515109LIBER IIII.
quaquam propriè dici existimandum eſt:
non enim in uni-
uerſum, rebus ſimilibus nomina poſita ſunt. Quare non
bas, ſed taleis eſſe ſpecies, quas diximus, putare oportet: ſed
quid ipſarũ quæq; ſit, dicamus. Concoctio igitur, perfectio
eſt, quæ à naturali, proprioq́; calore ex oppoſitis fit paßi-
uis, quæ ſua cuiq; materies existũt. Nam cùm quid conco-
ctum eſt, perfectũ eſt, ac genitũ. Atq; perfectionis exordiũ
à natiuo calore prouenit, quamuis aliquo externorũ admi-
niculo ad calcẽ uſq; ; perduci ſoleat: quomodo alimentũ per
balnea, & id genus alia cõcoquitur: uerùm principij uicem
internus calor occupat. Porrò concoctionis finis, alijs na@
tura existit: natura autẽ eſt, quam ueluti formã, eſſentiamq́;
dicimus. Alijs, ad quandã ſubiectam formã cõtendit: ubi ſci-
licet bumor, qui torrebatur uel elixabatur, uel putrefiebat,
uel alio quouis modo incaleſcebat, talis, tantusq́; euaſit: tũc
enim & utilis eſt, & concoctionẽ recepiſſe dicitur, ut mu-
ſtum, & quæ in tuberculis collecta ſunt, cũ ad ſuppuratio-
nem peruenere, & lacbrymæ cùm ſordes in oculis obortæ
ſunt, & cætera ſimili modo. Hoc autem omnibus obtingit.
cùm materies, atq; bumiditas ipſa uicta fuerit: bæc aũt eſt,
quæ ab ea caliditate, quæ in ipſa natura eſt, definiri ſolet: nã
hoc tandiu natura eſt, dũ in ea, ratio ipſa inſit. Quocirca et
eiuſmodi, & urinæ, & alui ſedimenta, & omnino corporis
excrementa, ſanitatis indicia ſunt: & concocta dicuntur,
quòd humorẽ à calore uinci ſignificẽt. Quæ uerò cõcoquũ
tur craßiora euadãt, atq; calidiora, eſt neceſſe. Nã ei quod
cõcoquitur ampliorem molẽ calor tribuit, & craßius illud,
aridiusq́; reddit. I gitur cõcoctio, boc existit. At incõcoctio,
imperfectio eſt, quæ pprij caloris penuria, accidit: caloris
uerò penuria, frigus eſt. Atq; impſectio, ad oppoſita
uerſum, rebus ſimilibus nomina poſita ſunt. Quare non
bas, ſed taleis eſſe ſpecies, quas diximus, putare oportet: ſed
quid ipſarũ quæq; ſit, dicamus. Concoctio igitur, perfectio
eſt, quæ à naturali, proprioq́; calore ex oppoſitis fit paßi-
uis, quæ ſua cuiq; materies existũt. Nam cùm quid conco-
ctum eſt, perfectũ eſt, ac genitũ. Atq; perfectionis exordiũ
à natiuo calore prouenit, quamuis aliquo externorũ admi-
niculo ad calcẽ uſq; ; perduci ſoleat: quomodo alimentũ per
balnea, & id genus alia cõcoquitur: uerùm principij uicem
internus calor occupat. Porrò concoctionis finis, alijs na@
tura existit: natura autẽ eſt, quam ueluti formã, eſſentiamq́;
dicimus. Alijs, ad quandã ſubiectam formã cõtendit: ubi ſci-
licet bumor, qui torrebatur uel elixabatur, uel putrefiebat,
uel alio quouis modo incaleſcebat, talis, tantusq́; euaſit: tũc
enim & utilis eſt, & concoctionẽ recepiſſe dicitur, ut mu-
ſtum, & quæ in tuberculis collecta ſunt, cũ ad ſuppuratio-
nem peruenere, & lacbrymæ cùm ſordes in oculis obortæ
ſunt, & cætera ſimili modo. Hoc autem omnibus obtingit.
cùm materies, atq; bumiditas ipſa uicta fuerit: bæc aũt eſt,
quæ ab ea caliditate, quæ in ipſa natura eſt, definiri ſolet: nã
hoc tandiu natura eſt, dũ in ea, ratio ipſa inſit. Quocirca et
eiuſmodi, & urinæ, & alui ſedimenta, & omnino corporis
excrementa, ſanitatis indicia ſunt: & concocta dicuntur,
quòd humorẽ à calore uinci ſignificẽt. Quæ uerò cõcoquũ
tur craßiora euadãt, atq; calidiora, eſt neceſſe. Nã ei quod
cõcoquitur ampliorem molẽ calor tribuit, & craßius illud,
aridiusq́; reddit. I gitur cõcoctio, boc existit. At incõcoctio,
imperfectio eſt, quæ pprij caloris penuria, accidit: caloris
uerò penuria, frigus eſt. Atq; impſectio, ad oppoſita
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib