ad Solem acceſſit, ipſumq; nobis occultauit. Atq; ob id, vt
teſtantur hiſtoriæ, Beatus Dionyſius Areopagita exclamauit eo tempore: Aut
Deus Naturæ patitur, aut mundi machina diſſoluetur; propter quòd erexerũt
altare conſecratum a Deo, quem illis paulo poſt B. Paulus man@feſtauit, at-
que ita ad fidem, & agnitionem ueri Dei perduxit, qui eſt Benedictus, & glo-
rioſus in ſecula ſeculorum. Amen.
Nouilunio, ſeu in coniunctione Lunæ cũ Sole, illa eclipſis Solis, quæ contigit
in paſſione Domini, quando erat pleniluniũ, nõ fuit Naturalis, ſed miraculo-
ſa, & contra Naturæ curſum, ac ordinem. Potentia enim diuina Luna, relicto
ſuo proprio curſu, ad Solem acceſſit, ipſumq; nobis occultauit. Atq; ob id, vt
teſtantur hiſtoriæ, Beatus Dionyſius Areopagita exclamauit eo tempore: Aut
Deus Naturæ patitur, aut mundi machina diſſoluetur; propter quòd erexerũt
altare conſecratum a Deo, quem illis paulo poſt B. Paulus man@feſtauit, at-
que ita ad fidem, & agnitionem ueri Dei perduxit, qui eſt Benedictus, & glo-
rioſus in ſecula ſeculorum. Amen.
Qvoniam uero quæ auctor in hoc cap.
de motibus planetarum, &
eclipſi
bus Solis ac Lunæ ſcripſit, adeo obſcura ſunt, ut paucis explicarinequeant; Vi-
ſum hoc eſt loco (Id quod ſtudioſo Lectori pergratũ fore, cõplures mihi ſigni
ficarunt, atq; adeo, ut hoc ipſum facerem, me impulerunt) tabulas quaſdam
ſubiũgere, quæ omnẽ doctrinã Theoricarũ planetarũ, quaſi in ſpeculo quodã,
ante oculos nobis proponant. Quæ quidem tabulæ olim aberudito quodam
uiro compoſitæ ſunt, ſed eas nos incommodiorem formam redegimus, adie-
ctis, ex probatis ſcriptoribus, diſtantijs centrorum orbiũ eccentricorũ, & Epi-
cyclorum à centro mundi, & magnitudinibus ſemidiametrorũ eorundem or-
biũ in partibus, quarũ terræ ſemidiameter eſt una. Rationes autem, quibus hæc
omnia inueſtigari poſſint, & examinari, (Diſtantias enim cẽtrorum, & magni-
tudines ſemid@ametrorũ examinare per tempus hic non licuit, ſed eas ex alijs,
auctoribus, ut ſcriptæ ſunt, accepimus) in noſtris theoricis explicabuntur.
bus Solis ac Lunæ ſcripſit, adeo obſcura ſunt, ut paucis explicarinequeant; Vi-
ſum hoc eſt loco (Id quod ſtudioſo Lectori pergratũ fore, cõplures mihi ſigni
ficarunt, atq; adeo, ut hoc ipſum facerem, me impulerunt) tabulas quaſdam
ſubiũgere, quæ omnẽ doctrinã Theoricarũ planetarũ, quaſi in ſpeculo quodã,
ante oculos nobis proponant. Quæ quidem tabulæ olim aberudito quodam
uiro compoſitæ ſunt, ſed eas nos incommodiorem formam redegimus, adie-
ctis, ex probatis ſcriptoribus, diſtantijs centrorum orbiũ eccentricorũ, & Epi-
cyclorum à centro mundi, & magnitudinibus ſemidiametrorũ eorundem or-
biũ in partibus, quarũ terræ ſemidiameter eſt una. Rationes autem, quibus hæc
omnia inueſtigari poſſint, & examinari, (Diſtantias enim cẽtrorum, & magni-
tudines ſemid@ametrorũ examinare per tempus hic non licuit, ſed eas ex alijs,
auctoribus, ut ſcriptæ ſunt, accepimus) in noſtris theoricis explicabuntur.