Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

Page concordance

< >
Scan Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="2">
            <p type="main">
              <s id="s.000339">
                <pb xlink:href="082/01/051.jpg" pagenum="89"/>
              corpora sunt, in eodem ante acta aetate fuere
                <lb/>
              et post haec semper simili ratione ferentur,
                <lb/>
              et quae consuerint gigni gignentur eadem
                <lb/>
              condicione et erunt et crescent vique valebunt,
                <lb/>
              quantum cuique datum est per foedera naturai.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000340">nec rerum summam commutare ulla potest vis;
                <lb/>
              nam neque, quo possit genus ullum materiai
                <lb/>
              effugere ex omni, quicquam est
                <emph type="italics"/>
              extra
                <emph.end type="italics"/>
              , neque in Omne
                <lb/>
              unde coorta queat nova vis inrumpere et omnem
                <lb/>
              naturam rerum mutare et vertere motus.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000341">Illud in his rebus non est mirabile, quare,
                <lb/>
              omnia cum rerum primordia sint in motu,
                <lb/>
              summa tamen summa videatur stare quiete,
                <lb/>
              praeterquam siquid proprio dat corpore motus.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000342">omnis enim longe nostris ab sensibus infra
                <lb/>
              primorum natura iacet: quapropter, ubi ipsa
                <lb/>
              cernere iam nequeas, motus quoque surpere debent;
                <lb/>
              praesertim cum, quae possimus cernere, celent
                <lb/>
              saepe tamen motus spatio diducta locorum.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000343">nam saepe in colli tondentes pabula laeta
                <lb/>
              lanigerae reptant pecudes quo quam
                <emph type="italics"/>
              que
                <emph.end type="italics"/>
              vocantes
                <lb/>
              invitant herbae gemmantes rore recenti,
                <lb/>
              et satiati agni ludunt blandeque coruscant;
                <lb/>
              omnia quae nobis longe confusa videntur
                <lb/>
              et velut in viridi candor consistere colli.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000344">praeterea magnae legiones cum loca cursu
                <lb/>
              camporum complent. </s>
              <s id="s.000345">belli simulacra cientes,
                <lb/>
              fulgor ibi ad caelum se tollit totaque circum
                <lb/>
              aere renidescit tellus supterque virum vi
                <lb/>
              excitur pedibus sonitus clamoreque montes
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>